سیگار مهمترین دلیل کاهش شنوایی
مطالعات محققان مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های آمریکا نشان می دهد که
قرار گرفتن در معرض دود سیگار احتمال عفونت گوش و کاهش شنوایی را افزایش می
دهد.
قرارگرفتن در معرض دود سیگار باعث تولید مایع در گوش میانی، عفونت های مکرر و کاهش شنوایی می شود.
به
گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های آمریکا، تنفس سموم باعث تحریک
سلول های ایمنی می شود و پاسخ سلول های ایمنی به این تحریک، تورم غدد
لنفاوی، مخصوصا غدد مجاور لوله استاش است. تورم غدد باعث فشرده شدن این
کانال و عفونت گوش میانی می شود.
همچنین با توجه به گزارش مرکز
کنترل و پیشگیری از بیماری های آمریکا، عفونت گوش در نوزادان شایع است و از
هر چهار نوزاد متولد شده در آمریکا، سه نوزاد به یکی از انواع عفونت ها
مبتلاست.شناگران نیز معمولا به این عفونت دچار می شوند.
***علل عفونت گوش
عوامل مختلفی در بروز این عارضه موثر هستند که برخی از این عوامل عبارتند از :
-سن:کودکان کمتر از سه سال بیشتر مستعد ابتلا به این عفونت هستند.
-سابقه خانوادگی:احتمال ابتلای کودکانی که والدین آنها مکررا به عفونت گوش مبتلا می شوند، بیشتر است.
-آلرژی و سرماخوردگی:گرفتگی بینی یکی از مهمترین دلایل عفونت گوش است.
-نقایص
هنگام تولد و شرایط پزشکی:بیمارانی با مشکلات لوله استاش و نقص سیستم
ایمنی و افرادی که در ناحیه سر و صورت ناهنجاری دارند، بیشتر در معرض عفونت
گوش قرار دارند. لوله استاش کانال باریکی است که گوش میانی را به بالای
گلو متصل می کند.
-استفاده از پستانک و شیشه شیر در نوزادان:همانطور
که گفته شد، نوزادان بیشتر در معرض این عفونت قرار دارند. مطالعات نشان می
دهد که استفاده مداوم از شیشه شیر و پستانک نیز احتمال بروز عفونت گوش را
افزایش می دهد.
-ضعف سیستم ایمنی:ضعف سیستم ایمنی مهمترین عامل بروز انواع عفونت و مخصوصا عفونت گوش است.
-نگهداری کودکان در اماکن عمومی مانند بیمارستان و مهدکودک احتمال عفونت گوش را افزایش می دهد.
یک
نوع از شایع ترین عفونت های گوش میانی، 'اوتیت مدیای' حاد نام دارد و در
منطقه پشت پرده صماخ بوجود می آید. این عفونت به دنبال سرماخوردگی یا بدلیل
عفونت باکتریایی ایجاد می شود.
عفونت گوش شناگران نیز یک عفونت
شایع است که گوش خارجی و مجرای شنوایی را درگیر می کند و علت آن نیز باکتری
هایی است که محل زندگی آنان محیط های تاریک و نمور است.
***علایم و نشانه های عفونت گوش
انواع
عفونت های گوش تقریبا علایم مشابهی دارند. گوش درد، تب، کاهش شنوایی،
سردرد، ترشح مایعات از گوش و کیپ شدن گوش از مهمترین علایم عفونت گوش محسوب
می شوند.
نوزادان و کودکان قادر به بیان این علایم نیستند و درد و
ناراحتی را با گریه، فریاد، بیقراری، کاهش اشتها، اختلال خواب و خروج چرک
یا خون از گوش نشان می دهند.
درد گوش در هنگام حرکت دادن سر نیز یکی از مهمترین علایم عفونت گوش میانی است.
***روش های تشخیص بیماری
به
محض مشاهده این علایم باید به متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه شود.پزشک به
راحتی و با استفاده از گوش بین پنوماتیک و شنوایی سنجی قادر به تشخیص
بیماری است.
*** روش های درمانی
عفونت گوش معمولا به
دلایل باکتریایی بوجود می آید و اولین مرحله درمان، تجویز آنتی بیوتیک
است. در صورت عفونت های شدید، با توجه به سابقه پزشکی بیمار، انواع مختلف
آنتی بیوتیک تجویز می شود.
***روش های جلوگیری از بروز عفونت
بهترین راه برای جلوگیری از عفونت، توجه به برنامه واکسیناسیون، اجتناب از دود سیگار، شستن و مراقب دست ها؛ به خصوص در فصل سرما است.
به
مادران توصیه می شود که برای جلوگیری از عفونت گوش، برای نوزادان از شیر
مادر استفاده کنند یا در صورت استفاده از شیر خشک، از شیشه هایی با تخلیه
هوای مناسب استفاده شود که نوزاد نیاز به مکیدن زیاد نداشته باشد.به
شناگران نیز توصیه می شود که از گوش گیر استفاده کنند.