تحولات سوریه از نگاه «میدل ایست بریوینج»
پایگاه خبری و تحلیلی «میدل ایست بریوینچ» در گزارشی نوشت: بسیار سخت است بتوانیم وزیر امور خارجه ایران را در نقش «دارتانیان» تصور کنیم اما ایده «الکساندر دوما» باعث شده است تا بتوانیم ائتلافی سه‌گانه میان شخصیت‌های برجسته ایران، ترکیه و سوریه را متصور شویم.
به گزارش آنا، در این گزارش آمده است: در یکی از مراحل رمان سه‌تفنگدار، میان سه شخصیت داستان توافقی صورت می‌گیرد تا دو نفر از شخصیت‌ها برای تعیین سرنوشت نفر سوم مبارزه کنند و این در حالی است که هرکدام از این سه نفر دارای اهداف جداگانه‌ای برای خود هستند.
براساس این گزارش، «میدل ایست بریوینچ» می‌نویسد: تهران تلاش می‌کند در اقدامی مشترک با دیپلماسی روسیه «بشار اسد» را (از خطر سقوط) نجات دهد. این اقدام که پادشاهی عربستان از آن غافل شده است و از سوی دیگر با پیشنهاد مسکو برای برگزاری نشستی مشترک با ایرانی‌ها مخالفت کرده است، با هدف هماهنگی سیاست‌ها برای مقابله با تروریسم انجام می‌شود. اکنون سوال مطرح می‌شود که روس‌ها با راه انداختن این بازی مشترک با ایران در منطقه چه هدفی را دنبال می‌کنند؟
این پایگاه خبری می‌افزاید: در جولای گذشته نشستی سه‌جانبه میان هیئت‌هایی از عربستان، روسیه و سوریه برگزار شد و سپس در نقض توافقی آشکار، سوری‌ها اخبار این نشست را رسانه‌ای کردند. با وجود این، کرملین به تلاش خود برای ادامه این نشست‌ها ادامه داد و در نهایت سعودی‌ها به‌طور قاطعانه به برگزاری چنین نشست‌هایی «نه» گفتند.
به‌نوشته این پایگاه تحلیلی، روس‌ها تا این اندازه ساده نیستند. هدف آن‌ها از این تلاش‌ها خدمت به منافع ایران است تا بتوانند از فرصت موجود برای نجات «بشار اسد» از خطر نابودی استفاده کنند. «ظریف» که در این ماجرا نقش «دارتانیان» را بازی می‌کند، آماده می‌شود تا ماه آینده میلادی به سازمان ملل برود تا پیشنهاد نجات هم‌پیمان خود از خطر سقوط را ارائه کند. ایران اعلام کرده است که «ظریف» تصمیم دارد تا پیش‌نویس پیشنهاد خود را که شامل بندهایی مهم برای ایجاد راه‌حلی سیاسی در راستای حل بحران سوریه است به سازمان ملل متحد ارائه کند. این بندها عبارتند از:
1. آتش‌بس فوری
2. تشکیل حکومت وحدت ملی
3. تصویب قانون اساسی جدید که در آن حقوق اقلیت‌ها رعایت شود
4. برگزاری انتخابات سراسری با نظارت سازمان ملل متحد
«میدل ایست بریوینچ» می‌نویسد: در این میان، هدف محرمانه روسیه پر کردن خلا موجود (قدرت سیاسی در سوریه) به‌وسیله برقراری روابط دیپلماتیک است تا بتوان بدین‌وسیله تصمیماتی حقیقی اتخاذ کرد و راه‌ها را برای اقدامات آتی گشود. آن‌ها برای تلاش‌هایشان از ایران کمک می‌خواهند و این در حالی است که به تازگی اوضاع ثابتی بر تهران حاکم شده است و کرملین اکنون می‌تواند بر استواری دوست خود (ایران) حساب ویژه‌ای باز کند. همچنین نباید از تلاش پایتخت‌های غربی برای نزدیکی روابط با تهران غافل شد.
در سایه اقدامات آشکار روسیه برای حل بحران سوریه به بررسی مواضع ترکیه می‌پردازیم. ترکیه کشوری است که از جنگ داخلی سوریه دچار خسارت‌هایی شده است و ضرورت حل بحران این کشور باعث شده است تا وضوح مواضع کشورهای طرف درگیری (همچون ترکیه) بیش از پیش مهم جلوه کند.
ترک‌ها اکنون برخلاف اقدامات یک‌جانبه روس‌ها گزینه‌های مختلف را بررسی می‌کنند و ممکن است مسیری را بپیمایند که تاکنون خلاف آن طی شده است. «اردوغان» پس از توافق هسته‌ای میان ایران و قدرت‌های غربی میان حمایت از اعراب و یا پیوستن به محور ایران دچار تردید شده است. سود سرشار معاملات تجاری با ایران وی را وسوسه می‌کند ولی تاکنون اقدامی در این باره انجام نداده است.
«میدل ایست بریوینچ» می افزاید: عامل دیگری که قاعده بازی را برای «اردوغان» تغییر می‌دهد موافقت آمریکا با اقدام نظامی در شمال سوریه است. «اردوغان» معتقد است که در نهایت با این اقدام آمریکایی‌ها ایران در سوریه دچار خسارت‌هایی می‌شود و ترک‌ها نسبت به ایران خسارت‌های کمتری خواهند دید. این در حالی است که حزب کارگران کردستان (پ‌ک‌ک) دایره تسلط خود را بر بخش‌های بیشتری از سوریه گسترش داده‌اند.
با این اقدام، شکاف عمیقی میان تهران و آنکارا به وجود می‌آید.
در هر صورت سه تفنگدار کنونی، دوستان رقابت‌های گذشته (منطقه) هستند و اگر «الکساندر دوما» اکنون زنده بود، داستان این سه نفر را به داستان «سه‌تفنگدار» خود می‌افزود.
نظر شما