چرا جان کری به دنبال توافق با ایران است؟
سعید جابری انصاری*؛ این روزها وین حال و هوای دیگری دارد. رفت و آمد وزرای خارجه کشورهای ۵+۱ و َحضور خبرنگاران داخلی و خارجی حاکی از یک رخداد مهم و بین‌المللی است که می‌تواند در آینده سیاسی دنیا تاثیرگذار باشد.
این واقعیت برای همه ایرانیان، فارغ از وابستگی به جریانات فکری و سیاسی و داشتن دیدگاه‌های موافق و مخالف نسبت به موضوعات مختلف حائز اهمیت است. از طرف دیگر، آمریکایی‌ها مصرانه در پی به نتیجه رساندن این دور از مذاکرات با ایران هستند و جان کری (که غلبه بر بیماری سرطان او را مردی مقاوم بار آورده است)، از سوی اوباما ماموریت ویژه‌ای برای توافق با ایران دارد، و در همین راستا تلاش می‌کند به‌عنوان یک سیاستمدار کهنه‌کار نام خود را در کنار این رویداد مهم در تاریخ جاودانه سازد.
محمدجواد ظریف، مرد نام‌آشنای سیاست خارجی ایران در سویی دیگر با چهره‌ای مصمم و مملو از ایمان و اعتقاد، به نقش‌آفرینی در معطوف نمودن افکار جهانیان به حقانیت مواضع جمهوری اسلامی ایران در این دور از مذاکرات می‌پردازد؛ اقتداری که ثمره سال‌های افتخار آفرین دفاع مقدس و همچنین مقاومت در برابر تحریم های ظالمانه از سوی مردم تحت هدایت های رهبری فرزانه انقلاب است. این روزها همه از لزوم دستیابی به توافق خوب صحبت می‌کنند؛ اما عده ای توافق فعلی را عزتمندانه و برخی دیگر آن را تاراج اقتدار ملی می‌دانند. اما آنچه که در وین رخ‌نمایی می‌کند، تلاش های شبانه‌روزی و افتخار آفرینی های هوشمندانه تیم مذاکره‌کننده ایرانی در هتل کوبورگ است؛ تیمی که درصدد ارائه بهترین راه‌حل‌های فنی و دیپلماتیک در موضوعات اختلافی با کشورهای ۵+۱ است.
رعایت خطوط قرمز، توجه به منافع ملی، رسیدن به یک توافق برد-برد، کاهش درد و رنج مردم ایران و هزاران نکته دیگر همچون یک نوار ویدیویی از ذهن تیم مذاکره‌کننده ایرانی عبور می‌کند.
در این میان حضور پر تعداد نمایندگان رسانه‌های داخلی و خارجی که چشم‌انتظار اخباری از داخل هتل کوبورگ هستند نیز جالب توجه ناظران است، به ویژه عکاسان و خبرنگاران ایرانی که بدون هیچ چشم‌داشتی و با همه مشقت‌ها سعی در ثبت این واقعه تاریخی دارند.
دو مفهوم اعتماد و راستی‌آزمایی، این روزها و در تحلیل رویدادهای وین در بین رسانه‌های ایرانی و خارجی خودنمایی می‌کند. آیا جمهوری‌خواهان آمریکایی در قبال سیاست های دولت دموکرات اوباما پیرامون مذاکرات هسته‌ای با ایران عاقلانه برخورد می کنند و آیا غرب حاضر به پذیرش ایران دارای فناوری هسته ای خواهد بود؟ اعتماد به ایران هسته‌ای موضوعی است که این روزها در آستانه آغاز به کار کمپین‌های انتخاباتی ۲۰۱۶ آمریکا بیش از هر زمان دیگری مهم جلوه می‌کند. مساله مهم دیگر، اجماع میان قوا در داخل ایران در ارتباط با بحث هسته‌ای و اختلاف‌نظر و شکاف عمیق میان نهاد قانون‌گذار و اجرایی در آمریکا است؛ مساله‌ای که حاکی از تفاوت جدی دیدگاه ها و سیاست های دو حزب اصلی آمریکا است.
هر روز که می گذرد و موعد دستیابی به توافق احتمالی نزدیک می‌شود، حساسیت‌ها افزایش می‌یابد اما آنچه مسلم است، تلاش تیم هسته‌ای برای هموار نمودن مسیر دستیابی آحاد ملت ایران به فناوری هسته‌ای و اعتلای اقتصادی و علمی کشور است و در این میان دلگرمی و پشتیبانی مردم و مسئولین امر در داخل کشور می‌تواند وزنه کفه مذاکرات را در مقابل با کشورهای اروپایی و آمریکا به نفع هیات مذاکره‌کننده ایرانی سنگین‌تر نماید.
نکته آخر اینکه بعد از حصول توافق احتمالی، لازم است راهبردی همه جانبه و مناسبی برای توسعه روابط اقتصادی و جذب سرمایه‌گذاری‌های خارجی در کشور در نظر گرفته شود تا با تصحیح شیوه‌های بعضا نادرست مدیریتی سابق، از این فرصت طلایی برای پیشرفت و آبادانی میهن عزیزمان بهره ببریم، و این خود موضوعی است که کارشناسان و متخصصین باید بطور مفصل در روزهای آتی به آن بپردازند.
*مدیرکل صیانت از آثار فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی / آنا
این واقعیت برای همه ایرانیان، فارغ از وابستگی به جریانات فکری و سیاسی و داشتن دیدگاه‌های موافق و مخالف نسبت به موضوعات مختلف حائز اهمیت است. از طرف دیگر، آمریکایی‌ها مصرانه در پی به نتیجه رساندن این دور از مذاکرات با ایران هستند و جان کری (که غلبه بر بیماری سرطان او را مردی مقاوم بار آورده است)، از سوی اوباما ماموریت ویژه‌ای برای توافق با ایران دارد، و در همین راستا تلاش می‌کند به‌عنوان یک سیاستمدار کهنه‌کار نام خود را در کنار این رویداد مهم در تاریخ جاودانه سازد.
محمدجواد ظریف، مرد نام‌آشنای سیاست خارجی ایران در سویی دیگر با چهره‌ای مصمم و مملو از ایمان و اعتقاد، به نقش‌آفرینی در معطوف نمودن افکار جهانیان به حقانیت مواضع جمهوری اسلامی ایران در این دور از مذاکرات می‌پردازد؛ اقتداری که ثمره سال‌های افتخار آفرین دفاع مقدس و همچنین مقاومت در برابر تحریم های ظالمانه از سوی مردم تحت هدایت های رهبری فرزانه انقلاب است. این روزها همه از لزوم دستیابی به توافق خوب صحبت می‌کنند؛ اما عده ای توافق فعلی را عزتمندانه و برخی دیگر آن را تاراج اقتدار ملی می‌دانند. اما آنچه که در وین رخ‌نمایی می‌کند، تلاش های شبانه‌روزی و افتخار آفرینی های هوشمندانه تیم مذاکره‌کننده ایرانی در هتل کوبورگ است؛ تیمی که درصدد ارائه بهترین راه‌حل‌های فنی و دیپلماتیک در موضوعات اختلافی با کشورهای ۵+۱ است.
رعایت خطوط قرمز، توجه به منافع ملی، رسیدن به یک توافق برد-برد، کاهش درد و رنج مردم ایران و هزاران نکته دیگر همچون یک نوار ویدیویی از ذهن تیم مذاکره‌کننده ایرانی عبور می‌کند.
در این میان حضور پر تعداد نمایندگان رسانه‌های داخلی و خارجی که چشم‌انتظار اخباری از داخل هتل کوبورگ هستند نیز جالب توجه ناظران است، به ویژه عکاسان و خبرنگاران ایرانی که بدون هیچ چشم‌داشتی و با همه مشقت‌ها سعی در ثبت این واقعه تاریخی دارند.
دو مفهوم اعتماد و راستی‌آزمایی، این روزها و در تحلیل رویدادهای وین در بین رسانه‌های ایرانی و خارجی خودنمایی می‌کند. آیا جمهوری‌خواهان آمریکایی در قبال سیاست های دولت دموکرات اوباما پیرامون مذاکرات هسته‌ای با ایران عاقلانه برخورد می کنند و آیا غرب حاضر به پذیرش ایران دارای فناوری هسته ای خواهد بود؟ اعتماد به ایران هسته‌ای موضوعی است که این روزها در آستانه آغاز به کار کمپین‌های انتخاباتی ۲۰۱۶ آمریکا بیش از هر زمان دیگری مهم جلوه می‌کند. مساله مهم دیگر، اجماع میان قوا در داخل ایران در ارتباط با بحث هسته‌ای و اختلاف‌نظر و شکاف عمیق میان نهاد قانون‌گذار و اجرایی در آمریکا است؛ مساله‌ای که حاکی از تفاوت جدی دیدگاه ها و سیاست های دو حزب اصلی آمریکا است.
هر روز که می گذرد و موعد دستیابی به توافق احتمالی نزدیک می‌شود، حساسیت‌ها افزایش می‌یابد اما آنچه مسلم است، تلاش تیم هسته‌ای برای هموار نمودن مسیر دستیابی آحاد ملت ایران به فناوری هسته‌ای و اعتلای اقتصادی و علمی کشور است و در این میان دلگرمی و پشتیبانی مردم و مسئولین امر در داخل کشور می‌تواند وزنه کفه مذاکرات را در مقابل با کشورهای اروپایی و آمریکا به نفع هیات مذاکره‌کننده ایرانی سنگین‌تر نماید.
نکته آخر اینکه بعد از حصول توافق احتمالی، لازم است راهبردی همه جانبه و مناسبی برای توسعه روابط اقتصادی و جذب سرمایه‌گذاری‌های خارجی در کشور در نظر گرفته شود تا با تصحیح شیوه‌های بعضا نادرست مدیریتی سابق، از این فرصت طلایی برای پیشرفت و آبادانی میهن عزیزمان بهره ببریم، و این خود موضوعی است که کارشناسان و متخصصین باید بطور مفصل در روزهای آتی به آن بپردازند.
*مدیرکل صیانت از آثار فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی / آنا
نظر شما