انتشار توبه نامه بهرام رادان پس از 100 ساعت سخت
بهرام رادان بازیگر سینمای ایران پس از گذشت چهار روز و اندی از توئیتش که حمایت از
قانونی شدن ازدواج همجنس‌بازان در آمریکا تعبیر شد، در نامه‌ای رسماً عذرخواهی کرد
اما آنچه از اصل نامه جالب‌تر بود، مخاطب این نامه بود.
پس از اعلام قانونی شدن ازدواج همجنس‌بازان در سراسر ایالات متحده آمریکا، در
خاورمیانه نیز برخی اشخاص واکنش‌هایی نشان دادند؛ بهرام رادان از جمله آنها بود که
در یک توئیت تصویب قانون ازدواج همجنسگرایان در آمریکا را اتفاقی تاریخی و نوشته
بود: «رای دیروز دیوان عالی امریکا در قانونی
اعلام کردن ازدواج همجنسگراها اتفاقی تاریخی بود، شاید به اندازه لغو برده داری...
از لینکلن تا اوباما...»
رادان اما بعد از این توئیت با خواندن نوشته
یکی از دنبال کنندگان صفحه‌اش، نظرش را در این باره تکمیل کرد. یکی از دنبال
کنندگان صفحه‌ی او فرا رسیدن ماه مبارک رمضان را به این بازیگر تبریک گفته بود و
نوشته بود که «ماه مبارک رمضان با خوشحالی در
مورد ازدواج همجنس بازا تناسب نداره، فی الواقع.» رادان هم در پاسخ او
نوشت:«اولا نباید تناسب داشته باشه، دوما
خوشحالی نبود چون نفع یا ضرری برای من نداره، منظور تابوئیست که شکسته
شد.»
در مطلب منتسب که تنها چندى پس از انتشار و به منظور جلوگیرى از سوءاستفاده حذف شد، فقط اشاره به «تاریخى بودن» تصویب این قانون شده بود و به هیچ وجه کلامى از تأیید و حمایت در آن نبود، پرواضح است که چنین رفتارهایى در قانون، عرف و شرع ما محکوم است، لذا حرکت غیرمسئولانه برخى سایت‌ها در بد تیتر کردن، به خودانگاشتن و بزرگنمایى این مسئله، تنها آب به آسیاب دشمن ریختن بود و نیت من فقط کنجکاوى از پس پرده ماجرا و دلایل این اقدام بود نه تایید و حمایت از آن.» و این یادداشت نیز با نقدهای شدیدتر برخی رسانه‌ها از جمله کیهان همراه شد.
پس از مجموعه وسیع از نقدها، بهرام رادان در نامه‌ای به حسین شریعتمداری مدیرمسئول کیهان، از موضع گیری‌اش عذرخواهی کرده است. در متن این نامه آمده است: «به استحضار می رساند پیرو مطالب منتشر شده، بدین وسیله نظر خود را شفاف سازی و تبیین می کنم: آنچه که به عنوان نظر بنده در فضای مجازی در خصوص رای دیوان آمریکا در خصوص قانون همجنسگراها منتشر شد، اشتباه بوده و در شان ملت ملت ایران نبوده است که از این بابت عذرخواهی می کنم.
منظور از بزرگنمایی بد تیتر زدن اشاره به رسانه های بیگانه خارج از کشور بود که منتظر فرصت هستند تا از یک هنرمند وطنی نماد مخالفت و جدایی طلبی بسازند. در مملکتی آب حیات می نوشیم که ازدواج سنت پیامبر و امری پسندیده است. قوانین آمریکا هیچ محلی از اعراب در جمهوری اسلامی ایران ندارد و در کشور ما صراحتا ازدواج همجنسگرایان امری است قبیح و ناموزون با شرع و عرف و قانون.»
در این میان آنچه تامل برانگیز است، انتخاب مخاطب این نامه است؛ چرا که اگر رادان قصد نگارش نامه‌ای داشت که ساختار جوابیه مطبوعاتی را نیز ندارد، این نامه می‌توانست خطاب به مردم ایران یا یک مقام مسئول نظیر وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی باشد اما به هر حال بهرام رادان که 100 ساعت سخت را سپری کرده، نمی‌توان بابت اشتباه در تشخیص مخاطب، خرده گرفت.