حاشیه سازی برای افطاری رئیس جمهور/ چرا اصل فراموش شد؟

وجود اراده ای ملی با در نظر گرفتن قانون به عنوان ملاکی مهم در پیشبرد اهداف ملی  از سوی همه جناح های سیاسی کشور رویای غیر قابل دستیابی نیست به شرط آنکه رقبا و رفقا حاشیه را به متن ترجیح ندهند بلکه در عمل با همگرایی و تعامل سازنده و با انجام گفتگوهایی ملی، در تکمیل اقتدار ملی گام برداشت.

به گزارش صدای ایران به نقل از ایسکانیوز، احزاب، تشکل ها، روحانیون ، خانواده شهدا و.... از جمله کسانی هستند که هر ساله با رئیس جمهوری کشور در ماه مبارک رمضان دیدار می کنند و در این ضیافت افطاری به بیان دغدغه های درون گروهی و بعضا مشکلات جامعه می پردازند.

در سال جاری فعالان اصلاح‌طلب و اصولگرای کشور برای اولین بار و به ابتکار رئیس جهوری به طور همزمان با یکدیگر و با یکپارچگی تمام توانستند در دیدار با رئیس دولت تدبیر و امید به بیان مطالبات سیاسی و اجتماعی  بپردازند اما این پایان ماجرا نبود و هر لحظه به لطف اطلاع رسانی در فضای مجازی خبرهای داغ از این دیدار به بیرون درز پیدا می کرد و برخی مصاحبه های فوری از سوی اصولگرایان در ساعات پایانی شب گویای وجود حاشیه در این دیدار بود در حالیکه فعالان سیاسی اصلاح طلب وجود چنین حاشیه هایی را رد کردند.

در سال جاری فعالان اصلاح‌طلب و اصولگرای کشور توانستند در دیدار با رئیس دولت تدبیر و امید به بیان مطالبات سیاسی و اجتماعی  بپردازند اما این پایان ماجرا نبود و هر لحظه به لطف اطلاع رسانی در فضای مجازی خبرهای داغ از این دیدار به بیرون درز پیدا می کرد و برخی مصاحبه های فوری از سوی اصولگرایان در ساعات پایانی شب گویای وجود حاشیه در این دیدار بود در حالیکه فعالان سیاسی اصلاح طلب وجود چنین حاشیه هایی را رد کردند.

دو طیف سیاسی مطرح در کشور با حضور دبیران کل و چهره های به نام همچون غلامعلی حداد عادل، کاظم جلالی، اسدالله بادامچیان، غلامحسین کرباسچی، الهه کولایی، فاطمه راکعی، قدرت الله علیخانی برگزار شد و این افراد دقایقی را به عنوان سخنرانان مراسم در محضر رئیس جمهوری به طرح مطالبتشان اختصاص دادند.

مصاحبه ضرب الاعجل غلامحسین مصباحبی مقدم سخنگوی جامعه روحانیت مبارز با یک رسانه اصولگرا و درج این خبر که وی سخنان دبیرکل جریان رقیب را مشروع ندانسته و جلسه را ترک کرده که این امر، همگان را جویای شنیدن اخبار بیشتر از این دیدار کرد.

اما آنچه موجب خشم این چهره اصولگرا را فراهم ساخت سخنن دبیر کل حزب کارگزان سازندگی غلامحسین کرباسچی بود که در سخنانش نکات قابل توجهی به عنوان مطالبه ای مهم ملی به چشم می خورد.

مصباحی مقدم با اشاره به ترک جلسه ضیافت افطاری با رئیس جمهور از سوی برخی اصولگرایان به دلیل حمایت برخی از اصلاح طلبان از موسوی و کروبی اظهار داشت: بنده ضیافت افطاری رئیس جمهور را به دلیل حمایت‌هایی که از سران فتنه در این جلسه مطرح شد ترک کردم و آقای کرباسچی دبیرکل حزب کارگزاران در این جلسه میرحسین موسوی را به سید مظلوم تعبیر کرد در حالیکه اگر بناست او سید مظلوم باشد لابد ظلم کننده به او نیز نظام است و این درحالی است که او ظلم بزرگی به نظام مرتکب شده و از این رو به نظر بنده نشستن در فضای این جلسه مشروعیت ندارد.

روایات ضد و نقیض زیادی از مهمانی افطاری به گوش می رسید تا اینکه کرباسچی در فضای مجازی با انتشار مطلبی جهت ارایه توضیحات بیشتر و رفع ابهامات موجود مبنی بر صحت و سقم ترک جلسه از سوی یکی از چهرهای اصولگرا به طرح مطالباتش،  به تشریح سخنانش پرداخت.

وی خطاب به رئیس جمهوری کشورمان با تاکید بر اینکه چرا در سیاست داخلی باب مذاکره و توافق ملی را نمی‌گشایید؟ گفت: من امروز وقتی شنیدم که دوستان اصولگرا هم در این جلسه حضور دارند بسیار خوشحال شدم و ابتکار شما را در برگزاری جلسه مشترک را تحسین کردم. ما باید بتوانیم با هم حرف بزنیم و تفاهم کنیم هنگامی‌که ما با اصلی‌ترین معارضان تاریخی خود در جهان گفت‌وگو می‌کنیم چرا نتوانیم با رقیبان داخلی خود حرف بزنیم؟ و البته همان‌گونه که شما در برگزاری این جلسه پیشگام شده‌اید در تداوم این فکر هم نقش مهمی خواهید داشت چراکه بخش عمده‌ای از گفت‌وگوهای ما به عملکرد شما در اداره کشور و روابط میان‌ قوای اصلی حاکمیت برمی‌گردد و از سوی دیگر هرگونه وفاق ملی به اقتدار ملی دولت کمک خواهد کرد.

دبیر کل حزب کارگزان در حالی صحبت از رضایت از همنشینی با جریان رقیب برای پیشبرد منافع ملی سخن گفت که جبهه پیروان خط امام و رهبری هم در فاصله زمانی کمی، نسبت به کرباسچی واکنش نشان داد.

کرباسچی در ادامه سخنانش با تاکید بر اینکه بدون شک تجربه موفق اجماع ملی و حاکمیت یکپارچه در مذاکرات هسته‌ای می‌تواند در سیاست داخلی هم تکرار شود، تصریح کرد: شما به خوبی می‌دانید حتی افرادی مانند مهندس میرحسین موسوی و حجت‌الاسلام والمسلمین مهدی کروبی و بسیاری از فعالان سیاسی و حزبی که در زندان به سر می‌برند و امکان حضور در این جلسه را ندارند حتی در شرایطی که در اعتراض نسبت به مديران وقت به سر می‌بردند ذره‌ای در ضرورت حفظ و دوام و بقای جمهوری اسلامی ایران تردید نداشتند و اگر امروز در بین ما بودند از توافق بر سر «منافع ملی» و «امنیت ملی» و «توسعه ملی» کشور حمایت می‌کردند.

اما ارایه چنین مطالبه ای از سوی کرباسچی پایان ماجرا و اصل مطلب نبود که موجب رنجش خاطر عده ای و یا گروهی شد بلکه وی با پیشنهاد جامع و مشخص به رئیس جمهوری گفت: پیشنهاد من به شما راه‌اندازی یک «نهضت مذاکره ملی» در کشور برای دستیابی به «توافق ملی»‌است. اساس این توافق می‌تواند منافع، امنیت و توسعه ملی کشور باشد. ما باید سطح زندگی مردم را ارتقا دهیم، امنیت و آرامش آنها را حفظ کنیم و امکان رشد و تعالی کشور را فراهم کنیم ما باید شاخص‌های منافع، امنیت و توسعه ملی کشور را در یک سند و «منشور ملی» تعریف کنیم. مهم نیست کدام جناح اداره کشور را برعهده می‌گیرد. مهم این است که همه جناح‌ها در اداره کشور از ظرفیت‌های یکدیگر استفاده کنند. تدوین این سند ملی به یک نهاد ملی نیاز دارد که از اجماع نخبگان پدیدار می‌شود. معیار ما باید قانون باشد اما حتی اجرای قانون هم اراده ملی می‌خواهد. این سند می‌تواند مبنایی برای شکل‌گیری این اراده باشد. ما اصلاح‌طلبان به سهم خود حاضریم برای تنظیم چنین سند و تشکیل چنین توافقی حتی با رادیکال‌ترین اصولگرایان هم گفت‌وگو کنیم. «اقتدار ملی» بدون «توافق ملی» ناممکن است اقتدار ملی و توافق ملی دو روی یک سکه‌اند. و تنها راهی که این دو را به هم وصل می‌کند «مذاکره ملی» است.

"نهضت مذاکره ملی" را قطع به یقین می توان محور اصلی سخنان این چهره سیاسی کهنه کار دانست نهضتی که برای رسیدن به توافق ملی باید امنیت و توسعه را پیش روی خود داشته باشد.تغییرات سطح زندگی مردم، حفظ آرامش، رسیدن به رشد و تعالی از جمله مطالباتی بود که نه در زبانی غریب بلکه به شیوه ای ساده و صریح در جمعی دوستانه و صمیمی مطرح شد اما علت اینکه برخی به صورت انفرادی حاشیه را به اصل ترجیح دادند شاید کمی در هاله ای از ابهام باشد.!

وجود اراده ای ملی با در نظر گرفتن قانون به عنوان ملاکی مهم در پیشبرد اهداف ملی  از سوی همه جناح های سیاسی کشور رویای غیر قابل دستیابی نیست به شرط آنکه رقبا و رفقا حاشیه را به متن ترجیح ندهند بلکه در عمل با همگرایی و تعامل سازنده به گفته این مرد کهنه کار سیاسی می توان با انجام گفتگوهایی ملی، در تکمیل اقتدار ملی گام برداشت.