رئیس سابق اتاق بازرگانی سکوتش را شکست

رییس سابق اتاق بازرگانی ایران می گوید:«تنگنای مالی به فعالان اقتصادی فشار می‌آورد که قراردادهای یک سویه بانک‌ها را امضا می‌کنند.»

صدای ایران - محسن جلال پور، رییس سابق اتاق بازرگانی ایران در تازه‌ترین یادداشت تلگرامی خود نوشت: «عصر دیروز توفیق داشتم میزبان ولی‌اله سیف، رییس‌کل بانک‌مرکزی باشم که به کرمان سفر کرده بودند. رزم‌حسینی، استاندار خوب کرمان، شهباز حسن‌پور، نماینده مردم سیرجان، سید مهدی طبیب‌زاده، رییس اتاق‌کرمان و محمدعلی کریمی، رییس روابط‌عمومی بانک مرکزی و تنی چند از مسئولین بانکی کرمان همراه با دکتر سیف محبت کردند و برای احوال پرسی و عیادت به منزل ما آمدند.

این روزها که فرآیند درمان را طی می‌کنم تا بخش کوچکی از قوت گذشته قلبم را بازگردانم، این گونه محبت‌ها مثل خون تازه در رگ‌هایم جریان پیدا می‌کند و به من قوت قلب دوباره می‌دهد.

بعد از احوال‌پرسی و اظهار لطف عزیزان به دکتر سیف گفتم از آن جا که هنوز رییس جدید اتاق ایران در نشست شورای پول و اعتبار حضور نیافته و سوگند یاد نکرده‌اند، خود را عضو قسم خورده شورا می‌دانم و وظیفه خود می‌بینم مطالبی را درباره وضعیت نظام بانکی به اطلاع ایشان برسانم. ایشان هم ضمن اظهار لطف مبنی بر اعتماد قلبی به دیدگاه‌های من،با صبر و حوصله گوش دادند.

راستش در روزهای گذشته که تعداد دیدارهایم بیشتر شده، مطالب ناراحت‌کننده‌ای درباره روابط پیچیده بانک‌ها و مشتریان به گوشم رسیده که واقعا ناراحتم کرده است. به همین دلیل دیروز به آقای دکتر سیف گفتم متاسفانه آنچه برخی بانک‌ها در حال حاضر دنبال می‌کنند، به نوعی خلاف مصوبات شورای پول‌واعتبار است و به نظر می‌رسد بانک‌ها مسیر خود را می‌روند.

گفتم بانک‌ها برخلاف مصوبه شورای پول و اعتبار درباره نرخ ١٨درصدی حداکثری برای تسهیلات به لطایف‌الحیل بیش از ٣٠ درصد از فعالان اقتصادی سود می‌گیرند.

در پاسخ به این پرسش ایشان که چگونه این اتفاق می‌افتد؟ توضیح دادم از آن‌جا که تسهیلات‌گیرندگان به شدت تحت فشار مالی هستند، گاهی ناچار می‌شوند زیر بار قراردادهای یک سویه بانکی بروند و تنگنای مالی آن قدر به آنها فشار می‌آورد که قراردادهای یک سویه بانک‌ها را امضا می‌کنند بدون آن که بدانند روش محاسبه سود و دیگر مراحل اخذ تسهیلات در آینده چه بلایی سر آنها می‌آورد. اشاره کردم که بانک‌ها با سوءاستفاده از ناآگاهی مشتریان و براساس فرمول‌های پیچیده و غیرقابل پیش‌بینی و با استفاده از بخشنامه‌ها و دستورالعمل‌های داخلی، در جریان امهال یا تمدید تسهیلات به گونه ای محاسبه می‌کنند که هزینه تمام شده وام‌ها و تسهیلات بانکی از 30 درصد هم فراتر می‌رود.

یکی از فعالان اقتصادی می‌گفت: «بانکی در سال 1390با نرخ ١٦ درصد(نرخ مصوب همان سال) به من تسهیلات داده است. پس از آن در سررسید تسهیلات با اضافه کردن ٥درصد سود به عنوان ریسک بازگشت تسهیلات، نرخ را تا 21 درصد افزایش داده و هر شش ماه نیز نیم درصد اضافه کرده و بعد با اضافه کردن ٣درصد سود برای امهال (مهلت دادن) تسهیلات را با نرخ 24.5 درصد تقسیط کرده و بلافاصله بعد از اولین روز دیرکرد، با اضافه کردن ٦ درصد جریمه تاخیر، سود را تا 30درصد محاسبه و اخذ کرده و سپس به ازای هر دو ماه دیرکرد اضافه دو درصد نیز بر جریمه افزوده است. حال آن که من همچنان تصور می‌کردم نرخ سود تسهیلات ١٦درصد است.»

به گزارش خبرآنلاین، در نهایت این که به روش‌های مختلف سود تسهیلات افزایش داده می‌شود و فعال اقتصادی که این روزها گرفتار ده‌ها مشکل و مانع است، خود را گرفتار چرخه‌ای می‌بیند که هرگز پیش‌بینی نکرده است.

چون این فرآیند به گونه‌ای پیش می‌رود که مشتری در جریان قرار نمی گیرد و روزی متوجه می‌شود که در تله بانک گرفتار آمده و هیچ راه چاره‌ای ندارد. یاد داستان معروف قورباغه آب‌پز افتادم که درون ظرف روی آتش، تغییر دمای آب را متوجه نمی‌شود تا این که در نهایت...

احوال پرسی دیروز دکتر سیف و دیگر عزیزان همراه ایشان واقعا خوشحالم کرد. محبت با هیچ چیز قابل مقایسه نیست به خصوص وقتی عرضه‌کننده‌اش رییس کل بانک مرکزی باشد. آن وقت می‌بینی حتی ذخایر ارزی و ریالی بانک مرکزی در برابر محبت آقای رییس ناچیز است.

پ ن: آن چه تعریف کردم روی دیگری هم دارد.این روزها به فعالان اقتصادی پیشنهاد می‌کنم به دلیل پیچیده شدن روز افزون فرآیندهای بانکی، حتما از مشورت یک تکنیسین مالی برخوردار شوند. پرداخت حقوق به یک تحلیلگر مالی آگاه به فرآیندهای بانکی قطعا هزینه کمتری از پرداخت بیش از 16 درصد سود اضافه به بانک‌ها دارد.»