(طنز) روشهایی ساده برای پوستکندن خیار!
پوریا عالمی در روزنامه شرق نوشت:
اول- خیار را از بته میچینیم. باید دقت کنیم بهجای چیدن خیار از بته، بته را از ریشه نچینیم. به این شیوه میگویند بیبتگی فرهنگی.
دوم- خیار را با آب میشوییم. باید دقت کنیم بهجای شستن خیار با آب، خیار را در آبنمک نخوابانیم. چون خیارشور با خیار فرق دارد. به این شیوه میگویند فرصتسوزی.
سوم- با چاقو، ته خیار را میزنیم. باید دقت کنیم بهجای زدن ته خیار، سر خیار را نزنیم. چون ته خیار تلخ است اما سر خیار شیرین است. اگر اشتباهی سر خیار را بهجای ته خیار بزنیم، عملا کاممان تلخ میشود. بهترین کار برای اینکه سروته خیار را یکی در نظر نگیریم و اشتباهی این را بهجای آن نزنیم این است که سروته خیار را مزه کنیم ببینیم کدامش شیرین است کدامش تلخ. به این شیوه میگویند خیارولوژی.
چهارم- دیده شده خیلیها چون خیار تهش تلخ است، از اساس با خیار مخالفت میکنند. در حالی که ته خیار قسمت منتقد خیار محسوب میشود. همه هم میدانیم که نقد ممکن است تلخ باشد. با همین رویکرد است که اگر کسی دوکلام نقد کرد یا حرف تلخ زد باهاش مثل خیار برخورد میکنند و سروتهش را یکی در نظر میگیرند. در حالی که خیلی از منتقدان ممکن است مثل خیار یک بخشی از حرفشان تلخ باشد اما خودشان خیار نیستند. به این شیوه میگویند برخورد صحیح با منتقد یا حرف حساب.
پنجم- برای پوستکندن خیار باید دقت کنیم که پوست خیار را طوری بکنیم که خیار حس نکند پوستش کنده شده است. این کاری است که مشاوران رسانهای سیاستمداران انجام میدهند. یعنی وقتی قرار است کاری انجام شود که پوست خیارها کنده شود، طوری وانمود میکنند که خیارها حس نکنند دارد پوستشان کنده میشود اما بعدا که بروند خانه و در آینه ببینند متوجه میشوند پوستشان قلفتی کنده شده است. مشاوران رسانهای اگر خیلی کارکشته باشند کاری میکنند که خود خیارها بیآنکه متوجه بشوند پوستشان دارد کنده میشود، خودشان با دستهای خودشان پوستشان را بکنند یا به جان هم بیفتند و پوست همدیگر را بکنند. به این شیوه میگویند نهادینگی کندن پوست خیار.
ششم- بعد از کندن پوست خیار همه کارها انجام شده و حالا این ما هستیم که انتخاب میکنیم از خیار چطوری استفاده کنیم. آیا او را برای سالاد شیرازی ریزریز کنیم؟ یا برای سالاد سزار حلقهحلقه کنیم؟ توجه کنید وقتی خیار پوستش کنده شد، دیگر شده و اگر اعتراض هم بخواهد بکند سر کندهشدن پوستش نیست سر انتخاب مصرفش در سالاد شیرازی یا سالاد سزار است. به این شیوه میگویند همینی که هست.
نظر شما