پشت پرده استعفای رئیس اتاق بازرگانی
اعضای اتاق بازرگانی در واکنش به استعفای آقای محسن جلال پور، برخی اظهار بی اطلاعی و برخی دیگر برای سلامتیش دعا کردند.
صدای ایران - به گزارش اقتصاد ایران، صبح روز گذشته خبر استعفای محسن جلال پور از ریاست اتاق بازرگانی در حالی منتشر شد، که ساعتی بعد از انتشار این خبر اتاق ایران به استعفای محسن جلال پور واکنش نشان داد و اعلام کرد استعفای ایشان به رسم امانت تا بهبودی و سلامت کامل محفوظ نگه خواهد ماند.
از این رو خبرنگار خبرگزاری اقتصاد ایران برای بررسی بیشتر این موضوع با اعضای اتاق های بازرگانی ایران و تهران به گفت وگو پرداخته است:
"مجید رضا حریری" نایب‌رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران و چین در ارتباط با استعفای آقای محسن جلال پور ضمن آرزوی صحت و سلامتی برای آقای جلال پور گفت: اطلاع دقیقی از حال ایشون ندارم و امیدوارم خدا بهشون سلامتی بده و سالم و سلامت باشند،
وی تصریح کرد: منهای ریاست اتاق ایران، هر شخصی که در یک پست و جایگاهی قرار می گیرد می توان از او اشتباهاتی گرفت، ایشان هم از این اصل مستثنی نیستند.
وی در ادامه گفت: ایشان از دوستان من هستند و بارها خودم به ایشان گفتم برای سلامتیشان بیشتر اهمیت قایل شوند، امیدوارم به زودی سلامتی خود را به دست آورند.
حریری در خصوص مخالفت هیئت رئیسه اتاق بازرگانی با استعفای آقای جلال پور گفت: تغییر ریاست اتاق در میان دوره برای اتاق هزینه دارد، این در حالی است که آقای جلال پور با زوایای اتاق آشنا شده اند و تا زمانی که نفر بعدی به ریاست اتاق بنشیند زمان بسیاری از دست می رود.
هماهنگی دولت و بخش خصوصی!
"محمد امیرزاده" عضو هیئت نمایندگان اتاق بازرگانی تهران در واکنش به استعفای آقای جلاپور، گفت: در جریان جزئیات استعفای ایشان نیستم، بسیار ناگهانی بود و فکر می کنم مشکل ایشان به دلیل خستگی از کار و استرس های ناشی از آن است.
وی در پاسخ به سؤال که "آیا استعفای جلال پور به دلیل ناهماهنگی دولت و اتاق بازرگانی است؟" اظهار داشت: به هیچ وجه اینطور نیست و دولت با بخش خصوصی کاملا هماهنگ است.
"ناصر ریاحی" عضو دیگر اتاق تهران در گفت و گو با اکونیوز، اظهار کرد: قلب ایشان به دلیل استرس کاری و فشاری که تحمل می کرد ناراحت بود و هیچ دلیل دیگری ندارد، که در نتیجه هیئت رئیسه با استعفای ایشان موافقت نکرده است.
به گزارش اکونیوز، جلال پور از اعضای فعال بخش خصوصی در اتاق بازرگانی بارها در نشست ها ، توصیه هایی به منظور اصلاح و توسعه صادرات محصولات غیر نفتی کشور با دولتمردان داخل و خارج انجام داد ودغدغه های پارلمان بخش خصوصی کشور را به صحن علنی مجلس هم کشاند اما نه تنها دستاوردی برای اتاق نداشت بلکه مورد بی مهری و بی توجهی دستگاه های دولتی و سازمان های بالادستی به پارلمان بخض خصوصی هم قرار گرفت.
حال این سوال مطرح می شود که استعفای زودهنگام سکاندار پارلمان بخش خصوصی کشور آیا به منظور بهبودی در سلامت جسمی است یا بی توجهی به مطالبات بخش خصوصی کشور!
آیا می توان این استعفا را تلنگری به بی توجهی دولتمردان به بخش خصوصی کشور دانست؟
گزارش خطا
نظر شما
پربحث ترین عناوین
آخرین اخبار
