توافق اتمی چگونه بلای لابی اسرائیل شد؟
به نظر می رسد که پیروزی باراک اوباما، بر مخالفان توافق هسته ای با ایران قطعی است و آثار این تحول در سطح برنامه هسته ای ایران و تعلیق تحریم ها باقی نخواهد ماند و شاید یکی از آثار شکست مخالفان اوباما، تضعیف لابی پرقدرت اسرائیل یعنی ایپک باشد.
پایگاه اینترنتی بی.بی.سی فارسی در گزارشی به شرح زیر نوشت: هدف ایپک که در دهه 1960 شکل گرفت، لابی درون سیستم حاکمه آمریکا(عمدتا کنگره) برای شکل دادن به سیاست های آن کشور به نحوی است که اولا منافع اسرائیل تأمین شود و ثانیا قدرت مانور و عرض اندام از مخالفان اسرائیل گرفته شود.
برای سال های طولانی، تلاش ایپک بر این بود که حمایت هر دو حزب دموکرات و جمهوریخواه را پشت سر خود داشته باشد و از این نظر، سازمان مزبور کاملا موفق بود؛ در واقع موضوع اسرائیل و امنیت آن شاید تنها موردی بود که هر دو حزب بدون وقفه بر روی آن اتفاق نظر داشتند.
اما دو تحول باعث شد که این اتحاد تا حدودی متزلزل شود و حاصل آن درگیری آشتی ناپذیر دو جناح بر سر مساله هسته ای ایران بود.
اول این که، دموکرات ها تا دهه 1980 در ایپک دست بالا را داشتند. رفته رفته این وضعیت به نفع جمهوریخواهان تغییر کرد و این تغییر آن چنان بود که ایپک، تقریبا به صدای جمهوریخواهان و حامی منشور و بینش سیاسی آنان تبدیل شد. طبیعی بود که در چنین حالتی بخشی از دموکرات ها از ایپک فاصله بگیرند چرا که سازمان مزبور را در جهت تندروهای جمهوریخواه می دیدند.
تحول دیگر، ظهور و حضور نسبتاً طولانی نتانیاهو به عنوان نخست وزیر اسرائیل بود. نتانیاهو با رد هر گونه سازش بر سر برنامه هسته ای ایران به رویارویی با اوباما پرداخت و در این میان ایپک نیز بدون چون و چرا از نتانیاهو حمایت کرد. حاصل این وضعیت برخورد ایپک با بخش پرقدرتی در حزب دموکرات به رهبری اوباما و یکی شدن کامل مواضع این سازمان با حزب جمهوریخواه بود.
خطر جنگ
اوباما برای شکست ایپک و حامیانش دست به تاکتیک قابل توجهی زد. او مساله توافق هسته ای با ایران را (و البته به درستی) به موضوع جنگ و صلح گره زد. او استدلال می کرد که تنها گزینه های موجود، توافق است و در غیر آن صورت، جنگ اتفاق خواهد افتاد. آنچه که به کمک اوباما آمد تجربه جنگ عراق بود. شاید اگر جنگ عراق اتفاق نیفتاده بود، فشار حامیان حمله نظامی به ایران صحنه را طور دیگری رقم می زد.
برگ برنده اوباما این بود که در دوران سناتوری به مصوبه ی ، دادن اختیار به جورج بوش برای حمله به عراق رای مخالف داده بود و پیوسته خسارت های عظیمی که در جنگ عراق به آمریکا وارد شده بود و وضعیت فاجعه بار کنونی در عراق را به رخ اسرائیل و مخالفان تندرو خود در کنگره می کشید.
در طرف مقابل نتانیاهو قرار داشت که می خواست به کمک ایپک طرح حمله نظامی به تاسیسات اتمی ایران را وارد دستور کار آمریکا کند. اما موضع گیری های او قبل از جنگ عراق اعتبار نقطه نظراتش را زیر سوال می برد.
دفاع ایپک از مواضع نتانیاهو، دفاع از یک جنگ جدید در خاورمیانه تلقی می شد که اوباما با مهارت از این موقعیت استفاده کرد و در کنگره شکافی را علیه لابی اسرائیل شکل داد.
شکست ایپک
موضوع دیگری که اوباما آن را برجسته کرد، دخالت ایپک و اسرائیل در سیاست های آمریکا بود.
او در مصاحبه ای با سی .ان. ان با اشاره به رفتار نتانیاهو گفت که هیچ نمونه ای را به خاطر نمی آورد که رییس دولتی این چنین در سیاست های آمریکا دخالت کرده باشد. در این مورد نیز ایپک به دلیل حمایت بدون قید و شرط از نتانیاهو خود را در مظان همان اتهام قرار داد. در نتیجه کار به درگیر شدن با اوباما و بخشی از دموکرات ها کشانده شد که نهایتا شکست سازمان مزبور را در مساله هسته ای ایران رقم زد.
گزارش ها حاکی است که تابستان امسال ایپک میلیون ها دلار صرف تبلیغات و امور دیگر (از جمله دعوت دسته جمعی از گروهی از اعضاء کنگره به اسرائیل) برای خنثی کردن معامله هسته ای با ایران کرد. نه تنها این حرکت ایپک شکست خورد، بلکه در این میان گروه دیگر لابی اسرائیل، یعنی جی استریت( J Street) که رقیب ایپک به شمار می رود، بیش از پیش در صحنه سیاسی آمریکا نقش پیدا کرد.
جی استریت، تمایلات چپ دارد و به دنبال ایجاد صلح در خاورمیانه است. گروه مزبور مخالف سرسخت سیاست های نتانیاهو است.
با توجه به انتخابات سال 2016 کنگره، بسیاری از ناظران منتظر ارزیابی مجدد قدرت ایپک هستند. آیا گروه مزبور خواهد توانست نمایندگانی را که به آن پشت کردند و توافق هسته ای با ایران را تثبیت کردند مجازات و از صحنه خارج کند؟
یکی از کسانی که احتمالا در معرض حمله ایپک قرار خواهد گرفت، جرالد ندلر، یهودی و نماینده نیویورک در 11 دوره پیاپی، است که از توافق هسته ای حمایت کرد.
وی در 12 شهریور از حملات 'شرورانه' علیه خود بعد از حمایت از توافق هسته ای اظهار شگفتی کرد.
یکی از ایالات هایی که برای ارزیابی قدرت ایپک مورد توجه ناظران خواهد بود، ایالت ویسکانسین است. رقابت در این ایالت بین ران جانسون کاندیدای دست راستی و از مخالفان پر سر و صدای توافق با ایران و سناتور سابق، راس فینگولد، یهودی، دموکرات و از حامیان توافق هسته ای خواهد بود.
آیا موضوع شکست ایپک در این جریان و تضعیف مشهود آن به معنای خاتمه یافتن نفوذ ایپک خواهد بود .در آینده شاهد نبرد سنگین تر بین دو اردوگاه موافقان و مخالفان توافق هسته ای از یکسو و ایپک و جی استریت از سوی دیگر خواهیم بود.
پایگاه اینترنتی بی.بی.سی فارسی در گزارشی به شرح زیر نوشت: هدف ایپک که در دهه 1960 شکل گرفت، لابی درون سیستم حاکمه آمریکا(عمدتا کنگره) برای شکل دادن به سیاست های آن کشور به نحوی است که اولا منافع اسرائیل تأمین شود و ثانیا قدرت مانور و عرض اندام از مخالفان اسرائیل گرفته شود.
برای سال های طولانی، تلاش ایپک بر این بود که حمایت هر دو حزب دموکرات و جمهوریخواه را پشت سر خود داشته باشد و از این نظر، سازمان مزبور کاملا موفق بود؛ در واقع موضوع اسرائیل و امنیت آن شاید تنها موردی بود که هر دو حزب بدون وقفه بر روی آن اتفاق نظر داشتند.
اما دو تحول باعث شد که این اتحاد تا حدودی متزلزل شود و حاصل آن درگیری آشتی ناپذیر دو جناح بر سر مساله هسته ای ایران بود.
اول این که، دموکرات ها تا دهه 1980 در ایپک دست بالا را داشتند. رفته رفته این وضعیت به نفع جمهوریخواهان تغییر کرد و این تغییر آن چنان بود که ایپک، تقریبا به صدای جمهوریخواهان و حامی منشور و بینش سیاسی آنان تبدیل شد. طبیعی بود که در چنین حالتی بخشی از دموکرات ها از ایپک فاصله بگیرند چرا که سازمان مزبور را در جهت تندروهای جمهوریخواه می دیدند.
تحول دیگر، ظهور و حضور نسبتاً طولانی نتانیاهو به عنوان نخست وزیر اسرائیل بود. نتانیاهو با رد هر گونه سازش بر سر برنامه هسته ای ایران به رویارویی با اوباما پرداخت و در این میان ایپک نیز بدون چون و چرا از نتانیاهو حمایت کرد. حاصل این وضعیت برخورد ایپک با بخش پرقدرتی در حزب دموکرات به رهبری اوباما و یکی شدن کامل مواضع این سازمان با حزب جمهوریخواه بود.
خطر جنگ
اوباما برای شکست ایپک و حامیانش دست به تاکتیک قابل توجهی زد. او مساله توافق هسته ای با ایران را (و البته به درستی) به موضوع جنگ و صلح گره زد. او استدلال می کرد که تنها گزینه های موجود، توافق است و در غیر آن صورت، جنگ اتفاق خواهد افتاد. آنچه که به کمک اوباما آمد تجربه جنگ عراق بود. شاید اگر جنگ عراق اتفاق نیفتاده بود، فشار حامیان حمله نظامی به ایران صحنه را طور دیگری رقم می زد.
برگ برنده اوباما این بود که در دوران سناتوری به مصوبه ی ، دادن اختیار به جورج بوش برای حمله به عراق رای مخالف داده بود و پیوسته خسارت های عظیمی که در جنگ عراق به آمریکا وارد شده بود و وضعیت فاجعه بار کنونی در عراق را به رخ اسرائیل و مخالفان تندرو خود در کنگره می کشید.
در طرف مقابل نتانیاهو قرار داشت که می خواست به کمک ایپک طرح حمله نظامی به تاسیسات اتمی ایران را وارد دستور کار آمریکا کند. اما موضع گیری های او قبل از جنگ عراق اعتبار نقطه نظراتش را زیر سوال می برد.
دفاع ایپک از مواضع نتانیاهو، دفاع از یک جنگ جدید در خاورمیانه تلقی می شد که اوباما با مهارت از این موقعیت استفاده کرد و در کنگره شکافی را علیه لابی اسرائیل شکل داد.
شکست ایپک
موضوع دیگری که اوباما آن را برجسته کرد، دخالت ایپک و اسرائیل در سیاست های آمریکا بود.
او در مصاحبه ای با سی .ان. ان با اشاره به رفتار نتانیاهو گفت که هیچ نمونه ای را به خاطر نمی آورد که رییس دولتی این چنین در سیاست های آمریکا دخالت کرده باشد. در این مورد نیز ایپک به دلیل حمایت بدون قید و شرط از نتانیاهو خود را در مظان همان اتهام قرار داد. در نتیجه کار به درگیر شدن با اوباما و بخشی از دموکرات ها کشانده شد که نهایتا شکست سازمان مزبور را در مساله هسته ای ایران رقم زد.
گزارش ها حاکی است که تابستان امسال ایپک میلیون ها دلار صرف تبلیغات و امور دیگر (از جمله دعوت دسته جمعی از گروهی از اعضاء کنگره به اسرائیل) برای خنثی کردن معامله هسته ای با ایران کرد. نه تنها این حرکت ایپک شکست خورد، بلکه در این میان گروه دیگر لابی اسرائیل، یعنی جی استریت( J Street) که رقیب ایپک به شمار می رود، بیش از پیش در صحنه سیاسی آمریکا نقش پیدا کرد.
جی استریت، تمایلات چپ دارد و به دنبال ایجاد صلح در خاورمیانه است. گروه مزبور مخالف سرسخت سیاست های نتانیاهو است.
با توجه به انتخابات سال 2016 کنگره، بسیاری از ناظران منتظر ارزیابی مجدد قدرت ایپک هستند. آیا گروه مزبور خواهد توانست نمایندگانی را که به آن پشت کردند و توافق هسته ای با ایران را تثبیت کردند مجازات و از صحنه خارج کند؟
یکی از کسانی که احتمالا در معرض حمله ایپک قرار خواهد گرفت، جرالد ندلر، یهودی و نماینده نیویورک در 11 دوره پیاپی، است که از توافق هسته ای حمایت کرد.
وی در 12 شهریور از حملات 'شرورانه' علیه خود بعد از حمایت از توافق هسته ای اظهار شگفتی کرد.
یکی از ایالات هایی که برای ارزیابی قدرت ایپک مورد توجه ناظران خواهد بود، ایالت ویسکانسین است. رقابت در این ایالت بین ران جانسون کاندیدای دست راستی و از مخالفان پر سر و صدای توافق با ایران و سناتور سابق، راس فینگولد، یهودی، دموکرات و از حامیان توافق هسته ای خواهد بود.
آیا موضوع شکست ایپک در این جریان و تضعیف مشهود آن به معنای خاتمه یافتن نفوذ ایپک خواهد بود .در آینده شاهد نبرد سنگین تر بین دو اردوگاه موافقان و مخالفان توافق هسته ای از یکسو و ایپک و جی استریت از سوی دیگر خواهیم بود.
نظر شما