فرهاد فخرالدینی که به نشانه قهر از جلسه شورا خارج شده بود، چگونه با این سرعت قبول کرده است که دوباره رهبری ارکستر ملی را بر عهده بگیرد و دوم این‌که چگونه با این سرعت بنیاد رودکی تصمیم گرفته است و ناگهان نسبت به جهانی شدن موسیقی ملی ایرانی حساس شده است؟!
فرهاد فخرالدینی که به نشانه قهر از جلسه شورا خارج شده بود، چگونه با این سرعت قبول کرده است که دوباره رهبری ارکستر ملی را بر عهده بگیرد و دوم این‌که چگونه با این سرعت بنیاد رودکی تصمیم گرفته است و ناگهان نسبت به جهانی شدن موسیقی ملی ایرانی حساس شده است؟!
بالاخره پس از کش و قوس‌ها و نامه‌نگاری‌های فراوان، هفته گذشته، 18 اردیبهشت‌ماه، علی رهبری کاملا با ارکستر قطع همکاری کرد. وی دلیل این اقدام خود را مسائل مربوط به قراردادها و حقوق اعضای ارکستر سمفونیک دانست.
درنهایت در جلسه شورای ارکسترها که روز 18 اردیبهشت‌ماه برگزار شد، فرهاد فخرالدینی و علی رهبری جلسه را ترک کردند تا حاشیه‌ها و بحث‌ها درمورد فعالیت‌های ارکستر سمفونیک و ملی بالا بگیرد و درنهایت علی رهبری ایران را به مقصد اتریش ترک کرد.
اما در این میان مساله بسیار مهمی نیز وجود داشت؛ ارکستر سمفونیک تهران قرار بود به رهبری علی رهبری در اردیبهشت‌ماه، در اختتامیه جشنواره بین‌المللی بهاری شانگهای چین قطعه «نی‌نوا» اثر حسین علیزاده، «پرنده آتشین» اثر استراوینسکی و «سمفونی فانتاستیک» اثر برلیوز را بنوازد و از مدت‌ها پیش، 28 فروردین‌ماه همه گروه برای این منظور تمرین کرده بودند.
رفتن مایسترو از ایران سبب شد این اجرا در هاله‌ای از ابهام فرو رود اما روز جمعه، 24 اردیبهشت، خبر رسید که 29 اردیبهشت‌ماه برنامه ارکستر در چین اجرا می‌شود و صد البته این برنامه تغییراتی را به خود می‌بیند.
نام این ارکستر، از ارکستر سمفونیک، به ارکستر ایرانی تغییر یافته است و قرار است روز چهارشنبه 29 اردیبهشت‌ماه، در دو قسمت به رهبری فرهاد فخرالدینی و نصیر حیدریان موسیقی ملی ایران و کلاسیک اجرا شود.
این تصمیم از سوی بنیاد رودکی اتخاذ شده است و طبق اعلام این بنیاد دلیل این تغییر برنامه ناگهانی چنین است: «اجرای موسیقی کلاسیک جهان توسط هنرمندان ایرانی است تا ظرفیت موسیقی ملی ایران نیز در دنیا شنیده شود.»
در این مورد، دو نکته وجود دارد، یکی این‌که فرهاد فخرالدینی که به نشانه قهر از جلسه شورا خارج شده بود، چگونه با این سرعت قبول کرده است که دوباره رهبری ارکستر ملی را بر عهده بگیرد و دوم این‌که چگونه با این سرعت بنیاد رودکی تصمیم گرفته است و ناگهان نسبت به جهانی شدن موسیقی ملی ایرانی حساس شده است؟
از همه این بررسی‌ها گذشته، ارکستر ملی چگونه می‌تواند در کمتر از سه روز برای اجرای ارکسترال آماده شود و اصولا چگونه قرار است در این سطح و بدون هیچ‌گونه تمرین منسجمی، کنسرت برگزار کنیم؟
اما درمورد نصیر حیدریان، که در خبرهای بنیاد رودکی، هیچ اطلاعاتی از وی وجود ندارد، نصیر حیدریان؛ رهبر اركستر سازهای بادی است که آبان‌ماه سال گذشته، پس از 18 سال، به دعوت علی رهبری، برای رهبری اركستر سمفونیك تهران به ایران آمده بود و در كنار رهبری اپرای «عاشورا»، به مدت دو روز (28 و 29 مهرماه) مستركلاس سازهای بادی را برای نوازندگان اركستر سمفونیك برگزار كرد.
وی در آن زمان، از اجرای ارکستر سمفونیک و مهارت بالای نوازندگان آن، اظهار تعجب کرده و تأکید کرده بود: «تنها کسی که می‌تواند فرهنگ موسیقایی ایران را نجات دهد، علی رهبری است.» جالب است که این فرد به راحتی، جایگزین منجی ارکستر سمفونیک می‌شود!
باربد بیات؛ نوازنده هورن ارکستر سمفونیک، درمورد رهبر جدید ارکستر سمفونیک می‌گوید: نصير حيدريان براى نوازنده‌های سازهای بادى معلم بسيار خوبى است و تخصص وی تدريس ترومبون است. وی هیچ وقت اركستر حرفه‌اى رهبرى نكرده است، حیدریان، در دانشگاه رهبرى مى‌كند نه به عنوان رهبر در جامعه موسيقى.
گویا بر اساس بنیاد رودکی، حضور ارکستر ملی و سمفونیک در دو پارت در دیگر حضورهای بین‌المللی ارکستری ایران نیز عملی می‌شود و در کنار اجرای موسیقی کلاسیک هر بار رپرتواری از موسیقی ملی نیز روی صحنه اجرا می‌شود.
آخرین اخبار
