نبرد رسانه ای ایران و عربستان

یک روزنامه لبنانی با نگاهی به عرصه های رویارویی ایران و عربستان، به بررسی نبرد رسانه ای میان دو طرف پرداخت و از تاثیرگذاری شبکه العالم در جهان عرب ابراز شگفتی کرد.

صدای ایران - به گزارش مهر، روزنامه السفیر در یادداشتی نوشت: به نظر می رسد که همه طرف ها درخاورمیانه، خط قرمزها را پشت سرگذاشته اند و درگیری ها دراین منطقه آن ها را به لبه پرتگاه رسانده است و این وضعیت درواقع تجسمی از واقعیت طرف هایی است که نبردها و درگیری ها در منطقه را تغذیه و تامین مالی و تسلیحاتی می کنند، مادامیکه حمایت های مالی و تسلیحاتی و تامین نیرو برای طرف ها درگیر درجبهه های مختلف صورت می گیرد، درگیریها همچنان ادامه دارد

ایران و عربستان؛ دو طرف درگیر در نبرد بزرگ

به نوشته السفیر، ترسیم تصویری واضح و آشکار از «نبرد بزرگ» در منطقه نشان می دهد که دو طرف این درگیری، ایران و عربستان سعودی هستند که فراز و نشیب و خط سیر این درگیری ها را تعیین می کنند و تا حد زیادی، خواسته های خود را بر روند درگیری ها و رهبران آن ها اعم از اینکه نظامی یا شبه نظامی یا تروریست باشند، تحمیل می کنند.

از زمان شروع انقلاب در کشورهای عربی یا حتی چند سال قبل از آن، تهران و ریاض با توجه به حجم تحولاتی که از زمان پیروزی انقلاب اسلامی ایران درسال ۱۹۷۹ روی داد تا زمان سقوط نظام صدام با حمله آمریکا که با حمایت مستقیم عربستان و کشورهای حوزه خلیج فارس صورت گرفت، در آستانه ورود به درگیری و کشمکش طبیعی قرار گرفتند.

نویسنده السفیر ادامه داد: ضربه هایی که از اوایل قرن جاری به پیکره نظام های عربی وارد شد تا تحولات عظیم سال ۲۰۱۱ و پس از آن، شکاف هایی سیاسی و امنیتی و اجتماعی و حتی اخلاقی را در پیکره کشورهای عربی به وجود آورد که زمینه ساز درگیری های فعلی در منطقه شد.

درچنین وضعیت و شرایط ناآرامی درمنطقه که همه انتظار داشتند که آمریکا از منطقه برود و چرخشی به سمت اقیانوس آرام داشته باشد، این چرخش از سوی هم پیمانان واشنگتن در منطقه با سرعت مطلوب صورت نگرفت و از سوی دیگر ایران به عنوان رقیب عمده و حامی اصلی نظام های عراق و سوریه و سپس ائتلاف میان حوثی ها و علی عبدالله صالح در یمن، آمادگی بیشتری را برای اجرای طرح های فراگیر به شکل تدریجی با هدف حفظ ساختار این نظام ها اعلام کرد.

رسانه‌ها وارد عرصۀ نزاع می‌شوند..

السفیر در ادامه می نویسد: ایران مانند عربستان و دیگر کشورهای عربی و خاورمیانه نبود، کشوری نبود که فقط نظاره گر تحولات منطقه باشد، سیر تحولات و برخی از نتایج اولیه درگیری ها درمناطق مختلف کشورهای عربی نشان داد که این درگیری ها به طور واقعی حاصل طرح های برخی طرف های منطقه ای در سطوح مختلف است و دو رسانه که مقرشان در کشورهای حوزه خلیج فارس است، و به همراه آن ها مراکز تصمیم ساز سیاسی تا حدود زیادی با اتخاذ مواضع آشکار، این تحولات را همراهی می کنند به جای اینکه صرفاً تبلیغ کننده آن باشند، آن را هدایت و سازماندهی می کنند و این گونه بود که وضعیت از حد میانه گذر کرد و شعار "هر کسی با ما نیست علیه ماست" از اجرایی ترین اصولی شد که از سوی اعراب خلیج فارس، به ویژه در سوریه، عراق و یمن به اجرا درآمد.

به عقیده نویسنده السفیر، انقلاب امام خمینی در ایران، تناقض ها را با شعار «جمهوری اسلامی» پشت سرگذاشت، عربستان در این زمینه از ایران بلندپروازتر بود، دمشق به عنوان دشمن سرسخت همیشگی ریاض، در خصوص همه موضوع ها از فلسطین گرفته تا لبنان و عراق در طرف مقابل آن قرار داشت و به ویژه درعراق، عربستان با حمایت آشکار از طرف های دولت مرکزی در مرکز و شمال عراق، حرکتی برخلاف سوریه را طی می کرد.

این گونه بود که عربستان و ایران به مرحله حمایت مستقیم از درگیری ها و طرف های درگیر رسیدند، عربستان خواهان گسترش دامنه هم پیمانان و به دست آوردن دوستان جدید و ایجاد منطقه میان مرزهایش و "مرزهای ناآرامی" است ؛ این درحالیست که ایران درصدد حفظ دوستان خود تا حد ممکن و حمایت از «محور مقاومت» بوده و این دو رویکرد متفاوت، باعث شد که این درگیری ها دوجنبه پیدا کند، یکی جنبه میدانی و پیوست های سیاسی آن و دیگری جنبه رسانه ای.