کاخ سفید در انتظار چهل‌وپنجمین رییس جمهور آمریکا
به گزارش صدای ایران، سرانجام زمان گران‌ترین، عجیب‌ترین، کثیف‌ترین و پر مناقشه‌ترین دوئل انتخاباتی حال حاضر دنیا فرا رسید: سه‌شنبه ۸ نوامبر ۲۰۱۶. هیلاری کلینتون دموکرات در مقابل دونالد ترامپ جمهوری‌خواه. نبرد پول و ثروت و شهرت و جنجال و دعوا و تهمت و ... .
حالا همه‌ی دنیا چشم به "ینگه دنیا" دوخته تا با برگزاری پنجاه‌وهشتمین انتخابات ریاست جمهوری‌اش جانشینی "بی‌بدیل" برای باراک اوباما پیدا کند. بی بدیل از آن رو که برای اولین بار در تاریخ ایالات متحده یک زن در مقابل یک سرمایه‌دار میلیاردر و نه یک سیاستمدار کارکشته، قرار گرفته است؛ فردی که با سواری بر روی موج کاپیتالیسم شعار حمایت از طبقه کارگر می‌دهد! پیروزی کلینتون او را به اولین رییس جمهور زن آمریکا تبدیل می‌کند و پیروزی ترامپ را میلیون‌ها آمریکایی که "تغییر" اوباما را ندیدند، روحی تازه در کالبد سیاست می‌دانند.
برای خیلی از آمریکایی‌ها کلینتون ادامه اوباماست؛ فردی که هشت سال پیش بسیاری او را منجی خود می‌دیدند، فردی که قرار بود تغییری در سیاست‌های آمریکای جنگ‌طلب جورج بوش در عرصه خارجی و نابرابرهای اجتماعی در عرصه داخلی ایجاد کند؛ اولین سیاه‌پوستی که رییس جمهور آمریکا شده بود؛ رویای دست نیافتنی طبقه ضعیف جامعه که از وال‌استریت و رویای آمریکایی‌اش خسته شده بودند.
هشت سال گذشت. اتفاقی نیفتاد یا حداقل اتفاقی نیفتاد که انتظارش را داشتند. "تغییر" در حد شعار ماند و اوباما به پایان راه رسید. حالا دیگر خیلی‌ها چیزی برای از دست دادن ندارند. حالا برای آنها پایان تاریخی فرا رسیده است که فوکویاما می‌گفت؛ آنها پاکسازی سیستم سیاسی آمریکا را می‌خواهند؛ حالا وقت تحول است؛ زمان رهبران نسل جدید و عجیب آنکه شخصیت‌هایی که درجه تنفر مردم از آنها خیلی بالاتر از سطح محبوبیت‌شان است، مهره‌های دوران انتقال شده‌اند! کلینتون در برابر ترامپ؛ چشم در برابر چشم.
به گزارش ایسنا، فردا سه‌شنبه ۲۰۰ میلیون آمریکایی واجد شرایط رای دادن به پای صندوق‌های رای می‌روند تا جدال کارزارهای انتخاباتی به اوج خود برسد. البته از این تعداد تاکنون نزدیک به ۴۰ میلیون نفر در ایالت‌هایی که می‌توان در آنها پیش از موعد در انتخابات شرکت کرد رای داده‌اند و بسیاری هم سر خورده از هر دو نامزد و سیاست‌های آمریکا، میلی برای شرکت در انتخابات در خود نمی‌بینند.
ایالتهای ساحل شرقی آمریکا اولین مکان‌هایی هستند که ساکنانشان در ساعت ۶ صبح سه‌شنبه به وقت محلی (۱۱ ظهر به وقت گرینویچ برابر با ۱۴:۳۰ بعد از ظهر تهران) درهای مراکز رای‌گیری را به روی خود باز می‌بینند. پس از آن با توجه به تفاوت زمانی چهار ساعته میان ایالتهای شرقی و غربی، مردم دیگر ایالت‌ها نیز در پای صندوق‌های رای حاضر می‌شوند و پس از پایان زمان تعیین شده شبکه‌های اصلی تلویزیون آمریکا رای هیلاری کلینتون دموکرات و یا دونالد ترامپ جمهوری‌خواه را در هر ایالت اعلام می‌کنند. بیشتر ایالت‌ها همانند هر انتخابات دیگری در آن رای‌گیری می‌شود و رای آن به محض بسته شدن حوزه‌های رای‌گیری اعلام می‌شود. بر این اساس اولین حوزه‌های رای‌گیری در ساحل شرقی ساعت دو و نیم بامداد چهارشنبه به وقت تهران بسته می‌شوند و نتایج آنها اعلام خواهد شد. به این ترتیب می‌توان نتیجه گرفت نتایج نهایی انتخابات حداکثر تا ساعت هفت و نیم صبح بامداد چهارشنبه به وقت تهران مشخص شود.
البته اینها همه به شرطی است که نتایج حاصله از سوی کاندیدای پیروز تفاوتی فاحش و زیاد با فرد مغلوب داشته باشد و نامزد پیروز بتواند بدون اما و اگر و به راحتی حداقل ۲۷۰ رای الکترال لازم را به دست آورد. اگر رقابت نزدیک و شانه به شانه باشد، همانطور که برخی نظرسنجی‌ها نیز نشان می‌دهند باید تا جمع‌آوری کامل آرای همه ایالت‌ها صبر کرد که این امر می‌تواند زمان اعلام نتیجه را به قبل از ظهر چهارشنبه موکول کند. با این حال اگر رای برخی از ایالت‌هایی که در انحصار کامل یکی از دو حزب دموکرات یا جمهوری‌خواه نیستند و به ایالتهای نوسانی معروف‌اند بسیار نزدیک باشد، بازشماری و چالش‌های حقوقی ممکن است کار را به چند روز و یا حتی مثل اتفاقی که سال ۲۰۰۰ در ایالت فلوریدا افتاد، برای چند هفته به عقب بیندازد.
اگر نتایج نهایی بسیار نزدیک باشد، نباید انتظار داشت که نامزدها خیلی زود به شکست اذعان کنند و آنگونه که ترامپ و هوادارانش نیز تهدید کرده‌اند شکست در انتخابات را به همین راحتی‌ها قبول نخواهند کرد.
به هر حال سیستم انتخاباتی منحصر به فرد آمریکا اینگونه است که هر ایالت با توجه به جمعیتش شمار متفاوتی رای الکترال دارد. کالیفرنیا به لحاظ جمعیتی بزرگترین ایالت است و بنابراین ۵۵ رای دارد و در مقابل ایالتی کم جمعیت مثل مونتانا تنها سه رای دارد. اگر یک نامزد بتواند رای مردمی بیشتری را نسبت به رقیبش در یک ایالت به دست آورد، تمام آرای الکترال آن ایالت هم به او می‌رسد. به عنوان مثال اگر کلینتون بتواند در ایالت فلوریدا بر ترامپ به نسبت ۴۷ درصد به ۴۵ درصد پیروز شود، تمام ۲۹ رای کالج انتخاباتی (الکترال) ایالت فلوریدا از آن کلینتون می‌شود و هر کاندیدایی که بتواند ۲۷۰ رای الکترال را به دست آورد چهل‌وپنجیمن رییس جمهور آمریکا خواهد بود.
حالا همه‌ی دنیا چشم به "ینگه دنیا" دوخته تا با برگزاری پنجاه‌وهشتمین انتخابات ریاست جمهوری‌اش جانشینی "بی‌بدیل" برای باراک اوباما پیدا کند. بی بدیل از آن رو که برای اولین بار در تاریخ ایالات متحده یک زن در مقابل یک سرمایه‌دار میلیاردر و نه یک سیاستمدار کارکشته، قرار گرفته است؛ فردی که با سواری بر روی موج کاپیتالیسم شعار حمایت از طبقه کارگر می‌دهد! پیروزی کلینتون او را به اولین رییس جمهور زن آمریکا تبدیل می‌کند و پیروزی ترامپ را میلیون‌ها آمریکایی که "تغییر" اوباما را ندیدند، روحی تازه در کالبد سیاست می‌دانند.
برای خیلی از آمریکایی‌ها کلینتون ادامه اوباماست؛ فردی که هشت سال پیش بسیاری او را منجی خود می‌دیدند، فردی که قرار بود تغییری در سیاست‌های آمریکای جنگ‌طلب جورج بوش در عرصه خارجی و نابرابرهای اجتماعی در عرصه داخلی ایجاد کند؛ اولین سیاه‌پوستی که رییس جمهور آمریکا شده بود؛ رویای دست نیافتنی طبقه ضعیف جامعه که از وال‌استریت و رویای آمریکایی‌اش خسته شده بودند.
هشت سال گذشت. اتفاقی نیفتاد یا حداقل اتفاقی نیفتاد که انتظارش را داشتند. "تغییر" در حد شعار ماند و اوباما به پایان راه رسید. حالا دیگر خیلی‌ها چیزی برای از دست دادن ندارند. حالا برای آنها پایان تاریخی فرا رسیده است که فوکویاما می‌گفت؛ آنها پاکسازی سیستم سیاسی آمریکا را می‌خواهند؛ حالا وقت تحول است؛ زمان رهبران نسل جدید و عجیب آنکه شخصیت‌هایی که درجه تنفر مردم از آنها خیلی بالاتر از سطح محبوبیت‌شان است، مهره‌های دوران انتقال شده‌اند! کلینتون در برابر ترامپ؛ چشم در برابر چشم.
به گزارش ایسنا، فردا سه‌شنبه ۲۰۰ میلیون آمریکایی واجد شرایط رای دادن به پای صندوق‌های رای می‌روند تا جدال کارزارهای انتخاباتی به اوج خود برسد. البته از این تعداد تاکنون نزدیک به ۴۰ میلیون نفر در ایالت‌هایی که می‌توان در آنها پیش از موعد در انتخابات شرکت کرد رای داده‌اند و بسیاری هم سر خورده از هر دو نامزد و سیاست‌های آمریکا، میلی برای شرکت در انتخابات در خود نمی‌بینند.
ایالتهای ساحل شرقی آمریکا اولین مکان‌هایی هستند که ساکنانشان در ساعت ۶ صبح سه‌شنبه به وقت محلی (۱۱ ظهر به وقت گرینویچ برابر با ۱۴:۳۰ بعد از ظهر تهران) درهای مراکز رای‌گیری را به روی خود باز می‌بینند. پس از آن با توجه به تفاوت زمانی چهار ساعته میان ایالتهای شرقی و غربی، مردم دیگر ایالت‌ها نیز در پای صندوق‌های رای حاضر می‌شوند و پس از پایان زمان تعیین شده شبکه‌های اصلی تلویزیون آمریکا رای هیلاری کلینتون دموکرات و یا دونالد ترامپ جمهوری‌خواه را در هر ایالت اعلام می‌کنند. بیشتر ایالت‌ها همانند هر انتخابات دیگری در آن رای‌گیری می‌شود و رای آن به محض بسته شدن حوزه‌های رای‌گیری اعلام می‌شود. بر این اساس اولین حوزه‌های رای‌گیری در ساحل شرقی ساعت دو و نیم بامداد چهارشنبه به وقت تهران بسته می‌شوند و نتایج آنها اعلام خواهد شد. به این ترتیب می‌توان نتیجه گرفت نتایج نهایی انتخابات حداکثر تا ساعت هفت و نیم صبح بامداد چهارشنبه به وقت تهران مشخص شود.
البته اینها همه به شرطی است که نتایج حاصله از سوی کاندیدای پیروز تفاوتی فاحش و زیاد با فرد مغلوب داشته باشد و نامزد پیروز بتواند بدون اما و اگر و به راحتی حداقل ۲۷۰ رای الکترال لازم را به دست آورد. اگر رقابت نزدیک و شانه به شانه باشد، همانطور که برخی نظرسنجی‌ها نیز نشان می‌دهند باید تا جمع‌آوری کامل آرای همه ایالت‌ها صبر کرد که این امر می‌تواند زمان اعلام نتیجه را به قبل از ظهر چهارشنبه موکول کند. با این حال اگر رای برخی از ایالت‌هایی که در انحصار کامل یکی از دو حزب دموکرات یا جمهوری‌خواه نیستند و به ایالتهای نوسانی معروف‌اند بسیار نزدیک باشد، بازشماری و چالش‌های حقوقی ممکن است کار را به چند روز و یا حتی مثل اتفاقی که سال ۲۰۰۰ در ایالت فلوریدا افتاد، برای چند هفته به عقب بیندازد.
اگر نتایج نهایی بسیار نزدیک باشد، نباید انتظار داشت که نامزدها خیلی زود به شکست اذعان کنند و آنگونه که ترامپ و هوادارانش نیز تهدید کرده‌اند شکست در انتخابات را به همین راحتی‌ها قبول نخواهند کرد.
به هر حال سیستم انتخاباتی منحصر به فرد آمریکا اینگونه است که هر ایالت با توجه به جمعیتش شمار متفاوتی رای الکترال دارد. کالیفرنیا به لحاظ جمعیتی بزرگترین ایالت است و بنابراین ۵۵ رای دارد و در مقابل ایالتی کم جمعیت مثل مونتانا تنها سه رای دارد. اگر یک نامزد بتواند رای مردمی بیشتری را نسبت به رقیبش در یک ایالت به دست آورد، تمام آرای الکترال آن ایالت هم به او می‌رسد. به عنوان مثال اگر کلینتون بتواند در ایالت فلوریدا بر ترامپ به نسبت ۴۷ درصد به ۴۵ درصد پیروز شود، تمام ۲۹ رای کالج انتخاباتی (الکترال) ایالت فلوریدا از آن کلینتون می‌شود و هر کاندیدایی که بتواند ۲۷۰ رای الکترال را به دست آورد چهل‌وپنجیمن رییس جمهور آمریکا خواهد بود.
گزارش خطا
آخرین اخبار