مخالفت با «فروشنده» به هر قیمت!

این که بهروز افخمی مخالفت با شکل نقد «فروشنده» در برنامه هفته گذشته «هفت» را به سیاسی کاری ربط می‌دهد، شوخی‌ست. اتفاقا سیاسی‌کاری آنجاست که به بهانه نقد سینمای اجتماعی پنبه این فیلم زده شد و وعده نقد مفصل‌تر هم داده می‌شود، اما فیلم «ایستاده در غبار» بعد از دو سه ماه اکران حتی یک بار هم در آزمون نقد به شیوه «هفت» قرار نمی‌گیرد. چون مسعود فراستی منتقد ثابت برنامه با فیلم مخالف بود و مدیران تلویزیون صلاح ندیدند او با همان ادبیات همیشگی از خجالت فیلم دربیاید. افخمی می‌داند برنامه‌سازی برای تلویزیون بندبازی سیاسی لازم دارد، اما عمدا فرافکنی می‌کند.

صدای ایران - مخالفت با «فروشنده» و نقد کردن آن مثل هر فیلم دیگری طبیعی‌ست. در یک برنامه سینمایی طبیعی‌تر هم هست. اما استدلال‌هایی که افخمی در ابتدای برنامه امشب آورد، تناقض دارد. او می‌گوید از هر موفقیتی که فیلم‌های ایرانی در جشنواره‌های بین‌المللی بیاورند، خوشحال می‌شود و سه سال پیش در دفاع از «گذشته» یادداشت نوشته بود و از نظر او جایزه بردن ازجشنواره‌های خارجی مثل مدال آوردن ورزشکاران است. اما اگر افخمی فراموش کرده، ما فراموش نکرده‌ایم که همین چند هفته پیش همراه با فراستی جلسه محاکمه برای هوشنگ گلمکانی و مجله فیلم برگزار کرده بود و مهم‌ترین اتهام این بود: ترویج سینمای جشنواره‌ای!

به گزارش آی سینما، تناقض دوم این است که او به نظر منتقدان خارجی و سایت «متاکریتیک» استناد می‌کند که بگوید «فروشنده» ضعیف‌ترین فیلم فرهادی‌ست. این هم فرار به جلوی بدتری‌ست. نظر منتقدان خارجی حالا معتبر می‌شود؟ مهم‌ترین چهره‌های رسانه‌ای مخالف موفقیت‌های بین‌المللی فیلم‌های ایرانی حالا امتیازها و نقدهای خارجی را حجت می‌آورند؟! چه کسی باور می‌کند؟

دم خروس آنجا بیرون افتاد که افخمی صراحتا گفت در میان فهرست فیلم‌هایی که قرار است نماینده ایران در اسکار از میان‌شان انتخاب شود، «فروشنده» از همه ضعیف‌تر است. دعوا سر همین است. «فروشنده» نماینده ایران در اسکار نشود. در حالی که کمیته انتخاب مشغول رای دادن است،‌ این جنگ روانی برای تغییر شرایط است. اتفاقا سیاسی‌کاری یعنی همین. استفاده از تریبون عمومی برای به کرسی نشاندن نظر یک گروه خاص. مقابل دوربین نشستن در برنامه تلویزیون دولتی و تلاش برای تغییر شرایط به ضرر یک فیلم که سازندگان «هفت» با آن مخالف‌اند.