اولین زن در معاونت سیاسی؟!

«تبعیض برای زنان ما قابل قبول نیست. جنسیت نمی‌تواند معیار درستی برای تصدی مسئولیت‌ها در جامعه باشد. در تصمیم‌سازی‌ها و تصمیم‌گیری‌ها باید زنان همانند مردان نقش ایفا کنند». این جملات دکتر حسن روحانی در زمان تبلیغات انتخاباتی ریاست‌جمهوری یازدهم بود. او اعتقاد به عدم تفاوت میان توانایی زنان و مردان داشت و بارها کوشید تا با سیاست مدیریت مردانه مقابله کند. البته این موضع رئیس‌جمهور پس از معرفی کابینه‌اش کمرنگ و به موضوعی برای هجمه منتقدانش تبدیل شد به نحوی که آنها یادآور می‌شدند رئیس‌جمهور قبلی یعنی محمود احمدی‌نژاد با معرفی 3 زن برای کابینه دهم سد عدم حضور زنان در پاستور را شکست اما روحانی اعتقادی به حضور زنان در پست‌های وزارت ندارد!

 

به گزارش آرمان، پوران ولی مراد ازجمله منتقدان به رئیس‌جمهور بود که گفت: «آنچه ضرورت دارد حضور زنان در ساختار تصمیم‌گیری کشور است چگونه می‌توان برای یک دولت برنامه‌ریزی کنیم درحالی که 50 درصد جامعه یعنی زنان در آن سهمی نداشته باشند. دولت تدبیر و امید موظف به پاسخگویی مطالبات زنان است. وعده روحانی مبنی برحضور زنان در کارگروه‌هایی که برای تعیین اعضای کابینه تشکیل شده عملی نشد و در نتایج مطلوبی برای زنان در این کارگروه ها حاصل نشده است.» اما روحانی برنامه دیگری برای نقش‌آفرینی بانوان در دولت یازدهم داشت که آن هم حضور در قامت معاونت رئیس‌جمهور بود.

در ابتدا معصومه ابتکار را به‌رغم مخالفت‌های زیادی که از ناحیه رقیب صورت می گرفت به عنوان معاون خود و رئیس سازمان محیط زیست منصوب کرد. ابتکار در دولت خاتمی هم چنین پستی را داشت و تجربه او به‌واسطه سوابق پدر نه‌تنها در ایران بلکه در جهان هم شناخته شده بود. سپس الهام امین‌زاده معاون حقوقی رئیس‌جمهور شد با علم به اینکه او در علم حقوق توانایی زیادی دارد و حتی بهتر از مردانی که ادعای آشنایی به حقوق دارند می‌تواند حقوق شهروندی که یکی از مهم‌ترین وعده‌های انتخاباتی روحانی بود را به مرحله اجرا بگذارد که امین‌زاده در این بخش دکتر روحانی را روسفید کرد. سومین زنی که به کابینه رفت شهیندخت مولاوردی بود که بر سر راه این حضور بسیار سنگ‌اندازی شد. حالا شایعه شده که در بخشی بسیار با اهمیت در وزارت کشور قرار است چهارمین زن وارد کابینه شود که اگرچه معاون رئیس‌جمهور نیست اما به اذعان همگان جایگاه بسیار مهم و بااهمیت و به‌ویژه حساسی است. اوایل خردادماه بود که خبر استعفای میرولد از معاونت سیاسی وزارت کشور منتشر شد و پس از آن یعنی قریب به 8 ماه کرسی وزارت کشور خالی ماند و هنوز هم خالی است. 

روز پنجشنبه شایعه‌ای شنیده شد: «قرار است یک خانم بر کرسی معاونت سیاسی وزارت کشور تکیه بزند» درباره نام او خبری به بیرون درز پیدا نکرد اما اینطور گمانه‌زنی شد که احتمالا کسی برای این سمت انتخاب می‌شود که سابقه کار در وزارت کشور داشته است. حالا باید میان زنان به دنبال گزینه اصلی بود. از جمله این زنان می‌توان به زهرا شجاعی اشاره داشت که در سال 70 مشاور وزیر کشور بود و توانایی‌های خود را چه آن زمان و چه پس از آن نشان داد. اشرف بروجردی هم از سال 76 تا 80 یعنی در 4 سال نخست دولت خاتمی بر کرسی مشاور وزیر کشور تکیه زده بود که او هم پس از آن با تداوم برنامه‌هایش در خارج از ساختمان فاطمی نشان داد گزینه لایقی بوده است. خارج از وزارت کشورهم نام پروین داداندیش مطرح است که در زمان انتخابات نقشی در تبیین سیاست‌های حسن روحانی داشت. او دکترای علوم سیاسی از دانشگاه ورشو، لهستان دارد و به‌خوبی با دنیای سیاست آشناست. مسئول گروه کشورهای غیراسلامی معاونت بین‌الملل دفتر امور زنان ریاست‌جمهوری هم بوده است. زنان دیگری هم هستند که در وزارت کشور حضور داشتد اما به‌واسطه اینکه پس از خروج از این وزارتخانه ترجیح دادند فعالیت زیادی نداشته باشند نمی‌توان نام آنها را در لیست گزینه‌‌های احتمالی معاونت سیاسی وزارت کشور جای داد. آنطور که در سایت وزارت کشور آمده است معاونت سیاسی این وزارتخانه شامل 3 بخش دفتر امور سیاسی، دفتر انتخابات و دفتر تقسیمات کشوری می‌شود. 

وقتی ناطق‌نوری وزیر کشور بود، عباس آخوندی معاونت سیاسی را بر عهده داشت. در زمان وزارت علی‌اکبر محتشمی‌پور هم سیدمحمد صدر عهده‌دار این معاونت و در زمان علی‌محمد بشارتی این علی تابش بود که بر کرسی معاونت سیاسی تکیه زده بود. در زمان وزارت عبدالواحد موسوی‌لاری، مصطفی تاجزاده و مرتضی مبلغ بر کرسی معاونت سیاسی حضور داشتند و علی جنتی معاون سیاسی وزارت کشور در دوران وزارت مصطفی پورمحمدی بود که پس از او مجتبی ثمره هاشمی و علیرضا افشار عهده‌دار این سمت شدند. افشار در دوره مرحوم کردان همین سمت را حفظ کرد و پس از او کامران دانشجو به عرصه وارد شد و در دولت صادق محصولی هم ماند و بعد از او کامران دانشجو آمد. زمانی که مصطفی محمدنجار وزیر کشور بود صولت مرتضوی در اتاق معاونت سیاسی حضور داشت و در دولت یازدهم که عبدالرضا رحمانی‌فضلی وزیر کشور شد، سیدکاظم میرولد معاونت سیاسی را عهده دار بود که خرداد ماه استعفا داد.