وقتی تلویزیون، نمی‌تواند کینه خود از روحانی و هاشمی را پنهان کند!
عزت الله ضرغامی که روزگار پایانی را در صداوسیما می گذراند، گویا شمشیرش را برای برخورد با دولت روحانی از رو بسته و یا آنکه کار را کاملاً به دست جوانان سپرده است!
به گزارش صدای ایران به نقل ار انتخاب، تلویزیون در کنار سانسور چهره هایی همچون آیت الله هاشمی و یادگار امام حجت الاسلام حاج سیدحسن خمینی و کمرنگ کردن برنامه های دولت در برنامه هایی همچون صرفا جهت اطلاع یا برنامه شناسنامه که تریبون جبهه پایداری به شمار می رود، سعی دارد خدمات نظام و چهره های انقلابی را بر اساس نظر جریان سیاسی خود، به مخاطب القا کند.
این صداوسیما اما همان سازمانی است که که در ایام دولت های احمدی نژاد ، کمترین نقد را متوجه تلویزیون نمی کرد ، ولی در همین مدت کوتاه، درکنار نقد تخریبی دولت و سانسور آیت الله هاشمی و دیدارهای یادگار امام (ره)، نشان داد رسانه ملی از وجه ملی بودن و مردمی بودن خود فاصله ای به سال نوری گرفته است!
در برنامه صرفا جهت اطلاع این هفته طبق معمول ، مخاطبان اندک تلویزیون، شاهد حملات شدیدتری به دولت روحانی بودند ، آنهم با روشی کهنه ، مملو از کینه و تقلیدی از برنامه های تقلیدی یکی دیگر از خبرنگاران صداوسیما!
در این قسمت از برنامه «جهت اطلاع» ، که گویی رسماً به عنوان حامی تلویزیونی جریان مقابل دولت فعالیت می کند ، حملات توهین آمیزی به دولت و رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام وارد شد.
جالب آنکه گوینده جوان این برنامه - که با لحنی سرشار از هنرمندی، لحن تقلیدی خبرنگاران پیشین همین برنامه را با گفتارها و صحنه های تصنعی و کهنه ، از «لا به لای برگ درختان» و در و پله تقلید می کند - در بخشی از افاضاتش ، دولت را «آنطرفی ها» ، و جریان مقابل را «این طرفی ها» خواند تا گافنامه تلویزیون در مقابله با «آنطرفی» ها و نزدیکی با «این طرفی ها» کامل تر و مشخص تر شود!
در ادامه ی این کلیپ خبری ، مجری شیرین زبان که تصور می کرد یکی از کمدین های مشهور ایران است ، با اشاره به سخنان اخیر آیت الله هاشمی در مورد هراتی ، بدون اشاره به اینکه رییس مجمع تشخیص، وی را «هتاک» خواند ، به تمسخر اظهارات وی پرداخت و با لحنی که کینه و عناد در آن واضح بود، می گوید: حاج آقا پس هر کی دنبال کار می گرده بگیم بیاد دفتر شما؟
«صرفا جهت اطلاع» این هفته، به جز طرح موارد فوق، ادعای یک خبرنگار در جلسه مطبوعاتی با وزیر صعنت را نشان می دهد که می گوید «در هیات مدیره ۳۵ شرکت عضو هستید؟» و سپس پاسخ تند وزیر که «اگر نتوانی ثابت کنی، به دادگاه می روم»
مجری شیرین زبان، با تمسخر وزیر مسن دولت می گوید «یه سئوال هم از وزیر پرانرژی کابینه .... شما تو سی و پنج شرکت عضو هیات مدیره اید؟... یه حرفی میزنیا ، آخه میشه آقای وزیر با این سن و سال سی و پنج جا عضو هیات مدیره باشه ؟ مهندس حالا سی و پنج تا نه ، بیست و پنج تا ، نه بیست تا . اصلا یه کلوم خودتون رقم بدید که دیگه کار به دادگاهو از اینجور حرفا نکشه...»
این برنامه ، سپس با عصبانیتی پنهان سراغ ریاست مجدد لاریجانی بر مجلس رفته و از «رابطه سن و سیاست و نسیان»، سخن می گوید!
لاریجانی می گوید: سن که بالا میره اینگونه نسیان ها طبیعیه مخصوصا که کارهای اجرایی تتمه هوش و حواسو از آدم می گیره ما دوتا مشکلو با هم داریم.
مجری جویای نام و تقلیدگر تلویزیون، این بار در نمایی هنرمندانه تر ، و از لا به لای برگ درختان می گوید: دکتر شما که جای خود دارید، با سی چهل سال بیشتر از شما با اصرار پای کار اجرایی وسیاسی اند فقط یه کم احساس پختگی می کنند.
ادامه ی برنامه نیز ، مملو از تخریب های مشابه و سانسورهای آزاردهنده ، غیرحرفه ای و البته شکلک های شیرین مجری تقلیدگر است . با این حال و با توجه به افزایش شدید چنین رویکردی از سوی تلویزیون، طبعاً نیازی به تکرار توصیه های پیشین به مدیران صداوسیما نخواهد بود ، چرا که ظاهراً آب از سر بگذشته و البته برنامه سازی نیز ، به دست گروه های تندرو و افراطی جوان افتاده که عمدتاً منافع اقتصادی را بر منافع ملی ترجیح می دهند .
شان برنامه های خبری تلویزیون - که روزگاری منبع خبری بسیاری از مردم بود - اینک آنقدری تقلیل یافته که یکی از نخستین و مهمترین اخبار «بیست و سی» به نقد معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد - آنهم با ادبیاتی کیهانی - در اعطای مدیرمسئولی یک مجله به یک فرد اختصاص می یابد. دوربین نیز بارها برای اثبات ادعای خود، به دکه روزنامه فروشی رفته و روی لوگوی این مجله ، زوم می کند! البته این اتفاق در زمانه ای نه چندان دور ، عجیب به نظر می آمد ، روزگاری که تبلیغ تن تاک ها ، کرم حلزون و پشتی طبی و ... عبور از خط قرمزهای صداوسیما بود، اما اینک ...
کاش مدیران ارشد صداوسیما این نکته را در نظر بگیرند که لااقل برای جذابیت تلویزیونی و بیان بیانیه های سیاسی (مثل جهت اطلاع دیشب) ، بد نیست از مجری پخته تری استفاده شود که بدون تقلید از دیگران و اجرای برنامه از لا به لای برگ درختان ، شکل تازه تر و لااقل کمتر تقلید شده ای را به خورد مخاطب نگون بخت ایرانی دهند!