سیسمونی‌های عجیب و غریب؛ از سرویس چوب 40 میلیونی تا تبلت!!

خیلی از رسومی که در عرف امروز می بینیم، ذره ای به اصل رسم های سنتی شباهت ندارد. از دور هم جمع شدن خانواده های عروس و داماد در شب یلدا گرفته تا شکل و میزان جهیزیه و نحوه برگزاری مراسم عروسی و حتی تهیه و چینش سیسمونی، همه و همه دستخوش تغییراتی شده است که هیچ ربطی به هدف و محتوای اصلی آن مراسم در رسوم قدیمی ایرانی ها ندارد.

به گزارش صدای ایران به نقل از خراسان، در سال هایی نه چندان دور، شنیدن خبر مادربزرگ و پدر بزرگ شدن برای خیلی ها شیرین بود اما با بدعت های جدیدی که هر سال در تهیه سیسمونی ایجاد می شود، این خبر برای خیلی از خانواده های دختردار، با استرس و اضطراب همراه شده است. رسم های جدیدی که باب شده، از خرید وسایل به درد نخوری که شاید تا آغاز دوره نوجوانی هم به کار بچه نیاید، گرفته تا برگزاری مراسم مختلف مثل جشن رونمایی سیسمونی، جشن قدم، جشن دندون و جشن الفبا، حال و هوای همه مراحل زندگی کودک و والدینش را تغییر داده است. تابه حال به این فکر کرده اید که چرا وقتی یک زوج تصمیم می گیرند فرزند داشته باشند، خانواده دیگری باید هزینه تمام وسایل مورد نیاز آن نوزاد را بدهند؟ تا به حال بعد از دیدن عکس و فیلم های سیسمونی های تجملاتی به این فکر کرده اید که هزینه صرف شده برای وسایلی که کاربردشان در نهایت یک یا دوسال است، می توانست برای آینده کودک چه طور سرمایه گذاری شود؟ به نظر شما چه دلیلی دارد که همیشه آنچه بقیه می گویند و انجام می دهند، می شود الگوی نادرستی برای زندگی ما؟ در این گزارش به سراغ زوج هایی رفتیم که در پی رسوم تازه باب شده و برای آن که به گفته خودشان از بقیه کم نیاورند یا پشت سرشان حرفی نباشد، دست به انتخاب های عجیب و غریب در تهیه سیسمونی زده اند. در این گفت و گوها به محض آن که موضوع گزارش مطرح می شد، خانم ها بیشتر احساس وظیفه می کردند که پاسخ بدهند؛ شاید دلیلش این است که خرید سیسمونی با خانواده دختر است! حرف های این مادران جوان، هرچند عجیب است اما واقعیتِ امروز جامعه ماست.

صفورا 27 ساله، خانه دار، می گوید: «مراسم سیسمونی کودکم را تمام و کمال برگزار کردیم. هیچ چیز کم نبود. چندماه وقت گذاشتیم تا همه چیزهایی را که باید در سیسمونی های جدید باشد، تهیه کنیم. من خیلی دوست دارم که از تمام لحظات مراسم و به ویژه قبل از به دنیا آمدن دخترم، فیلم و عکس داشته باشم؛ به همین خاطر یک بار قبل از به دنیا آمدنش جشن گرفتیم و یک بار هم بعدش. دفعه اول، برای بیشتر فامیل کارت دعوت فرستادیم تا به جشن سیسمونی دخترم بیایند و فیلمبردار هم آوردیم تا لحظه به لحظه مراسم را ثبت کند. بالاخره زحمت کشیده بودیم و مادر و پدرم هم خیلی توی خرج افتاده بودند و دوست داشتیم فیلمش به یادگار بماند. کیک بزرگی سفارش دادیم که طرحش، شیشه شیر و جغجغه خامه ای بود و رنگش هم مثل همه وسایل سیسمونی صورتی. شام هم ساندویچ مخصوص سفارش داده بودیم که بسته بندیِ پلاستیکی اش، تصاویر کودکانه به رنگ صورتی داشت. اتاق دخترم را هم با رزهای صورتی و بادکنک های سفید تزیین کردیم. بخش اول مراسم، بازدید از اتاق نوزاد بود که در کمد و کشوها را باز گذاشتیم تا همه ببینند و بعد، برش کیک سیسمونی داشتیم و در آخر هم شام.»

مینا 24 ساله، دانشجوی صنایع غذایی تعریف می کند: «خود من همین چند وقت پیش کلیپی دیدم که برای اعلام جنسیت فرزند، جشن مفصلی گرفته بودند. جشن هم با برش یک کیک شروع می شد. آقایی که قرار بود پدر شود، باید کیکی را که همسرش برای مراسم سفارش داده بود، برش می زد و اگر داخل کیک، خامه صورتی بود، یعنی فرزندش دختر است و اگر آبی بود، یعنی پسر است. بعد فهمیدم دخترخاله ام که چند وقت پیش مراسمی مشابه همین را برگزار کرده بود، از این کلیپ ایده گرفته است.»

فهیمه 23 ساله، دانشجوی حسابداری می گوید: «وقتی فهمیدم باردارم کم کم با مادرم شروع کردیم به تهیه یک فهرست بلند بالا برای خرید سیسمونی که به مرور زمان و با آرامش تهیه شان کنیم. توی اینترنت سایت های مختلف را نگاه می کردم و از همه درباره وسایلی که باید برای سیسمونی بخرم، سوال می کردم. سعی کردم بهترین ها را انتخاب کنم. توی هر فروشگاهی که می رفتیم از مغازه دارها اطلاعات می گرفتم تا جنس های مرغوب تر را بخرم. مثلا سرویس چوب از قیمت یک میلیون و دویست شروع می شد ولی خب همه فروشنده ها می گفتند خیلی بی کیفیت است و هنوز بچه به یک سال نرسیده، نیاز به تعمیر پیدا می کند. سرویس چوب 4 میلیونی خریدم تا مطمئن باشم فرزندم مدت ها می تواند از آن استفاده کند. یکی از سخت ترین مراحل خریدمان، خرید لباس و وسایل بازی بود. قیمت های محصولات ایرانی و خارجی خیلی متفاوت بود. به نظرم هیچ ارزانی بی علت نیست و هیچ گرانی هم بی حکمت نیست. من سعی کردم بیشتر لباس های پسرم را از تولیدات یک برند مطرح ایتالیایی بخرم تا زود پرز ندهد و خراب نشود.»

گلناز 28 ساله، کارمند هم می گوید: «من اعتقادی به سیسمونی گران قیمت و تجملاتی نداشتم اما وقتی باردار شدم، خانواده همسرم مدام برایم از اقوام مثال می زدند که فلانی برای سیسمونی اش این وسیله را خرید و دیگری بهمان کار را کرد. خانواده من هم برای آن که موقعیت و آبروی من را حفظ کنند، تلاش کردند همه وسایل ریز و درشتی که در سیسمونی های خاص فامیل همسرم وجود داشت، برای من هم بخرند. حتما می دانید که سیسمونی های جدید با سیسمونی های چند سال پیش خیلی فرق کرده. مثلا تبلت به همراه سیم کارت کودک، یکی از وسایلی است که برای بازی های کامپیوتریِ کودک، جزو سیسمونی قرار گرفته یا ماشین های کنترلی بزرگ و گران قیمت. خانواده من هم همه را تهیه کردند.»