آثار تاریخی در سمساری‌ها
یک فعال فرهنگی در کاشمر گفت: این‌که امروز به دلیل نبود مکانی مناسب جهت نگهداری آثار تاریخی و قدیمی هویت‌مان را در سمساری‌ها باید بجوییم، سخت و دردناک است.
به گزارش صدای ایران، حسن قربانی در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، با انتقاد از نبود موزه مردم‌شناسی در کاشمر افزود: برای حفظ میراثی که از گذشتگان به ارث رسیده و برخی از این میراث و ادوات نیز دچار دگردیسی بسیار شدیدی شدند، نیازمند موزه هستیم.
وی با اعلام این‌که بدون شک هر شهر دارای هویت، سنت‌ها و باورهایی‌ست که با سایر شهرهای همجوار متفاوت است، تصریح کرد: موزه تنها به اشیاء و ابزار خلاصه نمی‌شود؛ بلکه فرهنگ، آداب و رسوم مردم را هم در بر می‌گیرد.
قربانی که تاکنون تحقیقات بسیاری در خصوص تاریخ و گذشته این منطقه داشته است، عنوان کرد: اگر نتوانیم این میراث را به خوبی حفاظت و نگهداری کنیم بدون شک نسل‌های بعدی با گسست و حلقه مفقوده‌ای روبه‌رو خواهند شد.
وی با اظهار تأسف از این‌که با وجود پیشینه تاریخی که این منطقه از آن برخوردار است اما از داشتن موزه مردم‌شناسی محروم است، گفت: در حالی که در بسیاری از کشورها یکی از اصلی‌ترین ابزارهای توسعه توریسم، میراث فرهنگی آن‌هاست، اما متاسفانه در این کشور به میراث فرهنگی توجهی نمی‌شود؛ و به‌عنوان فرزند ناتنی با آن برخورد می‌شود.
قربانی با بیان این‌که برخی از آثار همانند آسیاب، دستگاه پنبه‌زنی، ریسندگی و... جنبه عام دارند، اظهار کرد: بسیاری از این آثار که اغلب آن‌ها در روستاها هستند، متاسفانه به دلیل نبود مکانی مناسب جهت نگهداری، در حال از بین رفتن است.
این فعال فرهنگی با اشاره به این‌که بدون شک آثار فراوانی از گذشته در جامعه امروزی است و تنها کافی‌ست برای نگهداری مقداری حساسیت در افراد باشد، افزود: در فاصله 80 کیلومتری از این شهر 10 قلعه تاریخی داریم، این منطقه تاریخی و باستانی است، به طوری که به استناد شاهنامه فردوسی آتشکده آذر برزین مهر، سومین آتشکده بزرگ آیین زرتشت در بین ده‌ها هزار آتشکده‌ای که در دوران خودش بوده و به طبقه کشاورزان و کارگران تعلق داشته در این شهر است.
وی با اشاره به این‌که معتقدم اماکن مذهبی و باستانی نباید توسط یک تشکیلات اداره شود، اظهار کرد: بودجه‌ای که بعضأ به سازمان میراث فرهنگی اختصاص داده می‌شود بخش اعظمی از آن صرف بازسازی، ترویج، اشاعه و گسترش اماکن زیارتی و مقدسه می‌شود و بخش بسیار ناچیز آن به میراث فرهنگی اختصاص پیدا می‌کند.
این فعال فرهنگی با بیان این‌که موضوع بودجه یک بحث است اما حالا که نیست باید با تشکیل سازمان‌هایی مردم‌نهاد از علاقه‌مندان به این کار جهت حفظ و حراست آثار تاریخی دعوت کرد، افزود: معتقدم نباید به آثار تاریخی و میراث فرهنگی نگاه اقتصادی داشت چون به عموم جامعه و همه مردم مرتبط است و شناسنامه و هویت یک قوم محسوب می‌شود و باید در جایی مناسب نگهداری شود.
قربانی افزود: امیدواریم مسئولان به‌جد به فکر آثار تاریخی این شهر باشند و به‌راحتی از کنار آن نگذرند؛ بدون شک اگر این حلقه از بین برود هویت ما از بین می‌رود. چرا که هر شهر به پیشینه تاریخی خود می‌نازد.
به گزارش صدای ایران، حسن قربانی در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، با انتقاد از نبود موزه مردم‌شناسی در کاشمر افزود: برای حفظ میراثی که از گذشتگان به ارث رسیده و برخی از این میراث و ادوات نیز دچار دگردیسی بسیار شدیدی شدند، نیازمند موزه هستیم.
وی با اعلام این‌که بدون شک هر شهر دارای هویت، سنت‌ها و باورهایی‌ست که با سایر شهرهای همجوار متفاوت است، تصریح کرد: موزه تنها به اشیاء و ابزار خلاصه نمی‌شود؛ بلکه فرهنگ، آداب و رسوم مردم را هم در بر می‌گیرد.
قربانی که تاکنون تحقیقات بسیاری در خصوص تاریخ و گذشته این منطقه داشته است، عنوان کرد: اگر نتوانیم این میراث را به خوبی حفاظت و نگهداری کنیم بدون شک نسل‌های بعدی با گسست و حلقه مفقوده‌ای روبه‌رو خواهند شد.
وی با اظهار تأسف از این‌که با وجود پیشینه تاریخی که این منطقه از آن برخوردار است اما از داشتن موزه مردم‌شناسی محروم است، گفت: در حالی که در بسیاری از کشورها یکی از اصلی‌ترین ابزارهای توسعه توریسم، میراث فرهنگی آن‌هاست، اما متاسفانه در این کشور به میراث فرهنگی توجهی نمی‌شود؛ و به‌عنوان فرزند ناتنی با آن برخورد می‌شود.
قربانی با بیان این‌که برخی از آثار همانند آسیاب، دستگاه پنبه‌زنی، ریسندگی و... جنبه عام دارند، اظهار کرد: بسیاری از این آثار که اغلب آن‌ها در روستاها هستند، متاسفانه به دلیل نبود مکانی مناسب جهت نگهداری، در حال از بین رفتن است.
این فعال فرهنگی با اشاره به این‌که بدون شک آثار فراوانی از گذشته در جامعه امروزی است و تنها کافی‌ست برای نگهداری مقداری حساسیت در افراد باشد، افزود: در فاصله 80 کیلومتری از این شهر 10 قلعه تاریخی داریم، این منطقه تاریخی و باستانی است، به طوری که به استناد شاهنامه فردوسی آتشکده آذر برزین مهر، سومین آتشکده بزرگ آیین زرتشت در بین ده‌ها هزار آتشکده‌ای که در دوران خودش بوده و به طبقه کشاورزان و کارگران تعلق داشته در این شهر است.
وی با اشاره به این‌که معتقدم اماکن مذهبی و باستانی نباید توسط یک تشکیلات اداره شود، اظهار کرد: بودجه‌ای که بعضأ به سازمان میراث فرهنگی اختصاص داده می‌شود بخش اعظمی از آن صرف بازسازی، ترویج، اشاعه و گسترش اماکن زیارتی و مقدسه می‌شود و بخش بسیار ناچیز آن به میراث فرهنگی اختصاص پیدا می‌کند.
این فعال فرهنگی با بیان این‌که موضوع بودجه یک بحث است اما حالا که نیست باید با تشکیل سازمان‌هایی مردم‌نهاد از علاقه‌مندان به این کار جهت حفظ و حراست آثار تاریخی دعوت کرد، افزود: معتقدم نباید به آثار تاریخی و میراث فرهنگی نگاه اقتصادی داشت چون به عموم جامعه و همه مردم مرتبط است و شناسنامه و هویت یک قوم محسوب می‌شود و باید در جایی مناسب نگهداری شود.
قربانی افزود: امیدواریم مسئولان به‌جد به فکر آثار تاریخی این شهر باشند و به‌راحتی از کنار آن نگذرند؛ بدون شک اگر این حلقه از بین برود هویت ما از بین می‌رود. چرا که هر شهر به پیشینه تاریخی خود می‌نازد.
گزارش خطا
آخرین اخبار