خاخام وایس: صهیونیسم محکوم به نابودی است

سخنگوی جامعه یهودیان ضدصهیونیسم آمریکا معتقد است موجودیت جنایتکار صهیونیسم دستهایش نه تنها به خون فلسطینیان بلکه به خون یهودیان نیز آلوده است. آنها عامل اصلی رشد احساسات ضد یهودی هستند.

صدای ایران - در جریان برگزاری نشست «هم صدا با اقصی» که به مناسبت سالروز «نکبت» با حضور مهمانانی از ۴۰ کشور دنیا در تهران برگزار شد، فعالان ضد صهیونیسم از سراسر جهان به تشریح فعالیت های خود در این زمینه پرداخته و با همفکری به تبیین راهبردهای اصولی برای تحقق آرمان فلسطین پرداختند. از جمله مهمانان ویژه این نشست خاخام «داوید وایس» عضو ارشد جامعه یهودیان آمریکا بود که به همین واسطه گفتگویی را با ایشان ترتیب دادیم. مشروح این گفتگو به شرح زیر است:

با سلام، اجازه دهید با نگاهی تاریخی کمی از ابتدای ماجرا توضیح دهم. «ولادیمیر ژابوتینسکی» در سال ۱۹۱۹ در یادداشتی می نویسد: «در مجلس ملی اعلام خواهیم کرد یهودیانی که از اصلاح ریش و طره های موی خود سرباز زنند، شهروندان درجه دوم محسوب شده و حق رأی نخواهند داشت». این نشان دهنده آن است که صهیونیستها از همان ابتدا از مذهب نفرت داشتند. لذا صهیونیسم برگرفته از مذهب یهودیت نیست، ‌ بلکه یک دروغ بوده و بسیار از آن دور است. صهیونیستها تنها از مذهب استفاده ابزاری می کنند. یهودیت یک مذهب و یک روحانیت است، ‌ اما صهیونیسم یک جنبش صرفاً ملی گرایانه است.

ژابوتینسکی در جای دیگر می نویسد که تنها راه مقابله با احساسات ضد یهودی صحبت با اسقف اعظم در وین برای تعیین وقت ملاقاتی با پاپ و از این طریق تغییر کیش و آیین جمعی یهودیان ارتدوکس است؛ این همان چیزی است که آنها می خواستند. آنها از یهودیان مذهبی بیزار بودند.

تمام این مقامات صهیونیسم طرز فکر مشابهی دارند به طوری که حاییم وایزمن نخستین رئیس جمهور رژیم صهیونیستی که ریاست جمهوری وی با کشتار یهودیان به دست هیتلر در سال ۱۹۳۸ همزمان بود، در مورد نجات یهودیان این گونه گفت: «فلسطین نمی تواند پذیرای یهودیان اروپایی باشد و ما تنها خواستار ورود بهترین یهودیان هستیم، یهودیانی از قشر تحصیلکرده که به غنی سازی فرهنگ ما کمک کنند. بقیه یهودیان باید در همان جایی که هستند بمانند و پذیرای سرنوشتی باشند که در انتظار آنهاست. این میلیونها یهودی [اروپا] تنها ذرات گرد و غبار بر روی چرخهای تاریخ هستند که به اطراف پراکنده خواهند شد و ما قصد نداریم آنها را به فلسطین راه دهیم».

 این درحالی است که گمان می رفت این مقامات رژیم صهیونیستی قصد نجات جان یهودیان را داشتند. این باور [اشتباه] همیشه القاء می شد که عربها دشمنان ما هستند و صهیونیست ها قهرمانان ما و این به دلیل نبود دانش و آگاهی کافی مردم جهان درباره این افراد است.

به نکته درستی اشاره کردید؛ ما باید بدانیم که یهودیان همواره خانه و کاشانه داشتند. آنها به صورت اقلیتهای مذهبی در کشورهای مسلمان با صلح و آرامش زندگی می کردند و به رشد و رونق جوامع خود یاری می رساندند. ما یهودیان هرگز درصدد تشکیل یک گروه حقوق بشری در سازمان ملل برنیامدیم، چون این امر ضرورتی نداشت. اما با ظهور صهیونیسم، ‌ این روند [صلح آمیز] متوقف شد. صهیونیسم این نفرت و ترس را آفرید. صهیونیسم، ‌ این موجودیت کاملاً جنایتکار دستهایش نه تنها به خون فلسطینیان بلکه به خون یهودیان نیز آلوده است. آنها عامل اصلی رشد احساسات ضد یهودی در جهان هستند.

صهیونیستها به جای صحبت درباره مشکلات مذهبی و اسلام و یهودیت، بر یک جنبش فاسد سیاسی که حدود صد سال قدمت دارد، ‌ تمرکز می کنند. این درحالی است که مذهب یهودیت چند هزار ساله است. صدها سال مسلمانان، ‌ مسیحیان و یهودیان در کنار یکدیگر بدون برخورد و یا مشکلی زندگی کرده اند؛ اما حالا صهیونیستها مدعی وجود مشکلات میان پیروان مذاهب مختلف هستند و می خواهند میان آنها دیوار بسازند.

بر این اساس؛ تمام روحانیون یهودی معتقدند که صهیونیسم امری شیطانی است و تشکیل یک کشور یهودی در یک سرزمین با جمعیت مسلمان خلاف منطق است. همچنین اسیر و زندانی نمودن فلسطینیان به مدت ۶۸ سال نیز غیرمنطقی و کاری شیطانی است. ما یهودیان معتقدیم که صهیونیستها علیه خدا طغیان کرده اند و در نتیجه شکست خواهند خورد. ما مردم یهودی مطمئن هستیم که این دولت روزی سرنگون خواهد شد و باید سرنگون شود چون هیچکس را یارای جنگیدن با خدا نیست و ما از خدا می خواهیم که سرنگونی این دولت بدون خونریزی بیشتر و یا تحمیل رنج بیشتر  بر مردمان صورت بگیرد.

البته در اینجا نکته ای وجود دارد و آن اینکه صهیونیسم با نفوذ و تسلط بر رسانه های جمعی در سرتاسر جهان توانست به راحتی به تمام مردم دنیا این نگاه را القاء نماید که مسلمانان از بقیه مردم جهان متنفر هستند و غربیها هم بدون توجه جدی به جمعیت مسلمان در این منطقه و همچنین رویدادهای جاری در فلسطین حرف و نگاه القایی آنها را پذیرفتند. اما امروزه با وجود اینترنت و شبکه های خبری آزاد همچون پرس تی وی این حصار انحصارگرایی صهیونیسم در عرصه رسانه ای در حال فروپاشی است و افراد امکان تسهیم و تبادل اطلاعات را دارند و این به افزایش آگاهی و همچنین تغییر [و کاهش] نگرش همدردانه افراد نسبت به صهیونیستها کمک کرده است.

بررسی های انجام شده در دانشگاههای آمریکایی نشان داد که این روزها دانشجویان جوان احساس همدردی بیشتری نسبت به مردم فلسطین احساس می کنند. اما صهیونیستها همواره سعی دارند بحث را عوض کنند و مثلاً در هنگام بحث از تروریسم به جای حمایت از فلسطین توجه ها را به حمایت [صورت گرفته] از حماس معطوف نمایند.

 حتی در تظاهرات ضد صهیونیسم، بسیاری از یهودیان به خاطر اقدامات صهیونیستها جان خود را از دست داده اند، اما صهیونیستها سعی می کنند با عوام فریبی صدای طرف مقابل را خفه کنند. آنها هرکسی را که به نحوی با آنها مخالفت نماید؛ ‌ بی اعتبار می سازند. این روش معمول آنها برای سلب صلاحیت کردن از مخالفان خود است.

به نظر من راهکار و گام نخست، ‌ تشخیص صحیح مشکل اصلی است. القای این اندیشه که میان مسلمانان و یهودیان تعارض مذهبی وجود دارد، ‌ یکی از پایه های اساسی رژیم صهیونیستی است که به تشکیل اسرائیل و در پی آن، نفرت اعراب از یهودیان منجر شده است.

اما متأسفانه جهان در شناخت و تشخیص این تعارض راه به خطا رفته است؛ زیرا واقعیت زندگی صلح آمیز مسلمانان و یهودیان را در کنار هم و نقش یهودیان در رونق جوامع خاورمیانه از مصر گرفته تا ایران را نادیده می گیرد. حال اگر این مسائل روشن شود، ‌ مردم جهان از خود خواهند پرسید: پس مشکل اصلی کجاست؟

بایستی برای جهانیان روشن شود که میان مسلمانان و یهودیان هیچ تعارض مذهبی وجود ندارد و اینکه صهیونیسم یک جنبش فاسد سیاسی است که به تازگی ابداع شده و در عمل غیرقانونی است. پس از تشخیص مشکل اصلی، نوبت به راه حل می رسد و همانطور که از تجربه مبارزاتی سیاهپوستان آفریقای جنوبی و فردی مانند نلسون ماندلا می توان آموخت؛ تنها راه پایان دادن به سیاستهای غلط، اِعمال فشار از سوی توده مردم بر سیاستمداران است.

از این رو لازم است که مردم غزه ایستادگی کنند و به صراحت اعلام نمایند که اسرائیل غیرمشروع است. ما بایستی بجای صحبت از خشونت که در واقع واکنشی در برابر اشغال سرزمین فلسطین است به ریشه های این اختلاف بپردازیم. زیرا نمی توان مردمان را سرکوب کرد و برای همیشه بر سر قدرت ماند. مسلمانان برای مبارزه با جنایتهای رژیم صهیونیستی باید تمام توجه خود را بر ارائه تعریفی صحیح و دقیق از مشکل اصلی معطوف نمایند. این مسئله اصلی تعارض مذهبی [میان مسلمانان و یهودیان] نیست؛ همانگونه که یهودیان در کاربرد واژه صهیونیسم دقت زیادی به خرج می دهند و حتی رهبر ایران نیز با دقت و وسواس ویژه ای واژه «رژیم صهیونیستی» را بکار می برند.

مشکل اصلی ارتباطی به مذهب ندارد، ‌ بلکه به اندیشه صهیونیسم مربوط می شود و ما باید میان یهودیت و صهیونیسم تمایز قائل شویم.

پیرامون حمایت رژیم اسرائیل از داعش در سوریه باید گفت که تنها یک روایت وجود دارد و آن این است که تنها خداست که تمام دستورات اخلاقی را فرمان می دهد. در مورد داعش باید گفت که آنها فاقد آن دستورات اخلاقی هستند که به آنها بگوید چه باید بکنند. این صهیونیستها شرایط و فضایی خلق کرده اند که در آن، ‌ رشد احساسات ضد یهودی به نفع آنها خواهد بود؛ زیرا آنها عملاً ارزشی برای جان یهودیان قائل نیستند.

در خصوص شرکت یهودیان در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا وی تصریح کرد که یک یهودی در هرکجای دنیا و در هر کشوری که زندگی کند، ‌ یک شهروند تابع قانون خواهد بود؛ ‌ زیرا این یکی از پایه های دین یهودیت است؛ یک یهودی حتی اگر از قوانین موجود راضی نباشد، ‌ [یک شهروند مطیع خواهد بود] مانند حضرت موسی(ع) در زمانی که در دربار فرعون بود، ‌ با احترام او را مورد خطاب قرار می داد. طبق آموزه های تورات، ‌ رأی ما یهودیان به کسی خواهد بود که برای برقراری صلح و هماهنگی در جهان تلاش می کند.

در خصوص اینکه کدامیک از نامزدهای ریاست جمهوری آمریکا از حمایت صهیونیستها برخوردارند باید گفت که بطور معمول جمهوریخواهان از حمایت بیشتری برخوردار هستند. با این حال صهیونیستها در هر دو حزب طرفدارانی دارند زیرا هر دو حزب می خواهند که برنده انتخابات باشند و این حمایت برای آنها سودمند خواهد بود. در واقع آنها از صهیونیسم تا حدودی می ترسند و عدم حمایت از آنها می تواند به مثابه خودکشی سیاسی باشد.

اما بطور خاص در مورد نامزدهای ریاست جمهوری دونالد ترامپ و هیلاری کلینتون می توان گفت که هر دو رویکردهای متفاوتی دارند ولی هر دو حمایت خود را از صهیونیسم اعلام کرده و در نشستهای آیپک هم شرکت کرده اند. از سوی دیگر، ‌ صهیونیستها نیز در این موقعیت با مشکل و دشواری زیادی روبرو هستند؛ زیرا آنها هم می خواهند که برنده باشند و بنابراین مجبورند که تنها از نامزد برنده حمایت کنند. از این رو صهیونیستها پیام خود را به نامزدهای هردو حزب رسانده اند و به رغم اختلاف نظر با آنها بر سر بسیاری از موضوعات، ‌ مراتب احترام خود را نسبت به آنان اعلام کرده اند.