کدام‌سریال مدیری سنگین‌ترین‌گریم را داشت؟
طراح گریم مجموعه طنز «در حاشیه» با اعتقاد بر اینکه مجموعه‌هایی در تلویزیون هستند که به لحاظ تیپ‌سازی به زمان موردنظر نمی‌خورند، بیان کرد: فکر می‌کنم گریمورها توانایی اجرای کار خوب را در هر سطحی دارند و شرایط است که تأثیر می‌گذارد. اگر شرایط مهیا باشد، گریمور کارش را به نحو احسن انجام می‌دهد. مهم این است که آن مجموعه چطور از توان آدم‌ها استفاده کند.
مهرداد شکرآبی در گفت‌وگو با ایسنا، درباره‌ی سریال «در حاشیه» دشواری‌های ساخت آن و تغییراتی که در سری دوم به وجود آمد، گفت: داستان سری اول و دوم سریال «در حاشیه» در یک راستا بودند، شرایطی پیش آمد که موقعیت داستانی‌شان عوض شد. اما پرسوناژهایی که از قسمت اول به سری دوم آمدند، گریم‌هایشان همان است و تغییر شکل نگرفته است.
وی یادآور شد: گریم‌ها در سری دوم «در حاشیه» آنچنان شاخص نبوده و خیلی مختصر تیپ‌سازی‌هایی برای برخی بازیگران صورت گرفته است. اکثر بازیگران به ویژه در سری دوم در تیپ‌های خودشان هستند و فقط اصلاحات کوچکی روی آن‌ها انجام شده است. در واقع «در حاشیه» چون یک کار رئال است، از نظر تیپ‌سازی اقتضای کار بر این بوده که عادی و معمولی باشد و به جز برخی چهره‌ها مثل کاراکتر «اژدر» که نیما فلاح آن را ایفا می‌کند، گریم خاصی نداشتیم.
شکرآبی به همکاری‌اش با مهران مدیری که به سال 85 و 86 و ساخت «باغ مظفر» برمی‌گردد، اشاره کرد و گفت: پس از این سال‌ها همکاری و تعامل خوبی با مهران مدیری داشتیم و خواسته‌های همدیگر را درک کردیم، از این بابت نیز مشکلی نداریم و بیشتر نظراتشان اکثر مواقع درست است.
وی که در مجموعه «باغ مظفر»، «گنج مظفر»، «مرد هزار چهره» و «شوخی کردم» مهران مدیری همکاری داشته است سنگین‌ترین مجموعه را به لحاظ گریم «شوخی کردم» عنوان کرد و گفت: به جهت اینکه تیپ‌سازی‌های مختلفی داشت و بالای 100 شخصیت را تیپ‌سازی کردیم از نظر سنگینی سنگین‌ترین کار «شوخی کردم» بود. اما از نظر گریم «قهوه تلخ» بالاترین حجم گریم را داشت و اکثر بازیگران در آن به اقتضای زمان تیپ‌سازی داشتند و چون آیتم‌ها به‌روز می‌آمدند و همان لحظه تست گریم می‌زدیم و هم گریم را اجرا می‌کردیم و بازیگر جلوی دوربین می‌رفت شرایط حجم کار از همه جهات بالا بود.
شکرآبی در بخش دیگری از گفت‌وگوی خود درباره گریم بازیگران در مجموعه‌های مختلف تلویزیون بیان کرد: نمی‌توان درباره گریم فلان شخصیت در یک کار قضاوت کرد، چون در شرایط کاری آن مجموعه نبودیم؛ منتها به قول دوستی در کارها زیرنویس نمی‌شود که در چه شرایطی ساخته شده‌اند. هیچکس از شرایط خبر ندارد و فقط نتیجه آن دیده می‌شود. حال ممکن است این استدلال تا حدی قابل قبول نباشد منتها خیلی تأثیر دارد. اینکه کارگردان چه کسی باشد، قصه چه باشد و شرایطی که به طراح گریم تحمیل می‌شود، چگونه باشد بر آزادی عمل گریمور تاثیر می‌گذارد.
نظر شما