(تصاویر)خیز هیلاری کلینتون به سمت آراء جمهوریخواهان، حرکت ترامپ برای جذب آراء سیاهپوستان

کد خبر: ۱۲۱۹۴۹

تاریخ انتشار: ۰۹ شهريور ۱۳۹۵ - ۰۹:۲۵

وقتی هیلاری کلینتون در روز چهارشنبه گذشته در گفتگو با مجری شبکه CNN، ترامپ را مایه نفرت‌زایی در آمریکا خواند، دانسته یا ندانسته کلید شروع یک جنگ را زد. جنگی که هنوز با چاشنی اتهام به ریاکار بودن ادامه یافته است. ترامپ با انتشار یک فیلم، به مسئله نژادپرست و ریاکار بودن کلینتون دامن زد و کلینتون هم در مرحله بعد، او را سبب‌ساز نفاق و تفرقه در آمریکا دانست.

مسئله جذب اقلیت‌های آمریکایی و در راس آنها لاتین‌ها و سیاهپوستان، این روزها به مهمترین مسئله بین ترامپ و کلینتون تبدیل شده است.

ترامپ که چندان امید و اعتقادی به لاتین‌ها ندارد، تمامی تمرکز خود را بر سیاهان گذاشته و حواشی اخیر هم کاملا مرتبط به همین موضوع است. از طرف دیگر، در این بحبوحه تلاش‌های مستمر کلینتون برای جذب آرای جمهوریخواهان مخالف ترامپ به سمت خود تبدیل به یکی از مهمترین محورهای برنامه انتخاباتی وی در این روزها شده است. برخی از کارشناسان معتقدند که دوستی بین کلینتون و جمهوریخواهان مخالف ترامپ -هر چند هم که دشمن قسم‌خورده نامزد جمهوریخواه باشند- سر از ترکستان درآورده و اصلا عاقبت خوشی برای نامزد دموکرات‌ها ندارد.

در پشت پرده جنگ بر سر چسباندن برچسب «ریاکار» چیست؟

تقریبا 72 ساعت پیش، ترامپ در توئیت جدید خود و پست جدید اینستاگرامی خود، ضمن قرار دادن یک فیلم، کلینتون‌ها را «متجاوزان واقعی» خواند. این اقدام ترامپ در پی گفتگوی تلویزیونی کلینتون در مورد وی مبنی بر اینکه او عامل نفرت و نفاق است، صورت گرفت. فیلم مذکور، مربوط به سخنرانی 1996 هیلاری کلینتون در دفاع از «قانون کنترل جرایم خشونت‌بار» (قانون مجرم خواندن سیاهان) دوره ریاست جمهوری بیل کلینتون است که در آن جوانان سیاه‌پوست را «فوق متجاوز» می‌خواند: «آنها اغلبا جوان‌هایی هستند که باید به آنها گفت فوق متجاوز. می‌توانیم در مورد اینکه چگونه به کارشان پایان بدهیم صحبت کنیم، اما اول باید آنها را به زانو در آوریم». بلافاصله پس از آن، صحنه‌ای از مناظره بین برنی سندرز و هیلاری پخش می‌شود که در آن، سندرز هیلاری را به خاطر اظهارات و مواضعش در دهه 1990 در مورد سیاهان، یک نژادپرست می‌خواند.

کلینتون، در ماه فوریه رسما بابت اظهاراتش در فیلم مذکور عذرخواهی کرد و با تصریح اینکه آن اظهارات ناشی از خشم وی از کارتل‌ها و جنایات سازمان‌یافته مواد مخدر بود، سعی در تخفیف و تقلیل واکنش‌ها کرد اما بابت استفاده از واژه «فوق متجاوز» خود را مقصر دانست.

شبکه CBS در تحلیل اخیر خود، اقدام ترامپ برای انتشار این فیلم را آخرین تلاش وی در مسیر ریاکار خواندن کلینتون دانست. نامزد جمهوریخواهان در جدیدترین سخنرانی خود در شهر جکسون ایالت «میسی سی پی» اظهار داشت: «هیلاری در جواب حرفهای من که وضعیت سیاهان آمریکا را اسفبار خواندم و تاکید کردم که چیزی برای باختن ندارند، من را به فرافکنی و تحقیر سیاهان متهم کرد و گفت آنها همه چیز دارند. من در اینجا از او می‌پرسم که انصافا در این سی سالی که در عرصه سیاست فعالیت می‌کند، چه گلی به سر سیاهپوستان آمریکا زده است؟ سال‌ها بدبختی و فلاکت سیاهان آمریکا را دید و مثل کبک سرش را زیر برف کرد. با حلوا حلوا گفتن که دهان شیرین نمی‌شود. یک عمر است که به آنها وعده‌های پوچ می‌دهد و الان هم آنها را به بازی گرفته است. شک ندارم که هیلاری یک فرد تبعیض‌گر و ریاکار است. او رنگین‌پوستان را به چشم رای می‌بیند و نه یک واحد انسان که باید از آینده مشخص و روشن برخوردار باشد».

کلینتون نیز در گفتگو با «اندرسون کوپر» مجری شبکه CNN اظهار داشت: «ترامپ، تخم نفاق را در این سرزمین کاشته است. او، باعث شده که مردم آمریکا به دو طیف تقسیم شده و دشمن هم بشوند. نفرت را گسترش داده و از رییس جمهور گرفته که هویت آمریکایی او را زیر سوال برد تا قاضی دادگاه عالی که هویت لاتین او را مورد توهین و تمسخر قرار داد، به همه حمله می‌کند. اتفاقا، به نظر من اوست که روح تبعیض‌گری، نژادپرستی، و پارانویا دارد». ترامپ در سخنرانی اخیر خود در نیوهمشایر در مورد وضعیت سیاهان آمریکا گفته بود: «شما در فقر زندگی می‌کند و فرزندانتان از امکانات تحصیلی خوب برخوردار نیستند. 50 درصد جوانانتان بیکار هستند. انصافا دیگر چه چیزی برای از دست دادن دارید؟».

این روزها، اتصاف لقب «ریاکار تبعیض‌گر» از سوی دو نامزد انتخاباتی نسبت به هم بسیار پررنگ شده است. به نظر می‌رسد که مشاورین دو طرف با عنایت به سهم و نقش اقلیت‌های آمریکایی و بخصوص سیاه‌پوستان که هم‌اکنون حداقل 38 میلیون و 930 هزار نفر هستند و 12.6 درصد از جمعیت کل این کشور را شامل می‌شوند، در صدد جذب آنها تا روز انتخابات سراسری هستند. در حال حاضر، سیاه‌پوستان طرف هیلاری را گرفته‌اند و ترامپ به شدت بر روی جذب آنها به سمت خود متمرکز شده است. این موضوع نامزد دموکرات را به وحشت انداخته و به نظر می‌رسد با توجه به سخنان و رویکرد اتخاذ شده ترامپ و انتشار فیلم مذکور، دست کم بخشی از جمعیت سیاهان آمریکایی به طرف ترامپ جذب شوند.

«مارک بِرنز» یک کشیش سیاهپوست و یکی از معاونین ترامپ است. وقتی از او علت حمایتش از نامزد جمهوریخواهان پرسیده می‌شود، می‌گوید: «من کاری به بعضی حواشی ندارم. اما به یک چیز ایمان دارم و آن این است که ترامپ می‌خواهد رییس جمهور همه مردم باشد. آمریکا از نظر تبعیض نژادی در وضعیت اسفباری به سر می‌برد و این امر حاضل عملکرد ضعیف دموکرات‌هاست. من امید بسیاری دارم که با آمدن ترامپ این مشکل بزرگ حل شود».

اما در وضعیت فعلی، باید به استراتژی جذب جمهوریخواهان از سوی هیلاری کلینتون توجه کرد. هیلاری هیچگاه از برنامه اقتصادی روشن و اصولی سخن نگفته و طبیعتا باید گفت که جمهوریخواهان مخالف ترامپ، جذب موضوع دیگری از نامزد دموکرات‌ها شده‌اند. اگر این زن، رییس جمهور شود، باید او را پس از «گراور کلولند» اولین رییس جمهوری دانست که بدون حاکمیت و در اختیار داشتن کنگره ملی (سنا و مجلس) به کاخ سفید راه می‌یابد. او، به لطف منفور بودن ترامپ در جمع اکثر جمهوریخواهان و ایدئولوژی جناح راست محافظه‌کار که متهم به عقاید تند نژادپرستانه است، مسیر بسیار بازتر و راحت‌تری را بر سر راه خود تا کاخ سفید می‌بیند اما پایگاه تحلیلی پولیتیکو به نقل از «جاناتان کوآن» رییس اندیشکده «راه سوم» معتقد است که هیلاری با چالش بزرگ عدم تسلط بر کنگره روبروست. او رییس‌جمهوری خواهد شد که نه سنا را دارد و نه مجلس نمایندگان را و این خیلی کار او را سخت می‌کند. هم بیل کلینتون و هم باراک اوباما زمانی به کاخ سفید راه یافتند که کنگره کاملا در دست دموکرات‌ها بود. حتی در بهترین حالت ممکن که دموکرات‌ها امیدوارند که پس از راه‌یابی وی به کاخ سفید سنا را به دست بگیرند، مشاورین و نزدیکان وی هیچ امیدی به پیروزی در مجلس نمایندگان ندارند. کوآن می‌افزاید: «هیلاری چیزی به دست نمی‌آورد جز اداره حکومت از نقطه مرکزی. او باید با جمهوریخواهان کنار بیاید و راه دیگری ندارد.

آن دسته از جمهوریخواهان که بخشی از آنها از وزرای خانواده بوش و مشاوران میت رامنی و جان مک کین بوده‌اند و اعلام کرده‌اند که احتمالا از هیلاری کلینتون حمایت می‌کنند، هر چند که سر سازگاری با ترامپ ندارند اما به دلیل قدرت گرفتن حزب دموکرات در پی راه‌یابی کلینتون به کاخ سفید، اصلا دلشان نمی‌خواهد که رای مخالف آنها به ترامپ به معنی علاقه آنها به هیلاری تلقی شود. به عبارت دیگر، آنها ترامپ را نمی‌خواهند اما ذلت و زیردستی حزب خود را هم نمی‌خواهند. بطور مثال، «کُوری شَک» عضو شورای امنیت ملی دوره بوش پسر، رای خود را به هیلاری می‌داند اما در بیان این دیدگاه بسیار دچار شک است و وی را کلکسیونی از کارشکنی و خیانت به کشور می‌داند. وی در گفتگو با پولیتیکو اظهار داشت: «ما جمهوریخواهانی هستیم که از ترامپ هراسانیم و به هیلاری رای می‌دهیم اما شرط دارد. هیلاری باید قول بدهد که نگرانی‌های ما در مورد اقتصاد و نقش آمریکا در جهان را برطرف سازد در غیر این صورت حمایت ما را نخواهد داشت».

کلینتون و قائم مقامش «تیم کین» سعی کردند که در گردهمایی ملی دموکرات‌ها، نامزد دموکرات‌ها را رییس جمهوری برای همه معرفی کنند و حتی در آن مراسم خطاب به آن دسته از مقامات جمهوریخواه که از شرکت در گردهمایی ملی جمهوریخواهان و جشن پیروزی درون‌حزبی ترامپ سر باز زدند گفتند: «خانه شما اینجاست. هر زمان که دلتان بخواهد ما با آغوش باز از شما استقبال می‌کنیم چرا که هیلاری کلینتون رییس جمهور همه است». اما مشکل بزرگ این است که قدرت در کنگره در دست جمهوریخواهان است. اگر هیلاری رییس جمهور بشود و بخواهد ساز خود را بزند، هم اهرم فشار بر سناتورهای دموکرات برای انتخابات 2018 به کار می‌افتد و هم جمهوریخواهان بر سر راه تصویب بسیاری از لوایح پیشنهادی وی سنگ می‌اندازند. هیلاری رییس جمهوری برای همگان نخواهد بود چرا که نخواهد توانست. او محکوم به همکاری و راه آمدن با جمهوریخواهان است.

در همین حال، کلینتون تحت فشار چپ‌ها نیز هست. او پس از معامله با جمهوریخواهان، مجبور خواهد بود که عرصه‌هایی را برای جولان دادن آنها باز بگذارد و یا چند پست دولتی را برای آنها کنار بگذارد. این سهم‌دهی به هیچ عنوان به مزاج هم‌پالگی‌های او در حزب خوشایند نخواهد بود. «دن هالر» مدیر ارتباطات موسسه «اکشن هریتیج» بعنوان یک کارشناس معتقد است که حال و هوای کنونی کلینتون و ستادش با پس از راه‌یابی وی به کاخ سفید کاملا متفاوت است. او در حالی پا به کاخ سفید خواهد گذاشت که با یک کنگره جمهوریخواه مانع‌تراش روبروست و 4 سال ریاست جمهوری‌اش کاملا شبیه 6 سال آخر رییس جمهوری اوباما است. چرا که فقط در 2 سال اول ریاست جمهوری اوباما، کنگره در دست دموکرات‌ها بود. هالر معتقد است که گروه‌های جمهوریخواه و مستقل بسیاری وجود دارند که از دهه 90 زمانی که هیلاری بانوی اول آمریکا بود تا دوران وزرات خارجه وی، پیوسته در جلوی پای وی سنگ‌اندازی کرده‌اند.وی، درصد سازش جمهوریخواهان -هر چند که مدعی این امر باشند- با هیلاری را بسیار ضعیف می‌داند و بر این باور است که هیلاری پس از این همه اهتمام و نهایتا پیروزی در انتخابات، باز هم با چالش عظیم تسلط جمهوریخواهان بر قوه مقننه روبروست.

منبع: مشرق