چرا جوانان مسئولیت نمی پذیرند؟

ابوالقاسم عابدین پور؛ عده ای مدام نق می زنند که چرا جوانان مان مثل گذشته مسوولیت پذیر نیستند و از تشکیل خانواده می گریزند؟

حالا موضوع را از جهت دیگر نگاه کنیم.

اتفاقأ شاید همین مسوولیت پذیریشان باعث می شود،ازدواج نکنند!

مگر هدف از ازدواج ،ایجاد یک محیط امن برای داد و ستد عشق و محبت نیست؟

مگر طبق آموزه های دینی مرد و زن همچون لباسی پوشاننده ی عیب یکدیگر نیستند؟!

وقتی دختران و پسران ما شادی چند روزه ی وصلت را در کنار تلخی طلاق و جدایی مقایسه می کنند،از خیر آن خوشی می گذرند تا تن به تلخی جدایی ندهند!

آمار طلاق از حد تعارف گذشته و به اندازه ای کم نیست که بتوان با چشمان بسته از کنار آن گذشت!
توقع داشتن یک زندگی راحت ،حق جوانانمان است و اصلأ زیاده خواهی نیست!

داشتن مسکن و وسیله ی نقلیه و امرار معاش اولیه که با داشتن شغل،ممکن می شود،حق هر زن و مردی است که وارد زندگی مشترک می شوند!

کشور ما ثروتمند است.کار آفرینی و ایجاد شغل و رفاه نسبی از وظایف حکومت است.

دلیلی ندارد که آغاز زندگی مشترک با کوهی از استرس و نگرانی و دلواپسی همراه باشد.

اتفاقأ این عین مسوولیت پذیری است که سختی تنهایی را تحمل می کنند و دست گدایی برای امرار معاش به سوی کسی دراز نمی کنند.

در این بین اگر گناهی صورت گیرد به گردن کسانی است که با بی درایتی نتوانسته اند آینده ی جوانانمان را تأمین کنند!

آنانکه دلسوز اسلامند ،یادشان باشد چراغی که بر خانه رواست بر مسجد حرام است.

وقتی تبلیغ فروش پراید در عراق حدود هفت میلیون تومان است و در داخل کشور،بیست میلیون..

وقتی برای گرفتن یک وام ازدواج ماهها منتظر می مانند ولی کمک به اتباع غیر ایرانی فی الفور انجام می شود...

و خیلی از از این« وقتی» ها...

خوب که نگاه می کنیم میبینیم تنها کسی که در این بین مسوولیت پذیر است و بی گناه،همین جوانان صبور و خویشتندارمان هستند.

کمی بیشتر برای جوانانمان ،سرمایه گذاری کنیم!