توافق هسته ای و روابط منطقه ای

روزنامه آرمان در یادداشتی نوشت: توافق ایران و غرب در لوزان به مرحله ای رسیده که آمریکایی ها با توافق با ایران حتی در این مرحله هم موافقت کردند ولی فشار هایی که از سمت عربستان و رژیم صهیونیستی و تندروهای آمریکایی وارد می شود امضای توافق را با دشواری هایی مواجه کرد که بر این مشکلات فائق آمدند.

این یادداشت می افزاید: پیش از سال 84 بود که رئیس سازمان امنیت عربستان اعلام کرد اگر ایران هسته ای شود ما نیز به سمت هسته ای شدن حرکت خواهیم کرد. چنین تحرکاتی نیز از طرف رژیم صهیونیستی به وجود آمده است و ایران را متهم می کنند که در پایتخت های عربی دست به توسعه طلبی زده است و هدف ایران در عراق، سوریه و لبنان توسعه طلبی است ولی غرب اشتباه می کند چراکه در منطقه خاورمیانه هیچ کشوری جز ایران حریف داعش نبود و این خطر را تنها ایران می توانست کنترل کند. بنابراین بعد از امضای موافقتنامه ممکن است تحرکاتی در منطقه علیه ایران به وجود بیاید و کشور های منطقه به دنبال این باشند که ایران را محدود کنند و مثلث ترکیه، عربستان، مصر را برای محدودکردن ایران به وجود آورند. عده ای هم اعتقاد دارند که امارات در آینده برای ایران مساله ساز خواهد شد البته امارات در این حد نیست که بتواند برای ایران مشکلی به وجود آورد. حتی نخست وزیر ترکیه اعلام کرده است که ورود ایران به عراق نامشروع است درحالی که این ورود تسلط گرایانه نبوده و برای مقابله با داعش بوده است.

بنابراین توصیه می شود همزمان با توسعه روابط با غرب و اروپا با عطوفت با کشورهای منطقه رفتار شود و دیپلماسی ما در منطقه تغییر کند تا نگرانی از حضور ما در منطقه از بین رود. یعنی ما اگر بخواهیم سیاست های گذشته خود را در منطقه اعمال کنیم بازارهای مهمی را در این منطقه از دست خواهیم داد و هم بر تعداد دشمنان ما در منطقه افزوده خواهد شد. بنابراین پیشنهاد می شود با این دو کشور عرب در منطقه که دروازه ورود به دنیای عرب هستند روابط دیپلماتیک و حسنه برقرار شود تا بدانند که قصد و غرض ما ایجاد تحریکات در منطقه نیست و ممکن است در آمریکا بعد از اوباما نیز برای ما مشکل به وجود بیاید ولی با امضای قرارداد، ما اتحادیه اروپا را به خوبی می توانیم جلب کنیم که این مورد برای ما اهمیت فوق العاده ای دارد یعنی اتحادیه اروپا به عنوان شریک سنتی ما درغرب همواره علاقه مند بوده است که در ایران سرمایه گذاری کند و درحال حاضر نیز سیاست هایی از این قبیل به چشم می خورد که باید سیاست های منطقه ای را تغییر دهیم چراکه کشورهای پولدار منطقه می توانند به اقتصاد ما کمک کنند.