واشنگتن تایمز: خاورمیانه در معرض بحران آب است
نشریه واشنگتن تایمز در گزارشی نوشت: سیاستهای غلط و بی تدبیری ها، خاورمیانه را در معرض خطر جدی بحران آب قرار داده است.
به گزارش ایرنا، 'دانیل پایپز' نویسنده این مقاله در واشنگتن تایمز نوشت: ایران با خشکی بزرگ ترین دریاچه خاورمیانه؛ در صدر کشورهای در خطر ایستاده است. بیش از دو سوم شهرهای ایران در آستانه بحران آب قرار دارند و این شهرها در خطر کمبود آب آشامیدنی قرار گرفته اند و هم اکنون نیز آب هزاران دهکده با تانکرهای آب رسان تامین می شود.
واشنگتن تایمز نوشت: توفان های ریزگردها هم مزید بر علت شده و تمام فعالیت های اقتصادی ایران را مختل کرده و سلامت افراد را به خطر افکنده است.
به نوشته این روزنامه، 'عیسی کلانتری' از شخصیت های شناخته شده سیاسی ایران، چندی پیش با استناد به ادله متقن اعلام کرد که سیاستهای غلط در گذشته باعث شده است تا 70 درصد منابع آبی کشور به هدر رود و در نتیجه، 55 میلیون از جمعیت 78 میلیونی ایران ناگزیر به ترک زاد بوم خود و کوچ به نقاطی نامعلوم خواهند شد.
واشنگتن تایمز تصریح کرد: بارزترین تابلوی سوء مدیریت در حفظ منابع آبی ایران، خشک شدن دریاچه 'ارومیه' است که زمانی بزرگ ترین دریاچه خاورمیانه به حساب می آمد. این دریاچه از سال 1996 به میزان 95 درصد آب خود را از دست داده و حجم آب آن از 31 میلیارد متر مکعب به 5/1 میلیارد متر مکعب نقصان یافته است.
نویسنده این مقاله اظهار داشت: 'زاینده رود' اصفهان که رودخانه 'سن' پاریس ایران لقب گرفته بود، از سال 2010 رو به خشکی می رود.
وی نوشت: در خاورمیانه تنها ایران نیست که بحران آب به طور جدی آن را تهدید می کند بلکه سراسر منطقه در معرض خطر است و این امکان وجود دارد که انسانهای بسیاری از روی استیصال ناگزیر به کوچ اجباری شوند. عوامل ریشه ای بحران متعدد است اعم از بی تدبیری ها، مقاصد غلط مشوق های اقتصادی و جنگ هایی که زیرساختهای اقتصادی کشورها را نابود کرده است.
به نوشته واشنگتن تایمز، وضعیت تک تک کشورهای در خطر بحران آب در خاورمیانه به شرح زیر است:
مصر: بالا آمدن سطح آب دریا شهرهای ساحلی بسیاری را در خطر فرو رفتن زیر آب قرار داده که از جمله این شهرها، 'اسکندریه' با چهار میلیون نفر جمعیت است. بالا آمدن سطح آب دریا همچنین موجب آلوده شدن سفره آب زیرزمینی دلتای ' نیل ' شده که یکی از بزرگ ترین ذخایر آب زیرزمینی جهان است.
اتیوپی: دولت این کشور بسیار دیر متوجه پتانسیل های هیدرولیک (نیروی تجزیه آب) 'نیل آبی ' شد که سرمنشاء آن در این کشور است. اتیوپی مشغول ساخت سدهای عظیم است که امکان دارد جریان آب رود نیل در کشورهای مصر و سودان را کاهش دهد.
غزه: ریزش آب شور دریا و فاضلاب به جریان آب مصرفی مردم موجب آلوده شدن 95 درصد سفره آب زیرزمینی ساحلی این سرزمین شد که مناسب مصرف انسان نیست. این فاجعه آب در غزه 'کابوس هیدرولوژیک' لقب گرفته است.
یمن: آب هایی که به این کشور منتقل شد موجب گردید در مصرف آب بیش از پیش زیاده روی شود و مردم حتی به سمت کاشت گیاهی گل دار به نام ' قط ' روی آوردند که بوته هایش بیش از هر گیاه دیگری آب مصرف می کند.
امروز در بسیاری از مناطق کوهستانی، میزان آب آشامیدنی به کمتر از یک چهارم برای هر نفر در روز تقلیل یافته است. به اعتقاد صاحب نظران امر، امکان دارد روزی برسد که 'صنعا ' اولین پایتخت جهان شود که با قحطی آب دست و پنجه نرم کند.
سوریه: دولت سوریه بین سالهای 2000- 1988 در اقدامی بیهوده 15 میلیارد دلار صرف پروژه های نافرجام آبیاری کرد. بین سالهای 2002 و 2008 تقریبا همه 420 هزار چاهی که غیرمجاز حفر شده بود، خشک شد و به تبع آن محصولات زراعی هم از بین رفت و در نهایت امر موجب شد 240 هزار کشاورز اراضی خود را ترک کنند.
تا سال 2009، بحران آب 800 هزار فرصت شغلی را از بین برد.
طبق گزارش روزنامه نیویورک تایمز نیز، تا سال 2010 سیستم آبیاری سنتی در زمینهای ساحلی شهر 'رقا' که امروز به پایتخت گروه 'داعش ' بدل شده است، از بین رفت و منابع آبهای زیرزمینی هم خشک شد و ساکنان صدها دهکده زادبوم خود را ترک کردند. زمین های زراعی آنها به کویرهایی ترک برداشته بدل شد و جانوران علف خوار هم همگی تلف شدند.
عراق: متخصصان امر پیش بینی می کنند سطح آب رودخانه 'فرات ' بزودی به نصف تقلیل یابد. در سال 2011 سد 'موصل' که بزرگ ترین سد عراق است به سبب ناکافی بودن سطح آب موجود آن، بسته شد. آب شور دریای 'خلیج فارس ' وارد' شط العرب' شد و ماهیگیری این رودخانه را نابود کرد و به تبع آن همه چهارپایان اهلی و محصولات زراعی از بین رفتند.
در شمال عراق؛ کمبود آب موجب تخلیه دهکده های بی شماری از سکنه خود شد و امروز شمار زیادی از این دهکده ها زیر خروارها خاک مدفون شده اند. 95 درصد از سطح زیر کشت دانه های جو و گندم از بین رفته و همچنین تعداد نخل های خرما از تعداد 33 میلیون اصله، به 9 میلیون اصله کاهش یافته است.
'صدام ' مردابهای جنوب عراق را زهکشی کرد و با خشک شدن آنها اکولوژی (بوم زیست) حیات وحش این نواحی هم نابود شد و مردابهای معروف عرب هم دیگر قابلیت معیشتی خود را از دست دادند.
خلیج فارس: تلاشهای گسترده ای که برای نمک زدایی آب شور این دریا انجام گرفت، به نحوی مضحک میزان شوری آب 'خلیج فارس' را بیشتر کرد و ذرات معلق نمک در آب این دریا از 32 هزار ذره در هر میلیون واحد PPM به 47 هزار ذره افزایش یافت و حیات وحش جانوران خشکی و بحری منطقه در خطر تهدید قرار گرفت.
پاکستان در مجاورت منطقه نیز این خطر را دارد که تا سال 2022 دچار قحطی آب شود.
شاید بتوان گفت که بدترین مشکل در میان همه معضلات دردآور منطقه، بحران آب است که البته با قدری درایت و مدیریت صحیح و بلوغ سیاسی، قابل حل است.
نظر شما