ماجراجويی افراطيون چه ضربه ای به منافع ملی می زند؟
جلال خوش چهره- حمله به سفارت عربستان سعودي در تهران و كنسولگري اين كشور در مشهد هيچ منطق عقلاني و قانوني ندارد جز اينكه باوركنيم اقليتي در پي ناكام كردن مردم در تحقق اهدافي هستند كه در انتخابات خرداد ٩٢ و انتخابات پيشرو در پي آن بوده و هستند.
اقدام دولت سعودي در اعدام جمعي از شهروندان اين كشور و بهويژه شيخ نمر، رهبر شيعيان عربستان، غير انساني و محكوم است.
در اينحال رفتار مشكوك و غير قابل دفاع گروهي افراطي به نمايندگيهاي اين كشور در ايران، نه تنها بر بار محكوميت رژيم سعودي نميافزايد، بلكه توپ را در زمين ايران مياندازد كه مدعي است؛ حقوق انساني شهروندان سعودي در زنجيره اعدام مخالفان پايمال شده است.
اگر قرار بر محكوميت مدني رفتار دولت عربستان است كه برپايي تظاهرات اعتراضي و در خور شخصيت تاريخي ملت ايران و نيز بيانيههاي مختلف مقامهاي كشور كفايت ميكند. اما اگر قرار است اين اتفاق بهانهاي شود در مصداق كردن اتهامات مخالفان ايران و ايجاد هجمهاي تازه عليه كشور، بايد رفتار مرتكبان آن را نيتخواني كرد.
هدف افراطيون فلج كردن دولت برآمده از اراده مردم در انتخابات سال ٩٢ است. آنان در اين هدف از همه ابزارها بهره ميگيرند؛ حتي اگر منافع ملي و امنيت كشور دچار آسيب شود. حمله به سفارت يك كشور به معني نقض كنوانسيونهاي بينالمللي است كه در آن بر امنيت نمايندگي كشورها تاكيد و تصريح شده است. انكار اين مهم به معني بي مسووليتي دولتي است كه ميزبان نمايندگي كشورهاست. حال در نظر بگيريد ايران در گذر از سالهاي سخت، تحريمهاي شكننده، دشمنان ريز و درشت در جامعه بينالملل، قرار است شرايط تازهاي را در دوران پساتحريم آغاز كند.
از جمله تعهداتي كه ميتواند ورود سرمايههاي خارجي را در كشور تسهيل كند، توانايي دولت در تامين امنيت نمايندگان خارجي در داخل كشور است. آيا اتفاق شنبه شب گذشته مستمسك لازم را به مخالفان نخواهد داد؟ در اينحال آيا چنين رفتاري، تلاش دولت را در تحكيم روابط منطقهاي دچار اختلال نميكند؟
دولت سعودي از زمان شروع بيداري عربي در سال ٢٠١١ تاكنون تاكتيك فرار به جلو را در پرهيز از تاثيرات انقلاب ملتهاي عرب دنبال كرده است. دخالت در سرنگونگي دولت منتخب «محمد المرسي» در مصر؛ دخالت در سركوب قيام مردم بحرين، اقدام در سركوب قيام مردم يمن؛ دخالت در جنگ داخلي سوريه و تلاش براي فرقهاي كردن فرآيند تحولات خاورميانه و...
همه اقدامهاي راهبردي و تاكتيــــكي سعوديها به اين منظور بوده كه براي تاخيــــر در انجام تغييرات اجتنابناپذير در ساختار سياسي كهنه اين كشور فرصت بخرند. از سوي ديگر با تنشزايي در فضاي منطقه و القاي ورود به عصر منازعات فرقهاي، به انسجامبخشي در درون نظام متزلزل سياسي خود پرداخته و از حياط خلوت محيط پيرامونيشان مراقبت كنند. البته دولت رياض در دستيابي به اهداف يادشده كمترين نتيجه را داشته است، ولي فراموش نبايد كردكه نقطه قوت سياست راهبردي سعوديها خريد زمان بوده است.
نظام سياسي سعودي در اقدامي نابخردانه و براي فروكاستن از تزلزلهاي دروني، به استفاده از قدرت برهنه سركوب رو آورده است. همين مهم روزنه لازم را براي تحول خواهان اين كشور - اعم از شيعه و سني - فراهم ميكند تا آرمانهاي خود را در مسير منطقي و واقعي دنبال كنند. اما وقوع آنچه در شنبه شب براي نمايندگيهاي دولت اين كشور در تهران و مشهد رخ داد، بارديگر فرصت را براي سياست فراربهجلو و فرافكني سعوديها ايجاد ميكند تا بهانههاي تازهتري در دشمنتراشي پيدا كنند.
اقدام دولت سعودي در اعدام جمعي از شهروندان اين كشور و بهويژه شيخ نمر، رهبر شيعيان عربستان، غير انساني و محكوم است.
در اينحال رفتار مشكوك و غير قابل دفاع گروهي افراطي به نمايندگيهاي اين كشور در ايران، نه تنها بر بار محكوميت رژيم سعودي نميافزايد، بلكه توپ را در زمين ايران مياندازد كه مدعي است؛ حقوق انساني شهروندان سعودي در زنجيره اعدام مخالفان پايمال شده است.
اگر قرار بر محكوميت مدني رفتار دولت عربستان است كه برپايي تظاهرات اعتراضي و در خور شخصيت تاريخي ملت ايران و نيز بيانيههاي مختلف مقامهاي كشور كفايت ميكند. اما اگر قرار است اين اتفاق بهانهاي شود در مصداق كردن اتهامات مخالفان ايران و ايجاد هجمهاي تازه عليه كشور، بايد رفتار مرتكبان آن را نيتخواني كرد.
هدف افراطيون فلج كردن دولت برآمده از اراده مردم در انتخابات سال ٩٢ است. آنان در اين هدف از همه ابزارها بهره ميگيرند؛ حتي اگر منافع ملي و امنيت كشور دچار آسيب شود. حمله به سفارت يك كشور به معني نقض كنوانسيونهاي بينالمللي است كه در آن بر امنيت نمايندگي كشورها تاكيد و تصريح شده است. انكار اين مهم به معني بي مسووليتي دولتي است كه ميزبان نمايندگي كشورهاست. حال در نظر بگيريد ايران در گذر از سالهاي سخت، تحريمهاي شكننده، دشمنان ريز و درشت در جامعه بينالملل، قرار است شرايط تازهاي را در دوران پساتحريم آغاز كند.
از جمله تعهداتي كه ميتواند ورود سرمايههاي خارجي را در كشور تسهيل كند، توانايي دولت در تامين امنيت نمايندگان خارجي در داخل كشور است. آيا اتفاق شنبه شب گذشته مستمسك لازم را به مخالفان نخواهد داد؟ در اينحال آيا چنين رفتاري، تلاش دولت را در تحكيم روابط منطقهاي دچار اختلال نميكند؟
دولت سعودي از زمان شروع بيداري عربي در سال ٢٠١١ تاكنون تاكتيك فرار به جلو را در پرهيز از تاثيرات انقلاب ملتهاي عرب دنبال كرده است. دخالت در سرنگونگي دولت منتخب «محمد المرسي» در مصر؛ دخالت در سركوب قيام مردم بحرين، اقدام در سركوب قيام مردم يمن؛ دخالت در جنگ داخلي سوريه و تلاش براي فرقهاي كردن فرآيند تحولات خاورميانه و...
همه اقدامهاي راهبردي و تاكتيــــكي سعوديها به اين منظور بوده كه براي تاخيــــر در انجام تغييرات اجتنابناپذير در ساختار سياسي كهنه اين كشور فرصت بخرند. از سوي ديگر با تنشزايي در فضاي منطقه و القاي ورود به عصر منازعات فرقهاي، به انسجامبخشي در درون نظام متزلزل سياسي خود پرداخته و از حياط خلوت محيط پيرامونيشان مراقبت كنند. البته دولت رياض در دستيابي به اهداف يادشده كمترين نتيجه را داشته است، ولي فراموش نبايد كردكه نقطه قوت سياست راهبردي سعوديها خريد زمان بوده است.
نظام سياسي سعودي در اقدامي نابخردانه و براي فروكاستن از تزلزلهاي دروني، به استفاده از قدرت برهنه سركوب رو آورده است. همين مهم روزنه لازم را براي تحول خواهان اين كشور - اعم از شيعه و سني - فراهم ميكند تا آرمانهاي خود را در مسير منطقي و واقعي دنبال كنند. اما وقوع آنچه در شنبه شب براي نمايندگيهاي دولت اين كشور در تهران و مشهد رخ داد، بارديگر فرصت را براي سياست فراربهجلو و فرافكني سعوديها ايجاد ميكند تا بهانههاي تازهتري در دشمنتراشي پيدا كنند.
نظر شما