اخراجی دولت نهم: احمدی نژاد و مردم دو خط موازی اند!

پرویز کاظمی، که اولین اخراجی دولت نهم توسط رئیس وقت دولت بود، با گفتن اینکه این را در نظر بگیرد که اطراف احمدی نژاد خلوت شده است و همین هایی که مانده اند، برای قدرت داشتن خودشان چنین کاری را انجام می دهند، تا هر کدام دوباره در منصب های بالا مشغول به کار شوند و دیگر آنکه احمدی‌نژاد می داند، نیامدنش بهتر از آمدنش است و تصمیم گیر نهایی هم خودش است و تکرار می کنم، باهوش تر از آن است که در باغ سبز پوشالی که نشانش می دهند را جدی بگیرد، تأکید دارد که انتخابات سال 96 کاندیدایی به نام محمود احمدی نژاد نخواهد داشت.

صدای ایران - گفت و گوی «پرویز کاظمی» با «تابناک» را در ادامه می خوانیم.

همه مردم ایران محمود احمدی نژاد را می شناسند و می دانند که او چقدر دوست دارد تا همچنان در اخبار باشد و به قول معروف دیده شود. به همین دلیل، ایشان نه تکذیب می کند و نه تأیید. این در شرایطی است که هشت سال ریاستش بر دولت، آسیب هایی زیادی را در حوزه های مختلف به بار آورد و مشخص است که رأی مردم به اسم او نوشته نخواهد شد. خیلی از مطالب برای جامعه روشن شده و به همین دلیل محال است به او اقبالی داشته باشند.

خب! همه می دانند که ایشان علاقه مند است تا دیده شود و مطرح باشد. احمدی نژاد روحیه اش به گونه ای است که ساکت بودن و در حاشیه قرار گرفتن را برنمی تابد و طبیعتا کارهایی که در این چند مدت انجام داده را می توان بنا به شناختی که از او وجود دارد، طبیعی دانست. 

در شرایطی که در دوره های نهم و دهم دولت همیشه درگیرِ مشکلات ریز و درشتی بود که اتفاقا هزینه های زیادی را هم به منافع ملی تحمیل کرد، ایشان همیشه علاقه داشت رفتارهایی خارج از عادت داشته باشد؛ برای نمونه، باید از احمدی نژاد پرسید که قصدش از نامه نوشتن به اوباما چه چیزی بود؟ مگر می شود هر شهروندی یکباره تصمیم بگیرد که به رئیس جمهوری آمریکا نامه بنویسید و اگر واقعا به عنوان یک شهروند یا خادم این کار را کرده بود، چرا در بالای سربرگ عنوان رئیس جمهوری دوره های نهم و دهم را آورده بود. همین نوع کارها را انجام می دهد تا خبرش در رسانه های داخلی و خارجی انعکاس پیدا کند. یا همین سفرهایی که به این شهر و آن شهر می رود تا هم در صحنه باشد و هم اینکه به ارزیابی صحیح در خصوص جایگاهش در جامعه برسد.

احمدی نژاد قعا باهوش است؛ اما متأسفانه هوشش را برای منافع فردی به کار می گیرد، تا مصالح عمومی! اگر قرار بود هوش او در مسیر صحیح مورد استفاده قرار بگیرد، بسیاری از مشکلات گریبان کشور را در آن هشت سال نمی گرفت.

نظر من این است که خودش هم می داند که آمدنش به انتخابات موضوعیت ندارد و قطعا می داند که فضای سیاسی و اجتماعی از حضورش استقبال نخواهد شد و می داند که جامعه پذیرایش نخواهد بود.

این را در نظر بگیرید که اطراف احمدی نژاد خلوت شده و همین هایی که مانده اند، برای قدرت داشتن خودشان چنین کاری را انجام می دهند تا هر کدام دوباره در منصب های بالا مشغول به کار شوند. احمدی‌نژاد می داند که نیامدنش بهتر از آمدنش است و تصمیم گیر نهایی هم خودش است و تکرار می کنم باهوش تر از آن است که در باغ سبز پوشالی که نشانش می دهند را جدی بگیرد. 

همچنین برخی این طور می گویند که از رد صلاحیت احتمالی استقبال می کند که بعید است چنین ریسکی را به جان بخرد. او ادعایش این است که خدمتگزارترین رئیس دولت بوده و به همین دلیل دوست ندارد رد صلاحیت شود؛ به ویژه اینکه در چند مدت اخیر، اعضایی از شورای نگهبان تأکید کرده اند که تأیید صلاحیت در گذشته ضامن تأیید شدن دوباره نیست.

بهتر است این طور گفته شود که احمدی نژاد نباید در انتخابات باشد و خودش هم می داند که حضورش حضوری بیهوده خواهد بود که این نظریه چند دلیل دارد: دلیل اول کارنامه غیرقابل دفاع دو دولتش است که انواع تهدیدها و تحدیدها را به کشور تحمیل کرد تا مردم نه تنها مشکلاتشان را کمتر نبینند، بلکه روز به روز فشار بیشتری را به چشم ببینند. دلیل علمی اش هم این است، رئیس جمهوری که هشت سال زمام امور را در دست داشته، همه داشته هایش را خرج کرده و طبیعتا چیزی برای ارایه ندارد. همه اینها نشانه هایی است که رأی به نأمانوسی حضور احمدی نژاد در انتخابات سال 96 می دهد.

احمدی نژاد و مردم دو خط موازی اند؛ این برای خودش مسجل شده است.