تعیین میزان اهمیت تهدیدات سایبری و چشم انداز های گسترش آن

صدای ایران؛ سجاد عابدی- امروزه جوامع – در زمینه های اقتصادی، اجتماعی و امنیتی- به میزان زیادی به تجهیزات اطلاعاتی، به ویژه اینترنت، به عنوان ارائه دهنده راهکارهای دیجیتالی و به عنوان ستون اصلی تبادلات بین سیستم های مختلف و اشخاص حقیقی یا حقوقی وابسته هستند و روز به روز نیز بر میزان این وابستگی افزوده می شود.

هرچند که در توسعه سیستم ها و راهکارهای دیجیتالی جدید، از جمله اینترنت، مسائل امنیتی در نظر گرفته می شوند، اما این سیستم ها همچنان در برابر بازیگران شرور آسیب پذیرند؛ و این بازیگران می کوشند تا با بهره گیری از معایب و نقصان های این سیستم های پیچیده، از آنها به جهت سودجویی، خنثی سازی فرایندها یا عملیات ها، سرقت اطلاعات و یا حتی اعمال خسارات به افراد یا اموال استفاده کنند.

اغلب این برداشت وجود دارد که حملات سایبری پیش از هر چیز، بخش خصوصی را مورد تهدید قرار می دهند، باید اذعان کرد که سرویس ها و سیستم های دولتی در مقایسه با بخش خصوصی، کمتر مورد تهاجم سایبری قرار می گیرند؛ با این وجود با مشاهده اینکه بسیاری از شبکه ها و بخش های حیاتی کشورها توسط بازیگران غیردولتی اداره می شوند و اینکه جرایم اینترنتی گاه هزینه های گزافی را برای اقتصاد کشورها به همراه دارند؛ به این نتیجه می رسیم که این منطق دیگر جامعیت چندانی ندارد.

بنابراین هرچند که به نظر می رسد که تهدیدات سایبری الزاما نتایج عمیقی را برای کشورها به همراه ندارند، اما ماهیتشان به گونه ای است که موجب اختلالات جدی می شوند. افزون بر این، با توسعه ابعاد نوینی در به کارگیری اینترنت در بلند مدت، همچون اینترنت اشیاء و رایانش ابری، اقدامات بدخواهانه جدیدی توسعه خواهند یافت که می توانند با تحت تاثیر قرار دادن همزمان بخش عظیمی از افراد یا بخش های حیاتی – دولتی، به گونه ای گسترده تر جامعه را تهدید کنند.

باید توجه داشت که تحول توانمندی های سایبری شامل امکان پیشبرد عملیات های تهاجمی علیه افراد و سازمان هایی که ممکن است فعالیت های خصمانه ای صورت دهند، به خصوص تهدید به عملیات های تلافی جویانه علیه مهاجمان بالقوه برای تحت تاثیر قرار دادن محاسبات استراتژیک آنها و همچنین برای بازداشتن آنها از مبادرات ورزیدن به فعالیت های مخرب انجام می شود.

مسلما ارائه چنین استراتژی، مستلزم بازتعریف استراتژی های کشورهای غربی در زمینه امنیت سایبری است. یعنی بازتعریف تسلیحاتی که برای پاسخگویی به مسائل امنیتی سایبری کنونی و آینده باید توسعه پیدا کنند؛ و همچنین بازتعریف فلسفه بنیادین رویکرد های مشکلات امنیت سایبری به گو نه ای که همکاری عملیاتی بین بخش های مختلف اعم از بخش های خصوصی، اجرایی و نیروهای امنیتی میسر باشد.