«هفت» عددی مقدس که برای سینما خوش یمن نیست
«هفت» عددی که در باور بسیاری از مردم روی کره زمین عددی مقدس به حساب می آید، این شماره نام برنامه ای است به همین نام که 6 سال است از شبکه 3 پخش می شود اما برای سازندگان آن این عدد تاکنون خوش یمن نبوده است.
برنامه «هفت» هر چند افت و خیزهای فراوانی داشته اما گویا توقف این برنامه به دلیل مخاطبانی که دارد کمی غیرممکن به نظر می رسد اما هر از چند گاهی به دلایلی دستخوش تغییرات می شود.
سری اول این برنامه با اجرای فریدون جیرانی همراه بود که شاید موفق ترین دوره این برنامه باشد و شاید موفقیت «هفت» در جذب مخاطب مدیون هین سری باشد اما پس از مدتی به دلایلی نامعلوم اجرای آن برای چند ماه متوقف شد فریدون جیرانی درباره دلایل قطع همکاریش با «هفت» می گوید: ما در ابتدای «هفت» به طرفداری از شمقدری و تیم او و جامعه صنفی تهیه‌کنندگان متهم شدیم و مخالف مثلا خانه سینما. بعد در انتهای برنامه هم متهم شدیم از طرف جامعه صنفی تهیه‌کنندگان و دیگر دوستانی که آنجا بودند که طرفدار خانه سینما و طیف روشنفکری هستیم. یعنی ما در «هفت» دوبار متهم شدیم و علتش هم واضح بود. ما نه طرفدار جامعه صنفی تهیه‌کنندگان بودیم و نه طرفدار خانه سینما؛ قصد داشتیم که در وسط بایستیم و هم جامعه صنفی تهیه‌کنندگان و هم خانه سینما را نقد کنیم، اما فضا به نحوی بود که اگر وسط قرار می‌گرفتی، تو را قبول نمی‌کردند و هیچ‌کس نمی‌پذیرفت که تو جزء هیچ‌کدام نیستی.
پس از چند ماه توقف «هفت» پخش این برنامه با اجرای محمود گبرلو که از منتقدین سینماست دوباره از سر گرفته شد، بسیار این سری از برنامه های «هفت» را بسیار خنثی و بدون جذابیت قلمداد می کنند، شایید دلیل عمده آن هم عدم صراحت و شجاعت گبرلو در جهت زنده نگه داشتن «هفت» باشد، تا اینکه «هفت» برای گبرلو هم خوش شانسی نیاورد و او هم مجبور به ترک این برنامه شد. گبرلو که اظهار می کند از طریق خبرگزاری ها متوجه توقف برنامه «هفت» شده می گوید: «ما در طول این سه سال که برنامه هفت را اجرا کرده‌ایم همقدم با سیاست‌های مدیران تلویزیون پیش رفته‌ایم و معتقدم برنامه«هفت» نمونه یک برنامه ارزشی مطابق با سیاست‌های فرهنگی نظام جمهوری اسلامی ایران است و همیشه طبق سیاست‌های مدیران برنامه به روی آنتن رفته است. صحبت‌های اخیر هیچگاه مطرح نبوده است. همان‌طور که گفتم در تمام این ایام ما حتی جلسه‌ای هم با مدیریت محترم شبکه سه نداشته‌ایم. به همین دلیل هم بنده متوجه منظور ایشان درباره توقف برنامه نشده‌ام.»
پس از توقف برنامه «هفت» در تیرماه امسال اشخاص فراوانی اظهار نظر کردند که از آن جمله می توان به اظهارات علی مطهری درا ین زمینه اشاره کرد، او در این باره گفت: صداوسیما باید در حوزه فرهنگ و هنر نیز مانند برنامه‌های ورزشی خود سعه صدر داشته باشد و نظرات سینماگران منتقد را نیز انعکاس دهد؛ درواقع مدیران تلویزیون نباید انتظار داشته باشد یک برنامه سینمایی تماما مطابق با اندیشه‌ها و نوع تفکر آن‌ها برگزار شود.
نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی ادامه می دهد: مدیران رسانه ملی می‌توانند با دادن فضا به اندیشه‌های مخالف خود، امکان پرسش و پاسخ را به وجود آورند تا نظرات تمامی گرایش‌های فکری و سینمایی در برنامه «هفت» منعکس شود. حال پس از 4 ماه که از تعطیلی این برنامه می گذرد قرعه اجرای آن به نام بهروز افخمی افتاده است، افخمی که فیلمساز است و همه باز هم انتظار این را دارند لکه مانند دوره اول این برنامه، «هفت» باز هم بتواند به ورزهای اوج خود بازگردد.
تفاوت عمده این دوره با دوره های پیشین در نوع پخش برنامه است، سری های قبلی «هفت» به شکل زنده نمایش داده می شد اما این دوره به صورت ضبط شده است.
این شکل از برنامه سازی آن هم برنامه ای برای برنامه ای که ناخواسته در خودش چالش های فراوانی را به همراه دارد بی شک از جذابیت آن می کاهد.
سیر تحولات این برنامه از سال 88 که اولین سری آن آغاز شد تاکنون نشان از حساسیت های فراوان نسبت به این برنامه دارد، حساسیت هایی هر از چندگاهی دامن این برنامه را می گیرد و باعث تغییرات عمده در تیم اجرایی آن می شود. این حساسیت ها بیش از آنکه متوجه خود برنامه باشد متوجه سینمای ایران است.
صراحت و بی پرده بودن هنرمندان این برنامه در بازگو کردن مشکلات سینمای ایران آن هم در برنامه ای زنده که امکان سانسور در آن وجود ندارد صدا و سیما را بر آن داشت تا سری جدید آن با اجرای بهروز افخمی به شکل ضبط شده باشد.
بهروز افخمی اما از زنده نبودن این برنامه حمایت کرده و می گوید: برنامه زنده، ارزان‌ترین و آسان‌ترین نوع برنامه‌های تلویزیونی است و به‌اصطلاح هرچه پیش آید خوش آید است. برنامه‌های زنده به درد کسانی می‌خورد که روی حوادث و حرف‌های فی‌البداهه حساب می‌کنند و برای من که می‌خواهم یک رویکرد حساب‌شده را دنبال کنم و فیلم‌سازان را به بحثی بکشانم که برای بازگرداندن سینمای ایران به دوران رونق لازم است، زنده‌اجراکردن برنامه به هیچ دردی نمی‌خورد. ما در تمام طول هفته کار می‌کنیم تا یک برنامه حساب‌شده و شسته‌رفته تحویل بدهیم. شخصیت‌هایی که در برنامه مورد گفت‌وگو قرار می‌گیرند پیش از پخش گفت‌وگوها، گفت‌وگوی خودشان را، به صورت تدوین‌شده و خلاصه‌شده می‌بینند و وقتی که پذیرفتند بهترین دفاع را از عقاید خودشان صورت داده‌اند، گفت‌وگویشان در برنامه قرار می‌گیرد. ما روی حرف‌های اتفاقی یا از روی عصبانیت یا حرف‌های جنجالی حساب نمی‌کنیم و دوست داریم یک بحث جدی راه بیندازیم که به نتایج جدی هم برسد.
شاید بتوان «هفت» را برنامه ای شبیه «نود» با اجرای عادل فردوسی پور دانست، اما «نود» سال هاست که با وجود چالش های فراوانی که بوده همچنان به شکل زنده تولید می شود و هنوز هم ساختار اولیه خود را در اجرا حفظ کرده است. اما سینما هنری فرهنگ ساز که می تواند برای فرهنگ و آینده یک جامعه راهکار ارائه دهد به روش ها و بهانه های مختلف قلع و قمع می شود تا کمتر دیده شود.
اما در نهاین باید دید این «هفت» برای افخمی چقدر خوش یمن باقی می ماند.
منبع: ایسکانیوز
نظر شما