در گفتگوی کارگردان نمایش افسانه ببر با صدای ایران مطرح شد؛
صدای ایران، شهاب خروشان؛ هادی عامل، کارگردان و نمایشنامه نویسی که این روزها نمایش افسانه ببر، به نویسندگی داریو فو نمایش‌نامه‌نویس شناخته شده ایتالیایی را با بازی هدایت هاشمی در تماشاخانه باران کارگردانی می‌کند، از کاگردان‌هایی است که مؤلفه‌های نمایش بومی و آیین‌های نمایش ایرانی را در آثار خود به طور جدی دنبال می‌کند و شکوفاکردن تکنیک‌ها و توانمندی‌های نمایش ایرانی جزو دغدغه‌های اوست.
به گزارش خبرنگار صدای ایران؛ نگاهی که شاید این روزها و در میان حجم انبوهی از نمایش‌های در حال اجرا که اغلب با فرهنگ ایرانی بیگانه‌اند، گم شده باشد، توجه به آیین‌های نمایشی ایرانی است.
هادی عامل با بیان این مطلب، توجه جدی به مؤلفه‌های بومی و سنتی در نمایش‌ها را ضروری دانست و افزود: تلاش‌کرده‌ام در آثاری که کاگردانی می‌کنم این نگاه را دنبال کنم و در جشنواره های مختلفی همچون آیینی و سنتی که حضور داشتم، سعی‌ام بر این بوده است که با ایده‌ای نو با متن نمایشی روبه‌رو شوم.
وی افزود: فعالیتم در عرصه نمایش‌های سنتی و آیینی، صرفا به نمایش‌های روحوضی محدود نبوده است و در دیگر حوزه‌ها همچون نقالی، پرده‌خوانی، تعزیه پژوهش و کار مطالعاتی انجام دادم زیرا عبلاقه‌مند به رویکرد ایرانی در هنر نمایش هستم.
کارگردان نمایش افسانه ببر، با اشاره به شکل‌گیری این اثر در سال 90 اظهار کرد: 5سال پیش در تئاتر شهر جریانی تحت عنوان تئاتر محیطی شکل گرفت که از قضا با تئاتر محیطی شناخته شده که ریچارد شکنر بیان می‌کند ارتباط چندانی نداشت. این جریان فضاهای مرده و غیرتئاتری را برای اجرای نمایش هدف قرار داده بود و تلاش می‌کرد در فضایی غیر از سالن‌های نمایش، تئاتر را محقق کند. این ایده که نخست توسط یکی از گروه های نمایشی به مجموعه تئاتر شهر پیشنهاد شد و مورد استقبال مدیر وقت این مجموعه قرار گرفت،رفته رفته به یک جریان و موضوعی همه گیر بدل شد و ما نیز بر آن شدیم تا در چنین فضایی، افسانه ببر را اجرا کنیم.
وی ادامه داد: افسانه ببر را ابتدا را به شیوه نقالی و در کافه‌ی سالن چارسو اجرا کردیم که به دلیل استقبال زیاد و کم بودن فضا، اجرای آن در سالن انتظار سالن اصلی تئاتر شهر ادامه پیدا کرد. اما با این که این نمایش قرار بود 40 شب اجرا شود، با مصادف شدن با ماه محرم، بعد از پایان این ایام، پس از کشمکش های فراوان و بازبینی‌های چندباره نیز اجازه ی اجرای مجدد نیافت.
عامل، با بیان این‌که افسانه‌ی ببر حاوی پیامی بزرگ‌تر از حرف‌های بیان شده در نمایش است، اظهار کرد: ببر در این نمایش مفهوم در این نمایش صراحت گفته می‌شود متاسفانه مردمی که از ارزش‌های خود دور شوند ببر خود را از دست می دهند. امیدواریم با یافتن این ارزش ها و یافتن ببرهای سرزمین مان گره ای از مشکلات کشور باز شود. سعی شده است
این کارگردان تئاتر، با بیان این‌که بر اساس ترجمه های جدید و نگاهی تازه به متن، نمایش نسبت به 5سال گذشته دست‌خوش اصلاحات و تحولاتی شده‌است، اظهار کرد: تلاش کردیم در اجرای این نمایش نگاهی امروزی داشته باشیم و به همین دلیل به روزآوری‌هایی اعمال شده است.
عامل از تلاش گروه اجراکننده نمایش افسانه ببر برای استفاده از تکنیک‌های نمایش ایرانی مانند نقالی ببریم گفت: سعی کردیم این نمایش غیر بومی را به فرهنگ ایرانی نزدیک کنیم. زیرا روند نمایش مشخص و یکنواخت است اما نوع بیان و تکنیک اجرای ان است که آن را بارز و متمایز می‌کند.
این فعال عرصه نمایش اظهار کرد: تکنیک نمایش ایرانی این توانمندی و قابلیت را داراست که هر قصه ای را بتوان به شیوه ای جذاب در آن بیان کرد. که ان تجربه با اجراهای موفق نیز به اثبات رسیده است.
کارگردان نمایش افسانه ببر، به تجربه و استفاده از ظرفیت تکنیک‌های نمایش ایرانی تاکید کرد و گفت: تجربه‌های نو در این عرصه است که پویایی و پیشرفت در این عرصه را به همراه خواهد داشت و می‌بایست این نوع نگاه به متون نمایشی، بیش‌تر مورد توجه قرار بگیرد تا درنهایت، جایگزین آثاری شود که عموما کپی آثار خارجی بوده و با فرهنگ و ذائقه ایرانی ما هم‌خوانی ندارند. البته این به این معنا نیست که قواعد و اصول درهم ریخته شود و تکنیک به شکلی ناقص بیان شود.
برای دیدن تصاویر مربوط به این نمایش (اینجا) را کلیک کنید.
به گزارش خبرنگار صدای ایران؛ نگاهی که شاید این روزها و در میان حجم انبوهی از نمایش‌های در حال اجرا که اغلب با فرهنگ ایرانی بیگانه‌اند، گم شده باشد، توجه به آیین‌های نمایشی ایرانی است.
هادی عامل با بیان این مطلب، توجه جدی به مؤلفه‌های بومی و سنتی در نمایش‌ها را ضروری دانست و افزود: تلاش‌کرده‌ام در آثاری که کاگردانی می‌کنم این نگاه را دنبال کنم و در جشنواره های مختلفی همچون آیینی و سنتی که حضور داشتم، سعی‌ام بر این بوده است که با ایده‌ای نو با متن نمایشی روبه‌رو شوم.
وی افزود: فعالیتم در عرصه نمایش‌های سنتی و آیینی، صرفا به نمایش‌های روحوضی محدود نبوده است و در دیگر حوزه‌ها همچون نقالی، پرده‌خوانی، تعزیه پژوهش و کار مطالعاتی انجام دادم زیرا عبلاقه‌مند به رویکرد ایرانی در هنر نمایش هستم.
کارگردان نمایش افسانه ببر، با اشاره به شکل‌گیری این اثر در سال 90 اظهار کرد: 5سال پیش در تئاتر شهر جریانی تحت عنوان تئاتر محیطی شکل گرفت که از قضا با تئاتر محیطی شناخته شده که ریچارد شکنر بیان می‌کند ارتباط چندانی نداشت. این جریان فضاهای مرده و غیرتئاتری را برای اجرای نمایش هدف قرار داده بود و تلاش می‌کرد در فضایی غیر از سالن‌های نمایش، تئاتر را محقق کند. این ایده که نخست توسط یکی از گروه های نمایشی به مجموعه تئاتر شهر پیشنهاد شد و مورد استقبال مدیر وقت این مجموعه قرار گرفت،رفته رفته به یک جریان و موضوعی همه گیر بدل شد و ما نیز بر آن شدیم تا در چنین فضایی، افسانه ببر را اجرا کنیم.
وی ادامه داد: افسانه ببر را ابتدا را به شیوه نقالی و در کافه‌ی سالن چارسو اجرا کردیم که به دلیل استقبال زیاد و کم بودن فضا، اجرای آن در سالن انتظار سالن اصلی تئاتر شهر ادامه پیدا کرد. اما با این که این نمایش قرار بود 40 شب اجرا شود، با مصادف شدن با ماه محرم، بعد از پایان این ایام، پس از کشمکش های فراوان و بازبینی‌های چندباره نیز اجازه ی اجرای مجدد نیافت.
عامل، با بیان این‌که افسانه‌ی ببر حاوی پیامی بزرگ‌تر از حرف‌های بیان شده در نمایش است، اظهار کرد: ببر در این نمایش مفهوم در این نمایش صراحت گفته می‌شود متاسفانه مردمی که از ارزش‌های خود دور شوند ببر خود را از دست می دهند. امیدواریم با یافتن این ارزش ها و یافتن ببرهای سرزمین مان گره ای از مشکلات کشور باز شود. سعی شده است
این کارگردان تئاتر، با بیان این‌که بر اساس ترجمه های جدید و نگاهی تازه به متن، نمایش نسبت به 5سال گذشته دست‌خوش اصلاحات و تحولاتی شده‌است، اظهار کرد: تلاش کردیم در اجرای این نمایش نگاهی امروزی داشته باشیم و به همین دلیل به روزآوری‌هایی اعمال شده است.
عامل از تلاش گروه اجراکننده نمایش افسانه ببر برای استفاده از تکنیک‌های نمایش ایرانی مانند نقالی ببریم گفت: سعی کردیم این نمایش غیر بومی را به فرهنگ ایرانی نزدیک کنیم. زیرا روند نمایش مشخص و یکنواخت است اما نوع بیان و تکنیک اجرای ان است که آن را بارز و متمایز می‌کند.
این فعال عرصه نمایش اظهار کرد: تکنیک نمایش ایرانی این توانمندی و قابلیت را داراست که هر قصه ای را بتوان به شیوه ای جذاب در آن بیان کرد. که ان تجربه با اجراهای موفق نیز به اثبات رسیده است.
کارگردان نمایش افسانه ببر، به تجربه و استفاده از ظرفیت تکنیک‌های نمایش ایرانی تاکید کرد و گفت: تجربه‌های نو در این عرصه است که پویایی و پیشرفت در این عرصه را به همراه خواهد داشت و می‌بایست این نوع نگاه به متون نمایشی، بیش‌تر مورد توجه قرار بگیرد تا درنهایت، جایگزین آثاری شود که عموما کپی آثار خارجی بوده و با فرهنگ و ذائقه ایرانی ما هم‌خوانی ندارند. البته این به این معنا نیست که قواعد و اصول درهم ریخته شود و تکنیک به شکلی ناقص بیان شود.
برای دیدن تصاویر مربوط به این نمایش (اینجا) را کلیک کنید.
آخرین اخبار
