تاثیر قدرت بدنی پوتین بر عملکرد روسیه

مایکل دوران معاون سابق وزیر دفاع آمریکا و کارشناس اندیشکده بروکینگز نوشت: پوتین که رقابت جهانی جدیدی را با آمریکا در خاورمیانه شروع کرده، به واسطه سیاست قدرتمندانه خود در حال برد است و آمریکا با سردرگمی در اوکراین و سوریه در حال واگذار کردن بازی است.

به گزارش صدای ایران به نقل از شبکه خبر، "مایکل دوران " کارشناس ارشد "مرکز سابان برای سیاست خاورمیانه " در اندیشکده آمریکایی "بروکینگز" در جدیدترین مقاله خود با نگاهی به تحولات اوکراین، به تحلیل سیاست ها و دیدگاه "ولادیمیر پوتین " رییس جمهوری روسیه در خصوص خاورمیانه پرداخت.

وی در ابتدا با اشاره به گفتگوی روز دوشنبه ۴ فرودین ماه (۲۴ مارس) باراک اوباما با روزنامه هلندی Volkskrant de درباره بحران اوکراین نوشت : "اوباما معتقد است که بحران اوکراین نشانه آغاز جنک سرد جدیدی نیست و ایالات متحده، اروپا را میدان رویارویی شرق و غرب نمی داند در واقع او تا اندازه ای درست می گوید: روسیه نه می خواهد و نه می تواند مانند اتحاد جماهیر شوروی سابق نظم اروپایی را به چالش بکشاند و قطعا به دنبال آغاز یک حرکت انقلابی جهانی هم نیست. اما روسیه قدرتی است که می خواهد نفوذ و سلطه پیشین خود را احیا کند و جاه طلبی های دور و درازی هم دارد واضح است که اوکراین در نظر "ولادیمیر پوتین " یک بازی با حاصل جمع صفر است اما چیزی که کمتر به چشم می آید این است که تمایلات تجدیدنظر طلبانه وی فقط به این منطقه محدود نمی شود و درخاورمیانه بیش از همه مشهود است "

معاون سابق وزیر دفاع آمریکا در دولت بوش پسر سپس افزود: "اوباما پیشنهاد "سرگئی لاوروف " وزیر امور خارجه روسیه در خصوص تسلیحات شیمیایی سوریه را نشانه آغاز تحولات در روابط واشنگتن و مسکو تلقی کرد و بعد از آن لاوروف و "جان کری " وزیر خارجه آمریکا کنفرانس ژنو۲ را برای یافتن راه حل دیپلماتیک برای جنک داخلی سوریه ترتیب دادند.

این تحلیلگر آمریکایی سپس با اشاره به تهدید اخیر "سرگئی ریابکوف "معاون وزیر خارجه روسیه در واکنش به تحریم های ضدروسی آمریکا مبنی بر امکان تلافی کردن مسکو در مذاکرات ایران و گروه ۱+۵ گفت که "کرملین هرگز به معنای واقعی از این مدل همکاری در خاورمیانه استقبال نکرده است " وی حمایت روسیه از دولت "بشار اسد" را شاهدی بر مدعای خود دانست و افزود: "اکنون به نظر می رسد که همکاری روسیه و آمریکا در خاورمیانه نیز مانند تشریک مساعی این دو در اروپای شرقی رو به پایان است "

این کارشناس سیاست خاورمیانه در ادامه رفتار کنونی کرملین را بسیار پیچیده تر و غیرقابل پیش بینی تر از رفتار مسکو طی جنک سرد دانست و در این خصوص نوشت : "ممکن است در ۳۶۴ روز از سال معامله بین یک شرکت غربی و شرکت "گازپروم " روسیه بسیار عادی و مانند هر معامله تجاری دیگری پیش برود اما در روز آخر پوتین به یکباره شیر گاز را می بندد تا به مشتری نشان دهد که چه کسی حرف اول و آخر را می زند. بخشی از این غیرقابل پیش بینی بودن به شخصیت خود پوتین بر می گردد او کمربند مشکی جودو دارد و به عنوان مامور سابق "ک ک ب "- در انجام حرکت های حرفه ای و فریبکارانه که می تواند یک دست دادن ساده را به یک ضربه مرگبار تبدیل کند استاد است "

مایکل دوران در تایید مدعای خود با استناد به وب سایت کاخ کرملین و بیوگرافی رسمی رییس جمهوری روسیه به قلم خود وی نوشت: "جودو به شما میاموزد که چگونه خودتان را کنترل کنید و به شما این توانایی را می دهد که در یک لحظه نقاط قوت و ضعف حریف خود را شناسایی کنید، من مطمئنم که شما هم با من موافقید که هر سیاستمداری باید این قابلیت ها و مهارت های اساسی را داشته باشد "

صاحب این نوشتار سپس افزود: "سیاستمداران غربی غافل از این نکات ظریف خیال می کردند که با گرفتار کردن پوتین در مجموعه ای از معاملات اقتصادی و مناسبات دیپلماتیک می توانند در مسکو نیز حس اشتراک منافع و سرنوشت را ایجاد کنند و امیدوار بودند که به این ترتیب پوتین میانه روتر رفتار کند اما بحران اوکراین نشان داد که برغم وجود برخی وابستگی های مشترک که حاصل تعاملات مشترک اقتصادی و دیپلماتیک هستند، نگاه کرملین و کاخ سفید به این وابستگی ها با هم فرق دارد "

این اندیشکده در ادامه استراتژی روسیه در قبال سوریه را "بسیار روشن "و راهبرد آمریکا در قبال این بحران را "مبهم " خواند و افزود: اگر تیم اوباما هنوز این واقعیت را نفهمیده به این خاطر است که روس ها علنا جار نمی زنند که حامی ایران سوریه و حزب الله هستند بنابراین بهتر است بگوییم که روسیه با ایران و سوریه در "یک صف " قرار گرفته است تا مسکو را "متحد" دمشق و تهران بدانیم. پوتین با توجه به شرایط خط مشی خود را تغییر می دهد اما هرگز تهران و دمشق را برای جلب رضایت واشنگتن نخواهد فروخت .اگر پوتین مجبور به انتخاب شود با تهران و دمشق علیه واشنگتن متحد خواهد شد و با قاطعیت به آنها اطمینان خواهد داد که قابل اتکاترین رفیق آنها در شورای امنیت است. همین واقعیت است که روسیه را به یک قدرت تجدیدنظر طلب در خاورمیانه و دشمن همیشگی ایالات متحده تبدیل می کند.

مایکل دوران در پایان نوشت: اکنون دوستان آمریکا این کشور را ترک کرده و راه خیانت در پیش گرفته اند و دشمنانش نیز آن را تحقیر می کنند. اوباما در سازمان ملل گفت که دوران جنک سرد آمریکا و روسیه به پایان رسیده است، حق با او بود اما نباید دست دادن پوتین را پیشنهاد شراکت می پنداشت، در واقع پوتین نوع جدیدی از رقابت جهانی را شروع کرده است: رقابتی که در خاورمیانه جریان دارد و روسیه و همراهانش در حال برد هستند و ایالات متحده برغم مزایای طبیعی اش در حال واگذار کردن بازی است.