شنبه ۲۴ شهريور ۱۴۰۳ - 2024 September 14

پورحسینی:‌ هر لحظه بدون بیضایی خسران بزرگی برای سینما و تئاتر است

کد خبر: ۷۵۶۹۴
تاریخ انتشار: ۲۶ مرداد ۱۳۹۴ - ۱۵:۰۴
خانه هنرمندان عصر یکشنبه میزبان جمعی از سینماگران و هنرمندانی بود که به بهانه اکران دوباره فیلم «باشو غریبه کوچک» در گروه هنر و تجربه گرد هم آمده بودند.

به گزارش خبرآنلاین، یکشنبه 25 مرداد ماه جمعی از سینماگران و هنرمندانی در خانه هنرمندان جمع شدند تا خاطره «باشو غریبه کوچک» و یاد بهرام بیضایی را زنده و از عدنان عفراویان تقدیر کنند . این مراسم که از ساعت ۱۷ و با نمایش این فیلم در تالار ناصری خانه هنرمندان آغاز شد با امضای پوستر فیلم و ضبط پیام‌های تصویری برای استاد بهرام بیضایی توسط هنرمندان ادامه پیدا کرد.

ساعت ۱۹ مراسم گرامیداشت بهرام بیضایی به طور رسمی آغاز شد و کیوان کثیریان مجری این برنامه، جلسه را با یاد کردن از نام و جای خالی بهرام بیضایی در سینمای ایران آغاز کرد. او یادآوری کرد: «باشو غریبه کوچک فیلمی است که در بخش خاطره سینمای هنر و تجربه به اکران درآمده و امروز دوباره دور هم جمع شده‌ایم تا در کنار چهره‌های ماندگار و شاخص سینمای ایران یاد این فیلم را گرامی بداریم.» سپس از پرویز پورحسینی بازیگر باسابقه تئاتر و سینما دعوت کرد تا درباره همکاری با بهرام بیضایی در این فیلم صحبت کند.

پرویز پورحسینی در ابتدای سخنان خود گفت:« کار کردن با بهرام بیضایی که کارگردان اندیشمندی است بسیار برای یک بازیگر آموزنده است؛ مخصوصا در تئاتر . قصد دارم بیشتر درباره تئاتر بیضایی صحبت کنم چون دوستان دیگر حتما درباره سینمای او صحبت خواهند کرد. بهرام بیضایی به این دلیل که اصولا نمایش ایران را به خوبی می‌شناسد همواره در کارهای خود برای نسل بعدش راه‌گشا بوده است.»

او با اشاره به تجربه بازی در نمایش «کارنامه بنداربیدخش» که بهرام بیضایی آن را در سال ۷۶ روی صحنه برد گفت:« این کار از آن جهت که بیضایی در آن به نقالی می‌پرداخت بسیار ارزشمند بود. او معتقد بود ما گمشده‌ای در تئاتر داریم و آن نمایش‌هایی است که در قهوه‌‌خانه‌ها اجرا می‌شده، همینطور تعزیه‌خوانی‌ها و نقالی‌ها. وقتی از او پرسیدم برای چه می‌خواهی ما نقالی را تجربه کنیم گفت برای اینکه ما هنرپیشه‌ای نداریم که نقال باشد و من دلم می‌خواهد ببینم یک نقال نمایشی مثل این را چگونه بازی می‌کند. البته من و مهدی هاشمی هرگز نقال نبوده‌ایم اما هر کدام یک طرف صحنه تک‌ گویی می‌کردیم و این مونولوگ‌ها به دیالوگ تبدیل می‌شد.»

پور حسینی در ادامه سخنانش روحیه خستگی ناپذیر بهرام بیضایی هنگام کار را یادآوری کرد:« قرار بود این کار را در سالن چهارسو اجرا کنیم اما بهرام بیضایی ما را به فرهنگسرای نیاوران برد تا آنجا تمرین کنیم. می‌گفت می‌خواهم حجم ریه‌هایتان زیاد شود، چون این حجم از متن را باید در یک ساعت و با نفس پر بازی کنید و فضای تئاتر شهر اکسیژن دسته چندمی برای ریه‌های شما دارد. ظهر که می‌شد خود آقای بیضایی می‌رفت برای ما غذا می‌گرفت و در جواب اظهار شرمندگی ما می‌گفت: شما خسته می‌شوید و من به انرژی شما نیاز دارم.»

این بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون تاکید کرد:« هر لحظه، هر ساعت و هر روزی که این شخصیت بزرگ در سینما و تئاتر ایران حضور ندارد یک خسران بزرگ است. هر کجای دنیا بود برای شخصی مثل بهرام بیضایی استودیو و مدرسه‌ای ساخته بودند و او به تولید کارهایش ادامه می‌داد ولی ما اینجا قدر او را نمی‌دانیم.»

آتیلا پسیانی، مجید مظفری، خسرو معصومی، محمد رحمانیان، واروژ کریم مسیحی، ایرج رامین‌فر، پرویز پورحسینی، حسن آقا کریمی، سیروس تسلیمی، جعفر پناهی، هوشنگ گلمکانی، احمد طالبی‌نژاد، محمد متوسلانی، امید روحانی، افشین هاشمی، سپیده عبدالوهاب، بهتاش صناعی‌ها، محمد سریر، محمدرضا درویشی، امیر پوریا، هادی آفریده و کیوان مهرگان از جمله مهمانان شرکت کننده در این مراسم بودند. 
نظر شما