نویسنده‌ای که خاطرات نوجوانی‌مان را ساخت
«ژول ورن» نویسنده معروف فرانسوی است که دنیای اسرارآمیز کتاب‌هایش با خاطرات دوران نوجوانی بسیاری از ما گره خورده است. روز سه‌شنبه سال‌روز درگذشت این نویسنده سرشناس است که لقب «پدر داستان‌های علمی - تخیلی» را یدک می‌کشد.
«ژول ورن» نویسنده فرانسوی بود که کتاب‌های زیادی با مضمون علمی - تخیلی نوشت. او هنگامی از سفر به هوا و فضا و اعماق دریا در داستان‌های خود سخن گفت که هنوز بشر نتوانسته بود وسایل و امکانات چنین سفرهایی را فراهم کند.
آثار او از نظر ترجمه به زبان‌های دیگر بعد از آثار «آگاتا کریستی» در رده دوم جهانی هستند تا جایی که سال 2005 به مناسبت صدمین سالگرد درگذشت او «سال ژول ورن» نامیده شد.
این نویسنده مطرح جهانی در هشتم فوریه 1828 میلادی در یک خانواده مرفه در منطقه «فدو» از شهر نانت فرانسه به دنیا آمد. «ژول ورن» برادری به نام «پل» و سه خواهر به نام‌های «آنا»، «ماتیلد» و «ماری» داشت.
«ورن» در سال 1839 سوار بر کشتی خود به اولین دریانوردی دور و درازش پرداخت و به هند رفت. در سال 1844 در دبیرستان نانت نام‌نویسی کرد و به آموختن سخنوری و فلسفه پرداخت. او پس از گرفتن گواهی‌نامه به پیشنهاد پدر به کارهای حقوقی راه یافت. هم‌زمان به نوشتن نمایشنامه و تراژدی پرداخت، اما با مخالفت خانواده‌اش برای نوشتن داستان‌های غم‌انگیز روبه‌رو شد و کمابیش از آن دست کشید.
«ورن» در سال 1848 با گرفتن اجازه از پدر برای ادامه تحصیل در رشته حقوق به پاریس رفت و کوشید تا نمایشنامه‌های خود را روی صحنه ببرد. پس از تحمل مشقت‌های بسیار، با «الکساندر دوما» آشنا شد. «دوما» این نویسنده جوان را تحت حمایت خود گرفت. «ورن» در سال 1849 با الهام از «دوما»، سه نمایشنامه نوشت که یکی را «دوما»ی پدر پسندید و در سال 1850 آن را با نام «پوشال‌های بربادرفته» به روی صحنه برد.
«ژول ورن» به تحصیل در رشته حقوق هم ادامه داد، اما سرانجام عشق به نویسندگی او را روانه پاریس کرد. در آغاز، آثار «ژول ورن» تنها در میان کودکان طرفداران و علاقه‌مندانی داشت، تا آن‌که منتقد و نویسنده‌ای به نام «مارسل موره» چندین کتاب و رساله درباره ژول نوشت و او را چنان که بود به دنیا معرفی کرد. «مارسل موره» در دو کتاب «ژول ورن بسیار شگفت‌انگیز» (1960) و «اکتشافات ژول ورن» (1363) این نویسنده آثار علمی - تخیلی را به دنیا شناساند.
در سال 1852، او «مارتین پاز» را که داستانی تاریخی درباره جنگ است چاپ کرد. در سال 1853 نمایشنامه دیگر «ژول ورن» در تئاتر «لیریک» با کامیابی فراوانی روبه‌رو شد.
در سال 1866 که «ژول ورن» به اوج نام‌آوری و کامیابی خود رسیده بود، برای خود یک کشتی گردشی خرید و آن را به نام پسرش «سن میشل» نام‌گذاری کرد. در سال 1867 به همراه برادرش پل با کشتی مجهزی رهسپار آمریکا شد و در راه بازگشت، شاهکار ارزنده خود به نام «بیست‌هزار فرسنگ زیر دریا» را نوشت.
«ژول ورن» در 24 مارس 1905 در پی بیماری دیابت در سن 77 سالگی درگذشت. این نویسنده بزرگ نزدیک به 80 داستان بلند و کوتاه، رساله و مقاله پژوهشی نوشت که از آن جمله می‌توان به «بیست‌هزار فرسنگ زیر دریا»، «دور دنیا در هشتاد روز»، «جزیره اسرارآمیز»، «میشل استروگف»، «ناخدای پانزده‌ساله»، «ماتساس ساندروف»، «دو سال تعطیلات»، «پنج هفته در بالن»، «سفر به مرکز زمین»، «از زمین تا ماه»، «صاحب جهان»، «جنگل‌های تاریک آمازون»، «انسان‌های میمون‌نما»، «پایان دنیا»، «اژدهای دریایی»، «جزیره‌ای در آتش»، «جزیره یخبندان»، «کشتی‌شکستگان»، «اشعه سبز» و «پاریس در قرن بیستم» اشاره کرد.
«ژول ورن» نویسنده فرانسوی بود که کتاب‌های زیادی با مضمون علمی - تخیلی نوشت. او هنگامی از سفر به هوا و فضا و اعماق دریا در داستان‌های خود سخن گفت که هنوز بشر نتوانسته بود وسایل و امکانات چنین سفرهایی را فراهم کند.
آثار او از نظر ترجمه به زبان‌های دیگر بعد از آثار «آگاتا کریستی» در رده دوم جهانی هستند تا جایی که سال 2005 به مناسبت صدمین سالگرد درگذشت او «سال ژول ورن» نامیده شد.
این نویسنده مطرح جهانی در هشتم فوریه 1828 میلادی در یک خانواده مرفه در منطقه «فدو» از شهر نانت فرانسه به دنیا آمد. «ژول ورن» برادری به نام «پل» و سه خواهر به نام‌های «آنا»، «ماتیلد» و «ماری» داشت.
«ورن» در سال 1839 سوار بر کشتی خود به اولین دریانوردی دور و درازش پرداخت و به هند رفت. در سال 1844 در دبیرستان نانت نام‌نویسی کرد و به آموختن سخنوری و فلسفه پرداخت. او پس از گرفتن گواهی‌نامه به پیشنهاد پدر به کارهای حقوقی راه یافت. هم‌زمان به نوشتن نمایشنامه و تراژدی پرداخت، اما با مخالفت خانواده‌اش برای نوشتن داستان‌های غم‌انگیز روبه‌رو شد و کمابیش از آن دست کشید.
«ورن» در سال 1848 با گرفتن اجازه از پدر برای ادامه تحصیل در رشته حقوق به پاریس رفت و کوشید تا نمایشنامه‌های خود را روی صحنه ببرد. پس از تحمل مشقت‌های بسیار، با «الکساندر دوما» آشنا شد. «دوما» این نویسنده جوان را تحت حمایت خود گرفت. «ورن» در سال 1849 با الهام از «دوما»، سه نمایشنامه نوشت که یکی را «دوما»ی پدر پسندید و در سال 1850 آن را با نام «پوشال‌های بربادرفته» به روی صحنه برد.
«ژول ورن» به تحصیل در رشته حقوق هم ادامه داد، اما سرانجام عشق به نویسندگی او را روانه پاریس کرد. در آغاز، آثار «ژول ورن» تنها در میان کودکان طرفداران و علاقه‌مندانی داشت، تا آن‌که منتقد و نویسنده‌ای به نام «مارسل موره» چندین کتاب و رساله درباره ژول نوشت و او را چنان که بود به دنیا معرفی کرد. «مارسل موره» در دو کتاب «ژول ورن بسیار شگفت‌انگیز» (1960) و «اکتشافات ژول ورن» (1363) این نویسنده آثار علمی - تخیلی را به دنیا شناساند.
در سال 1852، او «مارتین پاز» را که داستانی تاریخی درباره جنگ است چاپ کرد. در سال 1853 نمایشنامه دیگر «ژول ورن» در تئاتر «لیریک» با کامیابی فراوانی روبه‌رو شد.
در سال 1866 که «ژول ورن» به اوج نام‌آوری و کامیابی خود رسیده بود، برای خود یک کشتی گردشی خرید و آن را به نام پسرش «سن میشل» نام‌گذاری کرد. در سال 1867 به همراه برادرش پل با کشتی مجهزی رهسپار آمریکا شد و در راه بازگشت، شاهکار ارزنده خود به نام «بیست‌هزار فرسنگ زیر دریا» را نوشت.
«ژول ورن» در 24 مارس 1905 در پی بیماری دیابت در سن 77 سالگی درگذشت. این نویسنده بزرگ نزدیک به 80 داستان بلند و کوتاه، رساله و مقاله پژوهشی نوشت که از آن جمله می‌توان به «بیست‌هزار فرسنگ زیر دریا»، «دور دنیا در هشتاد روز»، «جزیره اسرارآمیز»، «میشل استروگف»، «ناخدای پانزده‌ساله»، «ماتساس ساندروف»، «دو سال تعطیلات»، «پنج هفته در بالن»، «سفر به مرکز زمین»، «از زمین تا ماه»، «صاحب جهان»، «جنگل‌های تاریک آمازون»، «انسان‌های میمون‌نما»، «پایان دنیا»، «اژدهای دریایی»، «جزیره‌ای در آتش»، «جزیره یخبندان»، «کشتی‌شکستگان»، «اشعه سبز» و «پاریس در قرن بیستم» اشاره کرد.
منبع: ایسنا
نظر شما