ایستگاه‌های اتوبوس سرپناه یا فراتر از آن؟
ایستگاه اتوبوس مکانی برای مسافران منتظر با امکان محفوظ ماندن از شرایط جوی، دریافت اطلاعات و استفاده راحت از اتوبوس است اما ایستگاه‌های اتوبوس در شهر ما چقدر این اهداف را محقق می‌کنند؟
سرپناه ایستگاه اتوبوس سازه‌ای است سرپوشیده برای نصب در کنار معابر شهری که فضایی مناسب برای انتظار تعداد محدودی مسافر را فراهم می‌آورد و میبایست به امکاناتی مانند روشنایی، تابلو، اطلاعات سفر، نیمکت، سطل زباله و... مجهز باشد.
جهت برآورد نمودن نیازهای امروز مردم شهرنشین، طراحی جدید برای چند منظوره بودن و زیباسازی آن مدنظر است به طوری که به صورت یک سمبل یا نماد و نشانه شهری در آمده و متناسب با طراحی زیبای اتومبیل‌ها و اتوبوس‌های مدرن به توقعات زیبایی شناسانه مردم و خواسته‌های آنها پاسخ دهد.
با وجود سابقه طولانی استفاده از ایستگاه اتوبوس، هنوز مشکلات اساسی در این مورد وجود دارد و نیاز به طراحی اصولی این عنصر احساس می‌شود. به دلیل تنوع کاربران باید میانگینی از خواسته‌ها و نیازهای مشترک شهروندان مورد بررسی قرار گیرد و در طراحی اعمال گردد. ایستگاه اتوبوس جزو ملزومات زندگی در شهر محسوب می‌شود و بهتر است که به نحوی آنها را نسبت به سایر تجهیزات شهری متمایز کنیم و این تمایز، ارزش نمادین دارد (جهت‌یابی، شناسایی محل).
معیارهای سنجش زیبایی در سرپناه ایستگاه اتوبوس، رعایت تناسبات طلایی است که عوامل مختلفی مانند کنترل اندازه در سه نمای طرح، انتخاب اندازه شعاع قوس ها بر اساس نسبت‌های طلایی و تقسیمات فرمی متناسب را در بر می گیرد. طراحی ایستگاه اتوبوس می بایست با توجه به خصوصیات اقلیم محل (متناسب با وضعیت آب و هوایی منطقه) انجام گیرد. رعایت ضوابط مربوط به معلولین و ورود و خروج راحت و روان مسافران نیز جزو اهداف طراحی است.