تبعات انتخاب مجدد نتانیاهو بر ایران و فلسطین
ساعاتی از بسته شدن صندوق های رای در اسرائیل می گذرد. بنیامین نتانیاهو توانست برخلافت نظرسنجی های پیش از انتخابات، پیروز شود. نتایج این انتخابات می تواند برای اسرائیلی ها، فلسطینی ها و دیگر نقاط جهان، وحشتناک باشد. این پیروزی تعجب آور بدون شک نتیجه ترکیبی از نظرسنجی های اشتباه و تاکتیک های لحظه آخری نتانیاهو، شامل نژادپرستی های آشکار و درخواست از رای دهندگان برای جلوگیری از امکان تشکیل دولت به دست اتحاد صهیونستی است. اما دلیل آن اهمیت کمتری در مقایسه با تبعاتش دارد.
درحالی که مذاکرات ائتلاف ها چندین روز طول می کشد، این امکان هم وجود دارد که به سرعت به نتیجه برسد و معلوم شود که دولت ائتلافی چگونه خواهد بود. لیکود در انتخابات قبلی اکثر کرسی های کنست را به همراه اسرائیل بیتنا (حزب آویگدور لیبرمن) در تسلط داشت. برای رسیدن به یک توافق ائتلافی نتانیاهو نیاز به حزب میانه کولانو به رهبری موشه کهلون دارد و این حزب تبدیل به حزب میانه دولت جدید خواهد شد.
کهلون ممکن است قصد داشته باشد تا نتانیاهو را به بازی بگیرد، اما مطمئناً در نهایت با پیوستن به دولت وی موافقت خواهد کرد. بنت بزرگترین بازنده این رقابت بود، عمده ترین دلیلش این بود که نتانیاهو بیش از اندازه بر مواضع راست گرایانه تاکید و آرای بنت را تصاحب کرد. با اضافه شدن کرسی های دو حزب اولترا ارتدکس (شاس و یهودیت متحد) و حزب لیبرمن که در ماه های گذشته به خاطر بحران های به وجود آمده شکست بزرگی خوردند، نتانیاهو به 66 یا 67 کرسی دست پیدا خواهد کرد. اکثریت کرسی های وی متعلق به جناح راست و راست میانه خواهد بود.
انتخابات کاملاً به نفع بی بی بود و نشان داد که چالش های آینده وی مربوط به جناح راست خواهد بود نه مخالفان فعلی اش. ائتلاف وی نه تنها از جنگ طلبی وی حمایت می کند، بلکه خواهان فشار بیشتر در این زمینه است.
ایران
نتانیاهو احتمالاً تمام اقداماتی که می توانست برای نابودی توافق هسته ای با ایران را صورت دهد، انجام داده است. اما به احتمال زیاد به تلاش هایش در این زمینه ادامه خواهد داد. وی کنگره جمهوری خواه را از راه دور با بیانیه ها، مصاحبه ها و سخنرانی ها در اسرائیل، به جای حضور در کپیتول هیل، تشویق خواهد کرد. هرچند ممکن است که برای جمع کردن دموکرات ها به منظور شکستن وتوی باراک اوباما در زمینه تحریم های جدید خیلی دیر شده باشد، اما مبارزه واقعی زمانی خواهد بود که اوباما قصد دارد توافق را به مردم آمریکا ارائه دهد.
البته دموکرات های تندرو در این زمینه پیشروی خواهند کرد. نتانیاهو قطعاً شعارهای ضد توافقی اش را ادامه خواهد داد و حتی یک لحظه را هم برای این کار از دست نخواهد داد. دیگر صدای قابل توجهی در اسرائیل در رابطه با ابراز نگرانی در مورد تنش با کاخ سفید وجود نخواهد داشت.
هیچ کدام از این ها نشان دهنده تغییر واقعی در مقایسه با شرایط قبل از انتخابات نیست. تنها سوالی که مطرح می شود درباره افت شدید وضعیت وی در انتخابات، قبل از انجام سخنرانی اش در کنگره و بحران به وجود آمده بر سر آن بود. این مسئله مطمئناً تاثیر داشت و موجب شد تا نتانیاهو تاکتیک های کمتر دراماتیک را انتخاب کند.
فلسطین
اگر قبل از این وجود هرگونه دیپلماسی ناامیدانه بود، در حال حاضر این مسئله کاملاً ملال برانگیز خواهد بود. البته نتانیاهو در این زمینه بیش از اندازه عقب نشینی نخواهد کرد. حتی احزاب ائتلافی جدید وی هم خواهان از سر گرفتن مذاکرات هستند (کولانو و به میزان کمتر اسرائیل بیتنا و احتمالاً شاس) اما لزوماً از ایده تشکیل دو دولت حمایت نمی کنند.
این مسئله باعث به وجود آمدن مشکلاتی برای سیاستمداران ایالات متحده خواهد شد. اوباما به احتمال بسیار زیاد تمایل دارد تا از طریق ارائه یک چارچوب برای راه حل دو دولت و یا از طریق یک قطعنامه شورای امنیت که خواستار پایان اشغال شود، در این زمینه عمل کند. اما واکنش کنگره چه خواهد بود؟ جمهوری خواهان بار دیگر در مخالفت با اوباما به طور کامل از نتانیاهو حمایت خواهند کرد. اما این اقدام به معنای مخالفت عملی با راه حل دو دولتی هم هست.
منبع: دیپلماسی ایرانی
نظر شما