مراسم یادبود عباس کیارستمی برپا شد
مراسم یادبود عباس کیارستمی دو روز پس از خاکسپاری‌اش دبرگزار شد
مراسم یادبود عباس کیارستمی دو روز پس از خاکسپاری‌اش به همت خانواده و خانه سینما عصر 22 تیر ماه در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان برپا شد.
صدای ایران - به گزارش ایسنا، در این مراسم که اجرای آن را علیرضا شجاع نوری برعهده داشت؛ سینماگران،مردم،مدیران سینمایی و علی جنتی وزیر ارشاد حضور داشتند و تعدادی از هنرمندان درباره‌ی این کارگردان سرشناس بین‌المللی صحبت کردند.
دقایقی بعد از ساعت 18 جمعیت حاضر در کانون پرورش فکری وارد سالن این مجموعه شدند تا مجلس یادبود عباس کیارستمی آغاز شود، پیش از آغاز رسمی مراسم، صوت تلاوتی چند از قرآن مجید پخش شد و پخش ترانه «ماه و ماهی»، «هوای گریه» و پخش تصاویری از این کارگردان از دیگر برنامه‌هایی بود که اجرایی شد.
مراسم حوالی ساعت 18:30 آغاز شد.
شجاع نوری که اجرای برنامه را برعهده داشت در ابتدای سخنانش گفت:هیچ خوشحال نیستم در این مجلس در خدمتتان هستم و دیدن شما به بهانه از دست دادن عزیزی است که هر لحظه بیشتر غیبتش را در اطراف خود احساس می‌کنم. می‌دانم همه شما همین غم را دارید.
وی ادامه داد: هدف ما برگزاری مراسم یادبود برای هنرمندی است که مثل هیچ کس نیست اما کارهایش از همه شاخص‌تر است.
این هنرمند با اشاره به برنامه‌ی یادبودی که برپا شده و هنرمندان حاضر گفت: با یاد او دور هم جمع شده‌ایم تا کمی دل خود را آرام کنیم،چرا که او شاد است و ما از نبودنش غمگین هستیم.
در ادامه تلاوتی چند از آیات قرآن مجید قرائت شد.
ژان کلود کاریر هنرمند فرانسوی در متنی که برای مراسم یادبود عباس کیارستمی نوشته و در این برنامه قرائت شده، آورده است: «هنرمند واقعی کسی است که از سنتی بسیار کهن می‌آید، سنتی که شاید می‌پندارد همه چیز را گفته و نشان داده است، ولی او بدون زحمت خود را با تکنیک‌های زمانش وفق می‌دهد و ناگاه یک نگاه، یک صدا، یک حس جدید می‌آورد. این مورد عباس کیارستمی بود.
ما سینما را پیش از او می‌شناختیم. اما او بدون تقلید از ما، بدون تلاش آشکار، با اجرای هنر خود در سرزمینش، احساسات، ریتم و هیجاناتی که پیش از او نمی‌شناختیم به هدیه آورد.
هنرمند واقعی از کجا آنچه را که می‌جوید بر می‌گیرد، آنچه را که پیش از یافتن نمی‌شناخته؟ رازی باستانی و به خوبی نگاه داری شده.
از این رو عباس کیارستمی یکی از بهترین شگفتی‌های زندگی ما بود. او هنگامی آمد که انتظارش را نداشتیم و با چند فیلم، دید ما از تمامی ایران دگرگون شد.
او تنها کار می‌کرد یا تقریباً به تنهایی ولی با پشتیبانی یک فرهنگ کهن که نمی‌خواست بمیرد و قطعاً نمی‌خواست از آنچه ما مدرنیته می‌نامیم - که چیزی جز اراده زیست با زمان خود نیست- بگذرد.
احتمالا برای دسترسی به سرچشمه احساسات نوین دوران خود بود که کارش را با کودکان آغاز کرد. از کودکان پرسش می‌کرد و هرگز پاسخشان را از یاد نمی‌برد.
پس از دیدن نخستین فیلم‌هایش، ما همگی شگفت زده شدیم، انگار کسی چیزی را، در شکلی از بیان که می‌پنداشتیم ما به تنهایی یا تقریبا تنهایی می‌شناسیم و به کار می‌گیریم، می‌نمایاند و آشکار می‌کرد.
او خود را به عنوان یک مؤلف بزرگ سینما مطرح می‌کرد و ما از این اتفاق بسیار خوشبخت بودیم. او از دروازه بزرگ وارد خانواده ما شد. سپس، فیلم بعد از فیلم، در پی تصمیم اقامت در کشور خود، با وجود آغوش بازی که در سایر نقاط بر او گشوده بود، به کار خود ادامه داد، به اثبات شخصیت منحصر به فردش، به نگاه آرام و در عین حال حادش، به سادگی بسیار مؤثر فیلم برداریش، به شوخ طبعی آمیخته به تلخیش.
او دلیل زنده این بود که هنر نمی‌تواند بایستد، مکث کند، منجمد شود، چرا که از ما قوی‌تر است، چرا که تنها فعالیت انسانی است که قادر به شکستن تمام موانع است، بخصوص آنهایی که بدون آگاهی در درونمان برپا می‌کنیم.
دلیل اینکه هنر، در یک سطح بخصوص، تنها حریفی است که ما هنوز می‌توانیم در برابر مرگ به کار گیریم.
مرسی عباس.»
در این مراسم یادبود عباس کیارستمی، میکروفنی سیار در سالن بود و هنرمندان جملاتی را درباره کیارستمی بیان کردند.
بهمن فرمان آرا اولین هنرمندی بود که از او خواسته شد تا خاطره کوتاهی از کیارستمی بازگو کند اما او که دوستی دیرینه‌ای با این کارگردان سرشناس داشت، نتوانست زیاد سخنی بگوید و گریست و فقط قسمتی از یکی از شعرهای کیارستمی را خواند: «من از زبان بیزارم، از زبان تلخ، از زبان تند بیزارم، از دستور و کنایه بیزارم، با من به اشاره صحبت کن»
داریوش مهرجویی نیز در سخنانی گفت: 3 روز نخوابیده‌ام. اندوه عمیقی را تجربه می‌کنم که در زندگی‌ام بی سابقه است.
کارگردان «گاو»، «اجاره‌نشین‌ها» سخنانش را با تاثر شدید و اشک اینگونه ادامه داد: آن‌قدر از حادثه‌ای که حاصل سهل‌انگاری، ندانم‌کاری و بی‌مسئولیتی جراحانی است که کیارستمی را کشتند عصبانی‌ام که نمی‌دانم چه بگویم! وظیفه ما سینماگران، وزارت ارشاد و قوه قضاییه است تا کسانی که این گوهر را کشتند محاکمه کنیم.
این فیلمساز اضافه کرد: جراحی که سوگند کرده جان آدم‌ها را نجات دهد با بی مسئولیتی جان آدم‌ها را می‌گیرد. آن‌قدر عصبانی‌ام که نمی توانم حرف‌های قشنگ بزنم. از بی مسئولیتی و حقارتی که گریبانگیر ما شده عصبانی‌ام. جراحان ما در 8 سال گذشته بهترین عمل‌های جراحی را انجام دادند اما عباس دو هفته پیش زنده بود و می‌خندید و ما باید پزشکانی را که باعث مرگ او شدند محاکمه کنیم.
در ادامه سیروس الوند دیگر فیلمساز حاضر در برنامه نیز گفت: با تعریفی که از عارف داریم کیارستمی عارف روزگار ما بود.
او سپس غزلی از مولانا را به کیارستمی تقدیم کرد.
هوشنگ مرادی کرمانی نیز در سخنانی گفت: خوشحال نیستم که اینجا حضور دارم. هنرمندی بزرگ، خلاق و دوست‌داشتنی را از دست داده‌ایم.
این داستان نویس با بیان خاطره‌ای که کیارستمی برایش تعریف کرده بود، افزود: او هرگز خود را تکرار نکرد. همیشه خلاق بود و راه های نرفته را رفت که دیگران جرات رفتنش را نداشتند و این کار بسیار دشوار بود.
مرادی کرمانی افزود:کیارستمی همیشه می‌گفت بسیار خوشبختیم چون کارمان را دوست داریم بنابراین هرچند او از بین ما رفته اما تازه کارش شروع شده،فکر او و فیلم‌هایش در میان ماست. همچنان که بسیاری هنرمندان همچون سهراب سپهری، فروغ یا صادق هدایت بعد از مرگشان میان مردم مطرح شدند. همه ما می‌میریم. هنرمندان هم می‌میرند اما هنرشان می‌ماند.
شادمهر راستین دیگر هنرمندی بود که با خواندن قطعه شعری گفت: همه هنرجویان کارگاه‌های کیارستمی می‌گفتند ما در این کارگاه‌ها سینما یاد نگرفتیم بلکه زندگی‌کردن را یاد گرفتیم. امیدوارم برای این هنرمند جهانی برنامه‌هایی در سطح بین المللی داشته باشیم.
عادل فردوسی‌پور دیگر چهره حاضر در برنامه نیز در سخنانی درباره کیارستمی گفت: علاقه نداشتم در این جمع حضور داشته باشم چرا که انسانی بزرگ و خلاق را از دست داده‌ایم. درگذشت او اتفاق تلخی بود اما امیدوارم سنگ بنایی باشد تا از این به بعد حواسمان به چهره‌های ماندگارمان باشد. ما آقای کیارستمی را خیلی مفت از دست دادیم. می‌شد او همچنان در کنار عکس‌هایش حضور داشته باشد.
فردوسی پور با اشاره به یکی از تیترهایی که درباره کیارستمی زده شده بود افزود: عنوان سال 1319 تا بی‌نهایت برازنده ایشان است.
حبیب رضایی نیز در جملات کوتاهی گفت: از بزرگان‌مان می‌خواهم نروند. ما را تنها نگذارند چون دنیا بدون آن‌ها جای ترسناکی می‌شود.
رخشان بنی‌اعتماد دیگر هنرمندی بود که از او خواسته شد درباره کیارستمی سخن بگوید اما او به جای صحبت کردن پیشنهاد کرد حاضران به احترام کیارستمی یک دقیقه سکوت کنند و در این فاصله یکی از اشعار کیارستمی روی پرده نقش بست.
مهناز افشار نیز که متاثر شده بود تنها به بیان این جمله بسنده کرد که من از ایشان انسانیت و معرفت را یاد گرفتم و آن را ادامه خواهم داد.
نیکی کریمی نیز به جای بیان خاطره یکی از اشعار مورد علاقه کیارستمی را خواند: « مگر تو روی بپوشی و فتنه بازنشانی که من قرار ندارم که دیده از تو نشانم»
رضا میرکریمی، رضا کیانیان،سیف‌الله صمدیان، داریوش مهرجویی، بهمن فرمان آرا، خسرو سینایی، صدیق تعریف،نیکی کریمی،رخشان بنی‌اعتماد، فرشته طائرپور، مهناز افشار،ابراهیم مختاری، بایرام فضلی،سیروس الوند،همایون اسعدیان، منوچهر شاهسواری، غلامرضا موسوی، شادمهر راستین، رضا ناجی،محمد علی سجادی، محمد سریر،محمد اطبایی،اکبر عالمی، حبیب رضایی و ... از جمله هنرمندان حاضر در این برنامه بودند.
حجت‌الله ایوبی رئیس سازمان سینمایی، علیرضا تابش مدیرعامل فارابی، امیر اسفندیاری مدیربخش بین‌الملل، علی مرادخانی معاون هنری وزارت ارشاد نیز در برنامه یادبود کیارستمی حضور داشت.
علی جنتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز دقایقی پس از آغاز برنامه، به سالن کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان آمد.
* در فضای باز کانون هم صندلی‌های چیده شده است تا عموم مردم از طریق ال سی دی‌های در نظر گرفته شده، در جریان اتفاقات داخل سالن قرار بگیرند.
* مراسم بگونه‌ای پیش‌بینی شده بود که خانم‌ها در طبقه بالا و آقایان در طبقه همکف نظاره‌گر برنامه باشند.
کیارستمی که از اسفند سال ۹۴ تا اوایل اردیبهشت ۹۵ به دلیل انجام چند عمل جراحی در ناحیه روده در بیمارستان بستری شده بود و در ماه‌های اخیر هم چندین بار به بیمارستان مراجعه کرده بود، سرانجام بنا به تصمیم خودش 8 تیر ماه برای تکمیل مراحل درمان به پاریس رفت.
او 14 تیر ماه از دنیا رفت و پیکرش به ایران منتقل شد و 20 تیر ماه در لواسان به خاک سپرده شد.
این هنرمند در هفتم اردیبهشت هنگام ترخیص از بیمارستان در آخرین گفت‌وگویش با ایسنا گفته بود: من امروز از بیمارستان مرخص می‌شوم، اما این مرخصی به معنای بهبودی کامل نیست. ۵۰ روز در بیمارستان بوده‌ام و امیدوارم بتوانم پروسه بهبودی‌ام را در خانه ادامه دهم.
رییس کل سازمان نظام پزشکی به تازگی در پی برخی نقطه‌نظرات و انتقادات درباره‌ی مراحل درمان کیارستمی، طی نامه‌ای به معاون و دادستان انتظامی نظام پزشکی برای پیگیری و رسیدگی به پرونده پزشکی این هنرمند دستور داد.
کیارستمی در کارنامه‌ی فیلم‌سازی‌اش ساخت فیلم‌های کوتاه «نان و کوچه»، «زنگ تفریح»، «تجربه»، «دو راه حل برای یک مساله» و .. و فیلم‌های بلند «گزارش» ۱۳۵۶، «اولی‌ها» ۱۳۶۲، «خانه‌ی دوست کجاست؟» ۱۳۶۵، «مشق شب» ۱۳۶۶، «کلوزآپ، نمای نزدیک» ۱۳۶۸، «زندگی و دیگر هیچ» ۱۳۷۰، «زیر درختان زیتون» ۱۳۷۳، «طعم گیلاس» ۱۳۷۶، «باد ما را خواهد برد» ۱۳۷۷، «ABC آفریقا» ۱۳۷۹ را دارد
خبرهای مرتبط
گزارش خطا
آخرین اخبار