بخشش داماد قاتل پس از ٨ سال

مردي كه برادرزن خود را به خاطر طلبي ناچيز به قتل رسانده بود، با رضايت بي‌قيد و شرط اولياي دم از طناب‌دار نجات يافت.

او كه هشت سال پيش به اتهام قتل دستگير و به جرم خود اعتراف كرده بود، در جريان رسيدگي به پرونده در دادگاه، خود را به جنون زده بود تا از حكم اعدام رهايي يابد.

رسيدگي به اين پرونده از پنجم تير ٨٧ با اطلاع پليس از وقوع يك فقره درگيري منجر به قتل در شرق تهران آغاز شد. با حضور ماموران مشخص شد مردي ميانسال - متهم - در يك ساختمان نيمه‌كاره با برادرزن خود درگير شده، او را با ضربه چاقو به قتل رسانده و فرار كرده است. به اين ترتيب پرونده‌اي با موضوع «قتل عمد» تشكيل و براي رسيدگي در اختيار كارآگاهان پايگاه دهم پليس آگاهي تهران بزرگ قرار گرفت.

آنها در همان ابتدا به تحقيق از ساير عوامل نزاع پرداختند. يكي از آنها پسر متهم بود كه درباره حادثه به كارآگاهان گفت: «پدر من بناست. او براي برادرزنش - دايي من - كار مي‌كرد و مدتي بود مبلغ ٣٥٠ هزار تومان از او طلب داشت. دايي‌ام - مقتول - اين پول را به او نمي‌داد و هر دفعه بهانه مي‌آورد. چند باري با هم قرار گذاشته بودند تا حساب‌شان را تسويه كنند اما باز هم پولي در كار نبود تا اينكه روز حادثه، در ساختماني نيمه‌كاره با هم درگير شدند. وقتي دعواي‌شان بالا گرفت، مقتول شمشه‌اي از روي زمين برداشت و با آن به سمت پدرم حمله كرد. پدرم هم براي دفاع از خود با ضربه چاقو او را زد. وقتي دايي‌ام روي زمين افتاد، پدرم از ترس فرار كرد.»

با ثبت حرف‌هاي پسر متهم، كارآگاهان محل‌هاي تردد متهم را تحت نظر گرفته و سرانجام موفق شدند او را دستگير كنند.  متهم در همان بازجويي‌هاي ابتدايي به قتل اعتراف كرد و گفت: «مقتول برادرزن من بود. ما با هم بنايي مي‌كرديم اما مدتي بود كه او ٣٥٠ هزار تومان به من بدهكار بود و هركاري مي‌كردم پولم را نمي‌داد. روز حادثه مي‌خواستيم در اين مورد با هم حرف بزنيم اما او گفت پولم را نمي‌دهد براي همين با هم درگير شديم. او با شمشه به سمتم حمله كرد و من هم با چاقو او را زدم. قصد كشتن نداشتم.» با اعتراف متهم به قتل، كيفرخواست پرونده صادر و براي صدور حكم به شعبه دوم دادگاه كيفري استان تهران به رياست قاضي مقدم ارسال شد. با اين حال متهم كه پيش از اين در بازجويي‌ها به جرم خود اعتراف كرده بود، در دادگاه رويه تازه‌اي در پيش گرفت و خود را به جنون زد تا با زير سوال رفتن سلامت رواني‌اش، از اعدام رهايي يابد.  با اين حال پزشكي قانوني پس از چند جلسه روانكاوي، تاييد كرد كه متهم با وجود داشتن اختلال رواني، در زمان وقوع جرم اراده كافي براي كنترل خود داشته است. با اين راي، متهم بار ديگر به دادگاه منتقل شد تا به اتهام قتل عمد محاكمه شود. او كه حكم قصاص را در يك قدمي خود مي‌ديد، اين‌بار در دادگاه با رضايت بي‌قيد و شرط پدرزنش – ولي دم – روبه‌رو شد تا پس از هشت سال زندان، طعم آزادي را بچشد.