(تصاویر) لژیونرهای سینمای ایران
طی سال های گذشته، کارگردان های زیادی از سینمای ایران به اروپا و آمریکا رفتند تا فیلمسازی در خارج از ایران را نیز تجربه کنند. این تجربه برای بازیگران ایرانی اما دشوارتر به نظر می رسد.
به گزارش دیده بان، طی سال های گذشته، کارگردان های زیادی از سینمای ایران به اروپا و آمریکا رفتند تا فیلمسازی در خارج از ایران را نیز تجربه کنند. این تجربه برای بازیگران ایرانی اما دشوارتر به نظر می رسد. آنها یا باید به سراغ فیلم هایی می رفتند که شانس بازگشت به ایران را نزدیک به صفر می کرد یا تنها نقش هایی کوتاه در سینمای فرنگ بازی می کردند و دیده نمی شدند.
این روند در چند سال اخیر کمی تقویت شده و گروهی از بازیگران ایرانی موفق شدند آن طرف مرزها جلوی دوربین قرار بگیرند. با این وجود هنوز هم نمی شود از مفهومی به نام بازیگر بین المللی برای آنها استفاده کرد و تا رسیدن به این عبارت، راه زیادی باقی مانده است.
بهرام رادان
بهرام رادان یکی از دو بازیگر اصلی تریلر روانشناسانه سودابه مرادیان خواهدبود. کارگردانی که ساخت اولین فیلم سینمایی اش را پشت سر گذاشته است. فیلمبرداری قسمت اول این فیلم 90 دقیقه ای به پایان رسیده و اطلاع رسانی به دو زبان فارسی و انگلیسی در مورد آن ادامه دارد.
مهناز افشار
طبقه سوم و سعادت آباد اما مسیر او را نیز مسیر سینمای ایران تغییر دادند تا افشار دوباره با حضور در فیلم هایی که ارزش هنری نسبتا قابل قبولی داشتند، خودش را در قامت یک بازیگر تثبیت شده در سینما حفظ کند. او در این دوره برای فرمان آرا، بهرام توکلی ، داریوش مهرجویی، مسعود کیمیایی، مازیار میری و پیمان معادی بازی کرد.
تجربه تازه افشار در سال 1393 رقم خورد. او این بار در شما شهر دوشنبه تاجیکستان، رو به روی دوربین ناصر سعیداف قرار گرفت. او که حالا تبدیل به یک بازیگر برون مرزی شده بود، در نقش «هدیه» در فیلم «آموزگار» بازی کرد. دختری با لباس های بلند گلدار تاجیکی که برخلاف میل اش و به خاطر اصرار خانواده ازدواج می کند و ماجراهایی را رقم می زند. طبیعتا بازی در یک کشور هم زبان و حضور در اثری که بخشی از عواملش ایرانی هستند، دردسرهایی که بازی در خارج از کشور برای بازیگران دیگر داشت را برای مهناز افشار به وجود نیاورد.
پیمان معادی
او بعد از آن در دو فیلم و دو تئاتر ایرانی نیز بازی کرد و سپس برای مدتی از ایران رفت تا در آمریکا بدرخشد.
معادی در فیلم «کمپ اشعه ایکس» همبازی کریستین استیوارت شد و در نقش یک زندانی در کمپ آمریکایی ها، استعدادهایش را پشت درهای بسته به نمایش گذاشت. اتفاق بزرگتر برای او، بازی در سریال عدالت کیفری در کنار «رابرت دنیرو»ی افسانه ای بود.
پیمان در باکس آفیس سال 2015 سینمای آمریکا نیز با فیلم «آخرین شوالیه» حضور خواهدداشت. او که زاده کشور آمریکاست، هنوز نتوانسته از بای در نقش کاراکترهای آسیایی عبور کند اما احتمالا به زودی نقش های مهم تری را نیز در آن طرف آب بازی خواهدکرد.
رضا ناجی
همایون ارشادی
«سی دقیقه بعد از نیمه شب» که روایت کشتن بن لادن توسط آمریکایی ها بود، دیگر بازی همایون ارشادی در هالیوود را رقم زد. او یکی از مظنونین ماجرای 11 سپتامبر را بازی می کرد که با اعتراف اش، نقش مهمی در لو رفتن بن لادن بازی کرد. ارشادی که حالا در سینما و تلویزیون ایران نیز فعال تر شده، در سال 2014 نیز در یک فیلم انگلیسی رو به روی دوربین آنتون کوربین قرار گرفته است.
امین حیایی
«قفس طلایی» محصول مشترک سینمای ایران و آمریکا بود. فیلمی که امین حیایی را به عنوان بازیگر اصلی در اختیار داشت. این فیلم عجیب در شرایطی ساخته شد که هیچ مجوزی برای ساخته شدن آن در آمریکا وجود نداشت!
درواقع گروه ایرانی کارگردانی به اضافه امین حیایی و همچنین عوامل آمریکایی، این فیلم را به صورت قاچاقی ضبط کردند و در سینمای ایران به نمایش درآوردند. فیلمی که مشخص بود حتی با داشتن حیایی نمی تواند در گیشه موفق باشد.
میترا حجار
بعد از به دست آوردن فرصت بازی رو به روی محمدرضا فروتن در «متولد ماه مهر» و همچنین قرار گرفتن جلوی دوربین کیمیایی در اعتراض، تبدیل به بازیگر شناخته شده ای شد. او در مجموعه پرمخاطب «پلیس جوان» نیز حاضر بود و به خوبی از پس به اجرا درآوردن کاراکتر اعصاب خردکن اش در این فیلم برآمد.
حجار برای مدتی یکی از بازیگران مهم سینمای ایران بود اما تصمیم گرفت برای تحصیل به آمریکا برود. او در این کشور در چند فیلم و سریال بازی کرد.
علی مصفا
پس از اوج گیری اصغر فرهادی در سینمای ایران و استفاده مداوم او از لیلا حاتمی، خیلی ها در انتظار حضور علی مصفا نیز در فیلم های فرهادی بودند. این اتفاق بالاخره در سال 1391 با بازی در فیلم «گذشته» رخ داد. مصفا در این اثر نقش یک مرد ایرانی را بازی می کرد امادر بعضی از سکانس ها با بازیگران فرانسوی کار، به این زبان صحبت می کرد. این اولین تجربه بازی او در خارج از ایران و برای فیلمی بود که در کشور فراسنه با استقبال نسبتا خوبی رو به رو شد.