نگاهی به انتخابات شورای شهر و تلاش هايي برای پیروزی
چرا اصولگرایان به سبد انتخابات شورای شهر چشم دوخته اند؟
۱۱ ماه مانده به یک انتخابات مهم و سرنوشتساز. این تحلیلی است که همه از انتخابات سال آینده دارند.
به گزارش صدای ایران، جناح اصلاح طلب از پیروزی سال گذشتهاش در انتخابات مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان رهبری سرمست است و جناح اصولگرا در پی رسیدن به یک چهره برای انتخابات سال آینده ریاست جمهوری است. اما جناح دیگری هم در این میان است که برای صندلیهای دیگری در انتخابات سال آینده کشور برنامه ریزی دارد.
انتخابات شوراها همان جایی است که جناح نزدیک به اصولگرایان افراطی مشغول برنامه ریزی برای آن است. نگاهی کوچک به سفرهای این روزهای محمود احمدینژاد که بیشتر مقصدهایش شهرهای کوچک است گواهی برای همین موضوع است. اما در این میان آنچه که بیشتر به چشم میآید غفلت اصلاح طلبان و حامیان دولت از انتخابات مهم شوراهای شهر است. همان جایی که آنها در دوره قبلی هم با وجود داشتن اکثریت با عدم برنامه ریزی در انتخاب شهردار ناکام ماندند. اما چرا انتخابات شوراها انتخابات مهمی است؟
روزنهای برای بازگشت
اصولگرایان در انتخابات ریاست جمهوری گذشته شکست خوردند. همین شکست را به شکل متفاوتی در انتخابات این دوره مجلس شورای اسلامی هم تجربه کردند. از همین حالا خیلیهاشان میدانند که برای انتخابات ریاست جمهوری سال آینده شانسی ندارند. حتی تلاشهایشان برای رسیدن به یک چهره به عنوان کاندیدا هم بیشتر نوعی تلاش بینتیجه است که خود از پایان آن خبر دارند. دولت یازدهم با وجود همه تخریبهایی که آنان به کار بستهاند برای خیلیها دولت محبوبی است. محبوبیت این دولت با دستاوردهایی مثل برجام، امنیت داخلی، تنش زدایی داخلی و خارجی و خیلی دیگر از موارد موجب شده است که آنها از همین حالا بازنده انتخابات سال آینده ریاست جمهوری باشند. پس یک نتیجه برای آنها از حالا گرفته شده است، دوباره از همان جایی وارد عرصه سیاست بشوند که اولین بار وارد شدند. هدفگزاریشان برای «انتخابات شوراها» است. جایی که بازهم میدانند در پایتخت شانسی برای آن ندارند. پایتخت نشینان سال گذشته نشان دادند که نگاهشان با اصولگرایان تفاوتی دارد از زمین تا آسمان. همین هم باعث شده است که هدفگزاریشان برای شهرهای کوچکتر باشد. شهرهایی که شاید هنوز از وعدههای آنها کمی بدشان نیاید.
سلسله سفرهای احمدینژاد به شهرهای کوچک
مدیر پروژه محمود احمدینژاد شده است. اگر در روزهای ریاست جمهوریاش مقصدش بیشتر کشورهای کوچک و دورافتاده بود این بار در روزهای پسا ریاست جمهوری به دنبال سفر به شهرهای کوچک است. احمدینژاد خوب میداند که سخنرانی در خود شهر تهران برایش آنچنان شنوندهای ندارد اما سخنرانی در شهرهای اطراف تهران و سایر شهرها میتواند حداقل نتیجه کوچکی برای او داشته باشد. در همین راستا در ماههای اخیر سفرهای او به شهرهای کوچک در اطراف تهران و سایر استانها شدت یافته است.
تلاش برای تخریب دولت
سلسله سفرها و سخنرانیهای این روزهای حامیان اصولگرایان تندرو هرچند که با هدف تاثیرگذاری در انتخابات شوراها است اما این باعث نمیشود که آنها از هدف تمام این سالهایشان برای تخریب دولت روحانی چشم بپوشند. چندی پیش محمود احمدینژاد با سمت «رییس دولتهای نهم و دهم» احکامی را برای حلقه نزدیک اطرافیان خود صادر کرد. احکامی که نشان میداد آنها برای آینده برنامههای مهمتری دارند. در حاشیه همه سفرهای آنها علیه دولت شبنامه توزیع میشود و تلاش برای ناکارآمد جلوه دادن دولت ادامه دارد.
شوراها، جایی برای توجه
شوراها اما درست همان جایی است که توجه به آن ضروری به نظر میرسد. خیلی از قدرت گرفتنها از همین شوراهای شهر آغاز شده است و دولت تدبیر و امید پس از پیروزی که در انتخابات مجلس سال آینده و آمدن چهرههای نزدیک به او به مجلس دهم داشت به نظر نباید در مورد انتخابات شوراها بیتوجه باشد. اعتدالیها و اصلاح طلبان باید برای انتخابات دیگری که همزمان با انتخابات ریاست جمهوری سال آینده برگزار میشود برنامه ریزی گستردهتری داشته باشند. اصلاحطلبان باید به این نکته توجه داشته باشند که کارشان برای انتخابات شوراها آسانتر از انتخابات مجلس و ریاست جمهوری است. کار بررسی صلاحیتها برای انتخابات شوراها در دست مجلس است و این بار خبری از سختگیریهای شورای نگهبان در مورد کاندیداها نیست. اعتدالیون و اصلاحطلبان پس میتوانند برای این انتخابات حتی از ژنرالهایشان استفاده کنند و ژنرالهایی را به شوراهای شهر بفرستند که در انتخابات مجلس پشت سد شورای نگهبان ماندند. با این همه این بار نباید تنها به تهران توجه کرد. باید توجه داشت که شوراها با توجه به اظهاراتی که این روزها در مورد احتمال افزایش اختیاراتشان توسط اصلاح قوانین میشود میتوانند نقش مهم تری را ایفا کنن پس برنامه ریزی آنها باید برای همه شهرها باشد.
یادآوری
محسن هاشمی رفسنجانی با اختلاف دو رای شهردار نشد
سه سال پیش اما محسن هاشمی رفسنجانی با اختلاف دو رای نتوانست شهردار تهران شود تا محمدباقر قالیباف کاندیدای ناکام انتخابات ریاست جمهوری ۹۲ و رقیب حسن روحانی برای چندمین سال متوالی به صندلی شهرداری تهران تکیه بزند. بسیاری علت این ناکامی را بد عهدی دو تن از اعضای اصلاح طلب شورای شهر تهران عنوان کردند. همین مسئله باعث میشود که این بار اصلاح طلبان و اعتدالیون برای انتخاب اعضای لیست خود توجه بیشتری به خرج دهند تا این بار یک اصولگرا با دو رای بیشتر به صندلی شهرداری تهران نرسد.
به گزارش صدای ایران، جناح اصلاح طلب از پیروزی سال گذشتهاش در انتخابات مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان رهبری سرمست است و جناح اصولگرا در پی رسیدن به یک چهره برای انتخابات سال آینده ریاست جمهوری است. اما جناح دیگری هم در این میان است که برای صندلیهای دیگری در انتخابات سال آینده کشور برنامه ریزی دارد.
انتخابات شوراها همان جایی است که جناح نزدیک به اصولگرایان افراطی مشغول برنامه ریزی برای آن است. نگاهی کوچک به سفرهای این روزهای محمود احمدینژاد که بیشتر مقصدهایش شهرهای کوچک است گواهی برای همین موضوع است. اما در این میان آنچه که بیشتر به چشم میآید غفلت اصلاح طلبان و حامیان دولت از انتخابات مهم شوراهای شهر است. همان جایی که آنها در دوره قبلی هم با وجود داشتن اکثریت با عدم برنامه ریزی در انتخاب شهردار ناکام ماندند. اما چرا انتخابات شوراها انتخابات مهمی است؟
روزنهای برای بازگشت
اصولگرایان در انتخابات ریاست جمهوری گذشته شکست خوردند. همین شکست را به شکل متفاوتی در انتخابات این دوره مجلس شورای اسلامی هم تجربه کردند. از همین حالا خیلیهاشان میدانند که برای انتخابات ریاست جمهوری سال آینده شانسی ندارند. حتی تلاشهایشان برای رسیدن به یک چهره به عنوان کاندیدا هم بیشتر نوعی تلاش بینتیجه است که خود از پایان آن خبر دارند. دولت یازدهم با وجود همه تخریبهایی که آنان به کار بستهاند برای خیلیها دولت محبوبی است. محبوبیت این دولت با دستاوردهایی مثل برجام، امنیت داخلی، تنش زدایی داخلی و خارجی و خیلی دیگر از موارد موجب شده است که آنها از همین حالا بازنده انتخابات سال آینده ریاست جمهوری باشند. پس یک نتیجه برای آنها از حالا گرفته شده است، دوباره از همان جایی وارد عرصه سیاست بشوند که اولین بار وارد شدند. هدفگزاریشان برای «انتخابات شوراها» است. جایی که بازهم میدانند در پایتخت شانسی برای آن ندارند. پایتخت نشینان سال گذشته نشان دادند که نگاهشان با اصولگرایان تفاوتی دارد از زمین تا آسمان. همین هم باعث شده است که هدفگزاریشان برای شهرهای کوچکتر باشد. شهرهایی که شاید هنوز از وعدههای آنها کمی بدشان نیاید.
سلسله سفرهای احمدینژاد به شهرهای کوچک
مدیر پروژه محمود احمدینژاد شده است. اگر در روزهای ریاست جمهوریاش مقصدش بیشتر کشورهای کوچک و دورافتاده بود این بار در روزهای پسا ریاست جمهوری به دنبال سفر به شهرهای کوچک است. احمدینژاد خوب میداند که سخنرانی در خود شهر تهران برایش آنچنان شنوندهای ندارد اما سخنرانی در شهرهای اطراف تهران و سایر شهرها میتواند حداقل نتیجه کوچکی برای او داشته باشد. در همین راستا در ماههای اخیر سفرهای او به شهرهای کوچک در اطراف تهران و سایر استانها شدت یافته است.
تلاش برای تخریب دولت
سلسله سفرها و سخنرانیهای این روزهای حامیان اصولگرایان تندرو هرچند که با هدف تاثیرگذاری در انتخابات شوراها است اما این باعث نمیشود که آنها از هدف تمام این سالهایشان برای تخریب دولت روحانی چشم بپوشند. چندی پیش محمود احمدینژاد با سمت «رییس دولتهای نهم و دهم» احکامی را برای حلقه نزدیک اطرافیان خود صادر کرد. احکامی که نشان میداد آنها برای آینده برنامههای مهمتری دارند. در حاشیه همه سفرهای آنها علیه دولت شبنامه توزیع میشود و تلاش برای ناکارآمد جلوه دادن دولت ادامه دارد.
شوراها، جایی برای توجه
شوراها اما درست همان جایی است که توجه به آن ضروری به نظر میرسد. خیلی از قدرت گرفتنها از همین شوراهای شهر آغاز شده است و دولت تدبیر و امید پس از پیروزی که در انتخابات مجلس سال آینده و آمدن چهرههای نزدیک به او به مجلس دهم داشت به نظر نباید در مورد انتخابات شوراها بیتوجه باشد. اعتدالیها و اصلاح طلبان باید برای انتخابات دیگری که همزمان با انتخابات ریاست جمهوری سال آینده برگزار میشود برنامه ریزی گستردهتری داشته باشند. اصلاحطلبان باید به این نکته توجه داشته باشند که کارشان برای انتخابات شوراها آسانتر از انتخابات مجلس و ریاست جمهوری است. کار بررسی صلاحیتها برای انتخابات شوراها در دست مجلس است و این بار خبری از سختگیریهای شورای نگهبان در مورد کاندیداها نیست. اعتدالیون و اصلاحطلبان پس میتوانند برای این انتخابات حتی از ژنرالهایشان استفاده کنند و ژنرالهایی را به شوراهای شهر بفرستند که در انتخابات مجلس پشت سد شورای نگهبان ماندند. با این همه این بار نباید تنها به تهران توجه کرد. باید توجه داشت که شوراها با توجه به اظهاراتی که این روزها در مورد احتمال افزایش اختیاراتشان توسط اصلاح قوانین میشود میتوانند نقش مهم تری را ایفا کنن پس برنامه ریزی آنها باید برای همه شهرها باشد.
یادآوری
محسن هاشمی رفسنجانی با اختلاف دو رای شهردار نشد
سه سال پیش اما محسن هاشمی رفسنجانی با اختلاف دو رای نتوانست شهردار تهران شود تا محمدباقر قالیباف کاندیدای ناکام انتخابات ریاست جمهوری ۹۲ و رقیب حسن روحانی برای چندمین سال متوالی به صندلی شهرداری تهران تکیه بزند. بسیاری علت این ناکامی را بد عهدی دو تن از اعضای اصلاح طلب شورای شهر تهران عنوان کردند. همین مسئله باعث میشود که این بار اصلاح طلبان و اعتدالیون برای انتخاب اعضای لیست خود توجه بیشتری به خرج دهند تا این بار یک اصولگرا با دو رای بیشتر به صندلی شهرداری تهران نرسد.
گزارش خطا
آخرین اخبار