همه سلاح‌هاي تابارز در نبرد مرگ و زندگي
ايتاليا و اروگوئه براي تعيين تيم دوم صعود‌كننده پس از كاستاريكا در گروه
خود به مصاف يكديگر مي‌روند. شرايط اين بازي براي اروگوئه‌يي‌ها آشناست و
دلايل زيادي وجود دارد كه باور داشته باشيم اين تيم منطقه امريكاي جنوبي
است كه به مرحله بعدي مسابقات راه پيدا خواهد كرد.
1- تجربه
اروگوئه‌يي‌هاي پيش از اين هم در اين وضعيت بوده‌اند. آنها در مرحله مقدماتي جام‌جهاني امسال و همچنين 2010 كار صعودشان به روز آخر كشيده شد. هر دو بار هم براي صعود به جام‌جهاني مجبور به انجام بازي پي‌آف شدند. در كوپا امريكاي سال 2011 هم آنها پس از يك بازي فرسايشي در يك چهارم نهايي، آرژانتين ميزبان را با ضربات پنالتي حذف كردند. آنها در بازي‌هاي بزرگ، تيم بزرگي نشان مي‌دهند و شايد براي اروگوئه‌يي‌ها هيچ بازي در تورنمنت امسال از اين بازي برابر ايتاليا بزرگ‌تر نباشد.
2- دفاع فشرده
اروگوئه برابر انگلستان نشان داد كه مي‌داند چطور بايد دفاع كند. آنها بسيار فشرده دفاع مي‌كنند. آروالو ريوس منطقه مقابل خط دفاعي را پوشش مي‌دهد و ادينسون كاواني، مهاجمي سن ژرمن هم نسبت به باشگاهش عقب‌تر بازي مي‌كند. اروگوئه در اين بازي مي‌تواند عقب بنشيند و روي ضدحملات به ايتاليا ضربه بزند. اگر اروگوئه بتواند ايتاليا را به اندازه كافي خسته كند، اين تيم در ضد حملات آسيب‌پذير خواهد بود اما سوال اين است كه آيا اروگوئه به بازي تدافعي تن خواهد داد. آنها نياز به پيروزي دارند، در حالي كه ايتاليا با يك تساوي هم صعود خواهد كرد.
3- ادينسون كاواني
اگر اروگوئه مي‌خواهد در اين بازي موفق باشد بايد پيرلو را مهار كند. كاري كه به نظر غير ممكن مي‌رسد اما مي‌توان در اين بازي كاواني را مامور مهار پيرلو كرد. اگر اروگوئه بتواند تبادل توپ بين پيرلو و ساير هم تيمي‌هايش را قطع كند، احتمالا مانع شكل‌گيري ريتم بازي ايتاليا خواهند شد. اگر چه به دليل فضاهاي خوبي كه كاواني با دوندگي خود در خط حمله ايجاد مي‌كند، حضورش در حملات تيم اروگوئه حياتي است اما او در عين حال مي‌تواند كليد متوقف كردن ايتاليا نيز باشد.
4- لوئيز سوارز
اروگوئه با و بدون مهاجم تيم ليورپول درست مثل دكتر جكيل و آقاي هايد دو چهره كاملا متفاوت دارد. اين تيم بدون سوارز بي‌انرژي و فاقد خلاقيت هستند، ولي با سوارز ناگهان شبيه همان تيم 2010 مي‌شوند. آنچه سوارز به تيمش اضافه مي‌كند قابل جايگزيني نيست. تيم‌هاي حريف در حضور او جرات نمي‌كنند خط دفاعي‌شان را جلو بكشند زيرا او از فضاهاي به دست آمده به آنها ضربه خواهد زد. همچنين اگر حريف بخواهد خط دفاعي خود را عقب نگه دارد هم او فضاهايي بين خطوط هافبك و دفاعي آنها خواهد يافت و جادوي خود را از همان جا پياده خواهد كرد. در بازي با انگلستان سوارز توانست با بهره بردن ازفضايي كه در نتيجه حركت كاواني به سوي كناره‌ها برايش خلق شد حريف را از پا در بياورد. اگر او آماده باشد و بتواند همان عملكرد بازي برابر تيم روي‌هاجسون را اين‌بار هم تكرار كند، ايتاليا به دردسر بزرگي خواهد افتاد.
5- روحيه جنگندگي سلسته
روح جنگجوي قديمي اروگوئه شوخي بردار نيست. وقتي اروگوئه در آستانه شكست باشد، آنها از اجداد خود الهام مي‌گيرند و براي آنها چه جايي بهتر از برزيل براي كشف مجدد توان غلبه بر غير‌ممكن‌ها وجود دارد. يادآوري اينكه چگونه اروگوئه 175 هزار برزيلي را در ورزشگاه ماراكانا خاموش كرد، اعتماد به نفس را به اردوي اين تيم باز مي‌گرداند. شايد كسي شانس زيادي براي آنها قائل نباشد اما آنها هم همين را مي‌خواهند. اگر آنها بتوانند «گارا چواراي» خود را پيدا كنند، اروگوئه مي‌تواند باز هم حريفان را در برزيل نااميد كند.
1- تجربه
اروگوئه‌يي‌هاي پيش از اين هم در اين وضعيت بوده‌اند. آنها در مرحله مقدماتي جام‌جهاني امسال و همچنين 2010 كار صعودشان به روز آخر كشيده شد. هر دو بار هم براي صعود به جام‌جهاني مجبور به انجام بازي پي‌آف شدند. در كوپا امريكاي سال 2011 هم آنها پس از يك بازي فرسايشي در يك چهارم نهايي، آرژانتين ميزبان را با ضربات پنالتي حذف كردند. آنها در بازي‌هاي بزرگ، تيم بزرگي نشان مي‌دهند و شايد براي اروگوئه‌يي‌ها هيچ بازي در تورنمنت امسال از اين بازي برابر ايتاليا بزرگ‌تر نباشد.
2- دفاع فشرده
اروگوئه برابر انگلستان نشان داد كه مي‌داند چطور بايد دفاع كند. آنها بسيار فشرده دفاع مي‌كنند. آروالو ريوس منطقه مقابل خط دفاعي را پوشش مي‌دهد و ادينسون كاواني، مهاجمي سن ژرمن هم نسبت به باشگاهش عقب‌تر بازي مي‌كند. اروگوئه در اين بازي مي‌تواند عقب بنشيند و روي ضدحملات به ايتاليا ضربه بزند. اگر اروگوئه بتواند ايتاليا را به اندازه كافي خسته كند، اين تيم در ضد حملات آسيب‌پذير خواهد بود اما سوال اين است كه آيا اروگوئه به بازي تدافعي تن خواهد داد. آنها نياز به پيروزي دارند، در حالي كه ايتاليا با يك تساوي هم صعود خواهد كرد.
3- ادينسون كاواني
اگر اروگوئه مي‌خواهد در اين بازي موفق باشد بايد پيرلو را مهار كند. كاري كه به نظر غير ممكن مي‌رسد اما مي‌توان در اين بازي كاواني را مامور مهار پيرلو كرد. اگر اروگوئه بتواند تبادل توپ بين پيرلو و ساير هم تيمي‌هايش را قطع كند، احتمالا مانع شكل‌گيري ريتم بازي ايتاليا خواهند شد. اگر چه به دليل فضاهاي خوبي كه كاواني با دوندگي خود در خط حمله ايجاد مي‌كند، حضورش در حملات تيم اروگوئه حياتي است اما او در عين حال مي‌تواند كليد متوقف كردن ايتاليا نيز باشد.
4- لوئيز سوارز
اروگوئه با و بدون مهاجم تيم ليورپول درست مثل دكتر جكيل و آقاي هايد دو چهره كاملا متفاوت دارد. اين تيم بدون سوارز بي‌انرژي و فاقد خلاقيت هستند، ولي با سوارز ناگهان شبيه همان تيم 2010 مي‌شوند. آنچه سوارز به تيمش اضافه مي‌كند قابل جايگزيني نيست. تيم‌هاي حريف در حضور او جرات نمي‌كنند خط دفاعي‌شان را جلو بكشند زيرا او از فضاهاي به دست آمده به آنها ضربه خواهد زد. همچنين اگر حريف بخواهد خط دفاعي خود را عقب نگه دارد هم او فضاهايي بين خطوط هافبك و دفاعي آنها خواهد يافت و جادوي خود را از همان جا پياده خواهد كرد. در بازي با انگلستان سوارز توانست با بهره بردن ازفضايي كه در نتيجه حركت كاواني به سوي كناره‌ها برايش خلق شد حريف را از پا در بياورد. اگر او آماده باشد و بتواند همان عملكرد بازي برابر تيم روي‌هاجسون را اين‌بار هم تكرار كند، ايتاليا به دردسر بزرگي خواهد افتاد.
5- روحيه جنگندگي سلسته
روح جنگجوي قديمي اروگوئه شوخي بردار نيست. وقتي اروگوئه در آستانه شكست باشد، آنها از اجداد خود الهام مي‌گيرند و براي آنها چه جايي بهتر از برزيل براي كشف مجدد توان غلبه بر غير‌ممكن‌ها وجود دارد. يادآوري اينكه چگونه اروگوئه 175 هزار برزيلي را در ورزشگاه ماراكانا خاموش كرد، اعتماد به نفس را به اردوي اين تيم باز مي‌گرداند. شايد كسي شانس زيادي براي آنها قائل نباشد اما آنها هم همين را مي‌خواهند. اگر آنها بتوانند «گارا چواراي» خود را پيدا كنند، اروگوئه مي‌تواند باز هم حريفان را در برزيل نااميد كند.
منبع: روزنامه اعتماد
آخرین اخبار
