شمشیر دو لبه

صدای ایران- در اين يادداشت آمده است: دو ماه از انقلاب نگذشته بود که اولین وزیر نفت جمهوری اسلامی ایران به نام دکتر حسن نزیه،  عضو کابینه مرحوم مهندس بازرگان برای زیارت و کار اداری به همراه هیئت بلند پایه به مشهد آمده و در هتل هایت مشهد اقامت داشتند. در آن زمان من دانشجوي سال سوم  دانشكده پزشكي بودم.

اولین باری که فیش در کشور افشا شد مربوط به همین سفر بود که هزینه سه روز اقامت هیئت همراه وزیر ۱۷ هزار تومان شده بود؛ هواداران حزب توده کپی فیش مربوطه را بر در و دیوار خیابانها و دانشگاهها چسبانده بودند و بلوایی در کشور بپا کردند. البته بعدها اين سنت سيئه كه ضد ارزشهاي اخلاقي و اسلامي است تا امروز ادامه يافت و هر روز دريغ از ديروز...

در مباحث اخیر نیز، برخی دوستان باید بدانند اين شمشيری كه بر پيكر انقلاب اسلامي وارد مي کنند، دولبه دارد؛ درست است كه از يك طرف آن روحاني و دولت او را مي زنيد، ولي با طرف ديگر، روحانيت و نظام را نشانه رفته ايد!

من معتقدم که حقوق نامتعارف، یا طبق ضوابط و مقررات پرداخت شده و یا خارج از آن. اگر مدیری طبق ضوابط موجود حقوقی دریافت داشته که نامتعارف است، راه حل این مشکل بجای آبرو بردن از او و «افشاگری های توده وار»، اصلاح آن ضوابط از مجاری قانونی است. اگر هم فردی خارج از ضوابط و مقررات وجهی از بیت المال دریافت داشته، حتما باید به قوه قضاییه معرفی شود و احدی حق ندارد قبل از قطعیت تخلف او در دستگاه قضایی، آبروي کسی را ببرد. به عبارتی در هر دو صورت فرد افشاگر مستوجب پیگرد قضايي است.

فراموش نکنیم که دین حنیف آیین پوشیدگی است نه افشاگری؛ در این ماه که ماه بندگی است سرکشی نکنیم، با آبروی انسان ها بازی نکنیم، اعتماد مردم را بیش از گذشته به کارآمدي دین در اداره کشور سلب نکنیم و از گزند نفس اماره به خدا پناه بریم. شمشیرها را در غلاف نگه داریم و به هوش باشیم که ممکن است حرکت ما به اراده دیگرانی آغاز شده باشد که در کمین نابودی این انقلاب (که موهبت الهی است) نشسته اند. کفران نعمت نکنیم و از خشم و غضب خدا و خلق خدا بترسیم.