آیا توصیه رهبرانقلاب،فقط عدم نامزدی بود؟

خراسان نوشت: از نامه رئیس جمهور سابق که تأکید کرده «برنامه ای برای این دوره انتخابات ندارد»، باید استقبال کرد. اما فارغ از صحت ادعاها و روایتی که دکتر احمدی نژاد از ماجرا داشته و فارغ از مواضع و قرائتی که اطرافیان ایشان از وقایع اخیر دارند، باید این سوال را مطرح کرد که فحوای توصیه پدرانه رهبر انقلاب که در درس خارج فقه به آن اشاره کردند چه بود؟ آیا نگاه رهبر معظم انقلاب همان طور که رئیس دولت دهم در نامه خود استنتاج کرده، صرفاً «عدم نامزدی فرد مورد نظر» در انتخابات بوده است؟قطعاً پاسخ منفی است؛ در واقع، امری که رهبر انقلاب به آن دلیل، موضع گیری علنی کردند، مصلحت و موضوعی بزرگتر است.

صدای ایران - ایشان در سخنان کوتاه خود در روز دوشنبه 10 مرتبه از واژگان «صلاح» یا «مصلحت» استفاده کرده و خود در مقام تبیین این مصلحت، به موضوع تشکیل دو قطبی در کشور اشاره کردند. عبارات ایشان در فراز اصلی بیانات تصریح دارد: «... با ملاحظه حال مخاطب و اوضاع کشور به یک آقایی، انسان توصیه می‌کند که آقا شما اگر در این مقوله وارد شدید، این دو قطبی در کشور ایجاد می‌شود. دو قطبی در کشور مضرّ است به حال کشور...» همانگونه که هر خواننده ای برداشت می کند، عدم حضور رئیس جمهور سابق در انتخابات موضوعیت ندارد، بلکه نتیجه این حضور اصالت داشته و نتیجتاً حضور نیافتن رئیس جمهور سابق در انتخابات به این علت توصیه شده که منتهی به «دوقطبی در کشور» می شود.

بنا بر آنچه گفته شد فی المثل اگر سفر های استانی رئیس جمهور سابق مورد نهی اولیه رهبر انقلاب نباشد، اما نتیجه آن بر هم خوردن وحدت نیروهای کشور باشد، باید از آن خودداری کرد. به عبارت دیگر تبعیت از ولی فقیه، مستلزم تبعیت از لوازم توصیه ایشان هم هست. از همین جا این نکته روشن و مبرهن می شود که سایر فعالان سیاسی هم به شکل غیرمستقیم مخاطب توصیه رهبری هستند. چرا که هر اقدامی به وحدت آسیب بزند، پیشاپیش نهی شده است. البته ذکر این نکته بدیهی لازم است که هر رقابت دوگانه ای در انتخابات، دوقطبی نیست، بلکه دو دستگی و دوقطبی زمانی برای کشور مضر است که به شکاف در جامعه، خارج شدن از جاده انصاف و فراموش شدن معضلات اصلی کشور منجر شده و تبعات امنیتی، اقتصادی، سیاسی، بین المللی و ... برای کشور به همراه داشته باشد. رجوع به متن بیانات حضرت آیت ا... خامنه ای در درس خارج فقه روز دوشنبه نشان می دهد که اصل ورود ایشان به این موضوع نگرانی از احتمال آسیب به وحدت در کشور بوده است: «...وقتی که این [سوء برداشت ها] منتهی بشود به بگومگو و به خصوص در این فضای مجازی و این یک چیزی بگوید، آن یک چیزی بگوید، مایه کدورت و دل‌چرکینیِ برادران مؤمن از یکدیگر بشود آن‌وقت این چیز بدی است. بنده حقیر که این همه اصرار دارم بر وحدتِ قلوب و حرکت در مسیر واحد و اتحاد نیروهای کشور...».