گاردریل‌هایی برای درمان ترافیک
تصور این که گاردریل در ترافیک سنگین اتوبان هوای آدم را داشته باشد بسیار شعف انگیز است. شاید این تصور روزی رنگ واقعیت به خود بگیرد.
ساعت 7:30 دقیقه صبح است؛ ترافیک معمول صبحگاهی! پشت فرمون اتوموبیل نشسته‌اید و قرار است مسیر غرب به شرق اتوبان همت؛ ولی حرکت نمی کنید.
تا چشم کار می کند ماشین هایی پیش روی تان هستند که آنها نیز حرکت نمی کنند ،حتی آدامسی که دقیقه ای پیش روی زمین به چشمتان خورده بود، کماکان سر جایش است، همه چی متوقف شده به جز زمان.
خوب ترافیک در این مسیر به سمت مرکز شهر و این ساعت روز کاملا طبیعی ست. سعی می کنید به اعصاب خودتان مسلط باشید. ولی نگاهتان به مسیر مقابل شرق به غرب اتوبان می افتد که خالی است . ۳ باند کاملا عاری از ترافیک ! درسته خوب چون کمتر کسی الآن از مرکز شهر به سمت حاشیه حرکت می کند (همینطور در ساعات عصر این قضیه بلعکس می شود و این سمت ترافیک و آن سمت آزاد خواهد شد) و لحظه ای به ذهنتان خطور میکند که کاش میشد گاردریل ها را که مانع هستند تکان داد تا بتوان از یکی دو باند از مسیر مقابل برای روان کردن و کاهش ترافیک این سمت استفاده کرد.
محمد میرزا محمدی؛ کارشناس ارشد رشته طراحی صنعتی است و در سال 2011 میلادی دقیقا همین امکان را در قالب طرحی با نام طرح مفهومی «گاردریل هوشمند» تا مرحله کانسپت اجرا کرده است در ادامه با او در مورد این طرح گفت و گویی انجام داده ایم که خواهید خواند:
محمد میرزا محمدی ، کارشناس ارشد رشته طراحی صنعتی با اشاره به ترافیک های صبحگاهی (شروع ساعت کاری) و عصر گاهی ( پایان ساعات کاری ) می گوید:« طرح گاردریل هوشمند ، معظل ترافیک های مقطعی و نا متقارن را در ساعات آغازین و پایانی اداری را هدف قرار داده. ترافیک هایی که اغلب موارد افراد را دچار مشکل گریزناپذیر می کنند.»
به گفته او "گارد ریل هوشمند" راه حل ساده در عین حال موثری ست که با جایگزین کردن گارد ریل های معمولی با واحد هایی مدولار از گارد ریل های هوشمند و، امکان جابه جایی به چپ و یا راست (به اندازه ی یک لاین) را به تمام گارد ریل ها و یا بعضی از آنها می دهد.
این کارشناس ارشد طراحی صعتی می افزاید:« گارد ریل های هوشمند در بین ۲ لاین اشتراکی و همینطور مرز آنها با لاین کناریشان یعنی در مجموع ۳ ردیف بر زمین حفره هایی (مادگی) ایجاد می شود که با قرار گرفتن نرینگی گاردریل در آن، منجر به برای حفظ قابلیت پایداری و ضربه گیری که از دلایل وجودی گاردریل است، بشود.» وی ادامه می دهد:«همینطور لازم به ذکر است که چشم های الکترونیکی هوشمندی که در هر ۱۰۰ متر بر یکی از واحد های گاردریل هوشمند قرار می گیرد تا به صورت اتوماتیک حجم ترافیک و روان بودن آن را در دو سمت مخالف اتوبان مانیتور کند تا با تحلیل مجموع اطلاعات در تمام طول جاده، به صورت خودکار تصمیم به جا به جایی بگیرد و طراحی این حرکت به گونه ای تدریجی و با سرعت کم در نظر گرفته شده که تا سبب هیچ گونه برخوردی با اتومبیل های در حال حرکت نباشد. و البته که با وصل شدن سیستم به مرکز کنترل ترافیک همیشه امکان کنترل آن بنا به شرایط مستقیما توسط کارشناسان و بدون دخالت و تصمیم گیری کامپیوتر نیز وجود خواهد داشت.»
شاید در نظر اول عملی کردن چنین پروژه ای، بسیار گران باشد، ولی فقط تصور کنید که در مواقع ترافیک سنگین با افزودن یک لاین اضافی به ۳ لاین فعلی یک اتوبان ۳۳% ترافیک روان تر می‌شود، این یعنی که ۳۳% شهروندان در سفرهای درون شهری زودرتر به مقصد رسیده و ۳۳% کمتر زمان باارزش خود را در ترافیک تلف میکنند و ۳۳% بنزین کمتری مصرف می شود و ۳۳% آلودگی کمتری با طبیعت وارد می شود. کافی است چنین حجم چنین صرفه جویی را فقط در یک روز کلان شهری مانند تهران با میلیون ها خودرو شخصی تصور کنید تا درک کنید که گاهی فقط با یک لاین اضافی بتوان کیفیت زندگی اینقدر ارتقا یابد.