ماجرای عصبانیت امام (ره) از آیت‌الله خلخالی
یکی از منابع مهم تاریخ‌نگاری انقلاب اسلامی ایران، خاطرات افرادی است که از نزدیک شاهد حوادث بوده و خود نیز نقشی در آن داشته‌اند. تدوین خاطرات چنین افرادی گوشه‌ای از زوایای مختلف انقلاب اسلامی را روشن می‌کند و به تکمیل منابع موجود یاری می‌رساند.
به گزارش صدای ایران به نقل از نامه‌نیوز، در کتاب خاطرات مصطفی حائری‌زاده از اعضای شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی که از سوی مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده، آمده است: «آقای خلخالی یکی از اطرافیان امام بود که اغلب در بیت ایشان حضور داشت. روزی ایشان دم در، یکی از مراجعه‌کنندگان را از دیدار امام محروم کرده و گفته بود آقا الان وقت ندارد، باید وقت می‌گرفتید یا چیزی در این زمینه. آن روز ما به اتفاق مرحوم عراقی و چند نفر دیگر از دوستان در حضور امام بودیم. وقتی امام متوجه مکالمه آقای خلخالی با مراجعه‌کننده‌اش شد، با لحنی عتاب آمیز صدا زد: «خلخالی! خلخالی! بیا اینجا ببینم.» آقای خلخالی گفت: «بله آقا!» جلو آمد و در مقابل امام ایستاد. امام فرمود: «بگو ببینم نکند اینجا دربار شده و تو هم وزیر دربار هستی؟» آقای خلخالی پرسید: «چه شده آقا؟» و امام دوباره تکرار کرد: «نه، می‌پرسم اینجا دربار شده؟ تو وزیر دربار من شدی؟ چرا به کسی که می‌خواست وارد شود گفتی وقت ندارد یا وقت گرفتی؟» سپس با ناراحتی بیشتر فرمود: «اصلا تو اینجا چه کاره‌ای؟ برو بیرون نمی‌خواهم اینجا باشی.»
آقای خلخالی بنده خدا، وسط اتاق خشکش زده بود. در آن موقع خیلی جوان بود و همراه با آقا مصطفی فرزند امام درس می‌خواندند. یکی از روحانیون حاضر در مجلس او را کنار کشید و گفت: «الان آقا عصبانی است. بهتر است شما چند روزی اینجا نباشید و به تهران بروید.» آقای خلخالی هم به تهران آمد و یک هفته‌ای در تهران ماند تا خشم امام نسبت به ایشان فروکش کند.»
نظر شما