چرا رای بدهیم ؟
صدای ایران - به گزارش خبرآنلاین، ساده ترین شکل مشارکت سیاسی ، رای دادن شهروندان به احزاب ، افراد و سیاست هاست ؛ افزایش میزان مشارکت ، دموکراسی را تحکیم و تقویت می کند.
انتخابات در دموکراسی های امروز در حقیقت مهمترین وسیله ی انعکاس افکار عمومی ، خواست ها و ترجیحات مردمی است . افکار عمومی به طور مستقیم و غیر مستقیم بر روی تصمیم گیری های سیاسی تاثیر می گذارد .
انتخابات روشن ترین فرصت رسمی را در اختیار عموم می گذارد تا بر فرایند سیاسی تاثیر بگذارند و مستقیم یا غیر مستقیم به تعیین کسی که باید قدرت سیاسی را در اختیار گیرد کمک می کند .
مهم ترین کارکرد انتخابات این است که موجب می شود ، سیاستمدارانی که مدعی اند برای عموم مردم سخن می گویند ، سرانجام مورد داوری عموم قرار گیرند .
الگوهای رفتاری در رای دادن در چهار نظریه مورد بررسی قرار می گیرد :
1. الگوی هم ذات پنداری با حزب
بر احساس دلبستگی روان شناختی مردم به حزب ها مبتنی است . رای دادن جلوه ای از جانبداری پرشور است ، این جانبداری تعهد آمیز ، به آفرینش ، ثبات و استمرار ، به ویژه در چارچوب الگوهای عادی رفتار رای دادن می انجامد .
2. الگوی جامعه شناختی
رفتار رای دادن را به عضویت گروه ربط می دهد و بر طبق آن ، رای دهندگان الگویی را برای رای دادن می پذیرند که نشان دهند ، موقعیت اقتصادی و اجتماعی گروهی است که به آن تعلق دارند .
3. الگوی گزینش عقلانی
براساس این دیدگاه رای دادن عملی عقلانی است ، به این معنا که یکایک رای دهندگان معتقدند که بر پایه منافع شخصی درباره ی اولویت حزب شان تصمیم می گیرند ،در این الگو رای دادن به جای آنکه اقدامی از روی عادت و نمودی از دلبستگی ها و وفاداری ها باشد ، اساسا ابزاری تلقی می شود : یعنی وسیله ای برای رسیدن به هدفی .
4. الگوی ایدئولوژی مسلط
نظریه های رادیکال رای دادن به روشن شدن میزان شکل گیری گزینش های فردی از راه فرایند دستکاری و کنترل ایدئولوژیکی می انجامند .
این گونه نظریه ها ، رای دادن را بازتاب موقعیت شخص در سلسله مراتب اجتماعی می دانند و تاکید دارند بر این که چگونگی تفسیر گروه ها و افراد از موقعیت خودشان بستگی دارد به چگونگی ارائه ی این موقعیت از راه آموزش و پرورش ، حکومت و مهم تر از همه رسانه های جمعی .
براساس الگوی ایدئولوژی مسلط ، رسانه ها قادرند جریان ارتبازات سیاسی را با تعیین دستور کار بحث و نیز ساختاربندی ترجیحات و همدلی ها ، منحرف کنند .
پیامد این کار آن است که اگر تلقی های رای دهندگان با اعتقادات و اصول ایدئولوژی مسلط سازگار باشد ، حزب ها نخواهند توانست از عهده ی توسعه ی سیاست هایی که بیرون از آن ایدئولوژی قرار می گیرند ، برآیند .
بنابراین با انتخاب یکی از الگوهای رفتاری رای دادن ، علی رغم تنگناها ، هر چه حضور مردم بیشتر شود ، حاصل انتخابات به عقلانیت و اعتدال نزدیک تر خواهد بود و با مشارکت در توزیع قدرت سیاسی فرایند جمهوریت و اسلامیت نظام را قوت می بخشیم و به تعبیر حکیمانه ریاست جمهور زبان انقلاب را روزآمد کنیم .
*مهدی عرب
آخرین اخبار
