رییس دانشگاه علامه: اصالت منازعه جایگزین اصالت صلح شده است
رئیس دانشگاه علامه طباطبایی گفت: با وجود اینکه امروز همه سیاستمداران و سازمانهای بینالمللی از برقرای صلح سخن میگویند ولی همه آنها به صورت درونی منازعه و کشمکش را مقدم بر صلح میدانند.
به گزارش صدای ایران، حسین سلیمی در همایش علمی فرهنگی بزرگداشت روز جهانی صلح که در مرکز مطالعات وزارت امور خارجه برگزار شد، اظهار کرد: در طول تاریخ در نوع رفتار سیاستمداران و تفکر آنها این موضوع جا افتاده است که ما در حالت عادی در منازعه قرار داریم و حالت مطلوب آن است که به صلح دست یابیم.
وی ادامه داد: در رفتار و سخنان سیاستمداران دنیا همواره از پیدا کردن راههایی برای دستیابی به صلح گفته میشود و در مورد اینکه چطور میتوانیم صلح را در جهان مستقر کرد. طی قرنها تحقیق به این نتیجه رسیدهایم که طبیعت جهان را در کشمکش و نظام میبینیم ولی غافل از این امر هستیم که جهان همانطوری میشود که ما از آن سهم داریم.
رئیس دانشگاه علامه با بیان اینکه اگر سیاستمداران، جهان را عرصه منازعه بدانند جهان آنها نیز پر از تنش و منازعه خواهد شد، تأکید کرد: طی تحقیقات انجام شده بشر در آغاز جهان را عرصهای برای صلح میدانسته ولی هرچقدر پیش رفتهایم آن را به عرصهای برای منازعه تبدیل کردهایم.
سلیمی ادامه داد: در قرن نوزدهم زمانی که دولت - ملت هایی شکل گرفت هر دولت ملتی که به وجود میآمد از مسیر منازعه و جنگ بود و قهرمانان جوامع نیز نظامیان و ارتشیان شدند و کمتر اندیشمند و متفکری است که در بین مردم عصر حاضر محبوب و شناخته شده باشد.
وی ادامه داد: در عصر حاضر همه سیاستمداران و صاحبنظران از برقراری صلح در جهان صحبت میکنند در حالی که اغلب دولتها و ملتهای بزرگ از دل جنگها پدید آمدهاند و دیگر صلح برای آنها همانند یک رویا شده است.
رئیس دانشگاه علامه تأکید کرد: بسیاری از نهادهای دولتی بر اساس این تفکر شکل میگیرند که در اندیشههای ما اصالت منازعه جایگزین اصالت صلح اندیشی میشود. از سوی دیگر همه ما از صلح و لزوم برقراری آن صحبت میکنیم در حالی که در مجامع رسمی رهنمود اصلی اغلب سیاستمداران و بیانیههای رسمی آنها ایجاد صلح در محیطی مبتنی بر منازعه است و حتی در بیانیههای برقراری روابط مسالمت آمیز بین کشورهای مختلف نیز از گزینههایی مانند اینکه اگر به فلان بخش عمل نشود از گزینههای فشارآور استفاده میشود.
سلیمی در پایان خاطرنشان کرد: امروز شاهد ناکارآمدی سازمانها و ابزارهای مبتنی بر جنگ و تنازع هستیم. تاکنون در هر بخش جهان که از جنگ و ابزار نظامی استفاده شده است شاهد چیزی جز تنش و افزایش خشونتها نبودهایم.