کشور عراق‌ در سال‌ 1920 پس‌ از جنگ‌ جهانی‌ اول‌ و فروپاشی‌ امپراطوری‌ عثمانی‌ از سه‌ ایالت‌ بصره، بغداد و موصل‌ تحت‌ قیمومیت‌ انگلستان‌ تأسیس‌ شد و یک سال بعد فیصل اول با حمایت بریتانیا و با رای‌گیری عمومی به پادشاهی عراق انتخاب شد.

در سال1932 قیمومیت انگلستان به پایان رسید و این کشور رسماً به استقلال دست یافت و پس از گذشت یکسال غازی اول فرزند فیصل به پادشاهی عراق رسید. بعد از مرگ غازی اول پادشاهی به فرزندش فیصل دوم رسید و پادشاهی وی تا سال ۱۹۵۸ ادامه یافت.

اما در سال سال 1958 عبدالکریم قاسم نظامی چپگرای عراقی طی یک کودتای خونین نظامی در این کشور قدرت را در دست گرفت و به نظام پادشاهی پایان داد. در جريان اين كودتا، ملك فيصل و كليه افراد خاندان سلطنتي و نيز نوري سعيد، نخست‏وزير عراق، به همراه بسياري از مقامات كابينه وي كشته شدند.

با وقوع اين كودتا نظام سلطنتي ملغي و حكومت جمهوري اعلام گرديد. با این حال قاسم گرایش خود به شوروی را با اعلام خروج اين كشور از پيمان بغداد به نمایش گذاشت و زمينه را براي توسعه نفوذ شوروي در خاورميانه و به ويژه عراق فراهم آورد.

سیاست های چپگرایانه قاسم اما در ادامه باعث شد تا به دنبال يك كودتاي نظامي در فوريه 1963 او به دست عبدالسلام عارف به قتل رسید و عارف رئیس جمهور عراق شود.