«درهای بیکلید» کیارستمی به کانادا میرود
٥٢ عکس از مجموعه «درهای بیکلید» عباس کیارستمی روی دیوارهای موزه آقاخان تورنتو آویخته میشوند. این عکسها که برای حفظ کیفیت، تکهتکه عکاسی شدهاند، در ابعاد واقعی و سایز اصلی درها، چاپ شده و در این موزه نمایش داده خواهند شد. این نخستینبار است که نمایشگاهی انفرادی از آثار یک هنرمند در این موزه برپا میشود. موزه آقاخان، موزهای در زمینه هنر و فرهنگ اسلامی، واقع در تورنتوی کاناداست. این موزه توسط تراست آقاخان برای فرهنگ - که خود بخشی از شبکه توسعه آقاخان است- سرمایهدهی شده و شامل آثار هنری شاخص و میراث فرهنگی تمدنهای اسلامی است. این آثار که از چند مجموعه گردآوری شدهاند، نمایانگر پیشرفتهای مسلمانان در زمینههای گوناگون هنری و علمی در طول تاریخ هستند.
عکسهای کیارستمی که آبانماه امسال در این موزه در معرض دید عموم قرار میگیرند، ظرف ٢٠ سال گذشته عکاسی شدهاند و شامل درهایی قدیمی هستند که امروز هیچکدامشان دیگر وجود ندارند. ایده این مجموعه عکسها، به دوران ساخت فیلم «خانه دوست کجاست؟» برمیگردد و ماجرای نجاری که پس از سالها، دنبال درهایی میگشت که روزی خودش آنها را ساخته بود.
عکسهای این مجموعه در شهرهای مختلف ایران نظیر کاشان، اصفهان و استان گلستان، همینطور جنوب ایتالیا، فرانسه و همچنین مراکش ثبت شدهاند.
کیارستمی خود نیز برای افتتاحیه این نمایشگاه به تورنتو خواهد رفت. همزمان با نمایش این عکسها در موزه آقاخان، در سینماتک تورنتو فیلمهایی از این هنرمند ایرانی نیز نمایش داده میشوند. این فیلمها، از تریلوژی زلزله، یعنی فیلمهای «خانه دوست کجاست؟»، «زندگی و دیگر هیچ» و همچنین «زیر درختان زیتون» هستند که بهترتیب در سالهای ١٣٦٥، ١٣٧٠ و ١٣٧٣ توسط کیارستمی خلق شدهاند.
در توضیحات موزه آقاخان برای نمایشگاه عکس «درهای بیکلید» آمده است: «خودت را برای یک سفر ذهنی و تخیل با آثار عباس کیارستمی، عکاس، شاعر و فیلمساز تحسینشده ایرانی، آماده کن». این نمایشگاه که سیام آبانماه افتتاح میشود، تا فروردین سال آینده در موزه آقاخان ادامه دارد. قرار است عکسهای این مجموعه بهزودی از سوی نشر نظر در قالب کتابی به چاپ برسد. تا پیش از این عکسهای کیارستمی در موزه هنرهای معاصر نیویورک، ایتالیا، انگلستان، ژاپن، فرانسه، آلمان، چین، موزه هنرهای معاصر تهران و... نمایش داده شدهاند. آخرین نمایشگاه انفرادی کیارستمی در ایران، در سال ٩١ در «گالری بوم» برپا شده است. مجموعه عکسهایی که در موزه آقاخان به نمایش درمیآید، پیش از این در هیچ نمایشگاهی نمایش داده نشده است.
کیارستمی سالهاست که در کنار ساخت فیلمهای کمنظیری چون «طعم گیلاس» که برنده مهمترین جایزه سینمایی جهان یعنی نخل طلای کن شده بود، به هنرهای دیگری از جمله عکاسی، ویدئوآرت و چیدمان نیز پرداخته است. عکسهای او همواره معطوف به طبیعت و چشماندازهای زیبای طبیعی است. او همواره تأکید کرده که فضای بصری و مفهومی عکسها و فیلمهایش بههم نزدیک است و پیش از این در اینباره گفته بود: «عکسهای من، سینمای من را میسازد. مدیوم عکس فرصت مینیمالکارکردن، با حداقل امکاناتکارکردن را به من داده است و همین عکسها هستند که سینمای مرا میسازند. من به سینما و عکاسی توأمان علاقه دارم، اما بدیهی است که شرایط برای عکاسی فراهمتر است، عکاسی، به مجوز، سرمایهگذاری، پروداکشن و... نیازی ندارد، بنابراین در این هنر فعالیت میکنم اما هرگاه شرایط کافی و لازم برای ساخت فیلم فراهم شود، فیلم هم خواهم ساخت». زبان و ساختار عکسهای کیارستمی، ساده، بیآلایش و آرام است. او عکاسی مستندنگار و ثبتکننده کنشهای اجتماعی نیست و کمتر انسانها در کادرهایش جای دارند. عکاسی او هنری کاملا شاعرانه است. افقهای باز و سکوت درون عکسهایش بدون شک مخاطب را به تأمل و بازنگری در زاویههای مخفی طبیعت دعوت میکند. در بیشتر عکسهای کیارستمی میتوان مکالمهای پویا را میان خطوط عمودی و افقی در چشماندازها مشاهده کرد.
گفتنی است، هفته گذشته تیری فرمو، رئیس جشنواره فیلم کن، برای هفتمینسال با اهدای جایزه لومیر، از فیلمسازی برجسته و درقیدحیات، تجلیل کرد و جایزه لومیر را در حضور کیارستمی به مارتین اسکورسیزی اهدا کرد. همچنین پیش از این گفته شده بود که کیارستمی در فیلم جدیدش به داستان راهبههایی خواهد پرداخت که ساکن یک صومعه در چین هستند و به دلیل باورهای دینیشان ازدواج نمیکنند؛ فیلمی که قرار بود شهریورماه گذشته در چین کلید بخورد اما تاکنون کلید نخورده و در مرحله انتخاب بازیگران است.
منبع: روزنامه شرق
نظر شما