کریسمس‌خونین غزه؛ سنت دیرین صهیونیسم
جشن های پایان سال میلادی در کشورهای گوناگون مسیحی نشین همیشه با چراغانی و نورافشانی همراه است اما اوضاع برای فلسطینیان و ساکنان نوار غزه فرق می کند.
کریسمس شاید بسیاری را یاد جشن و چراغانی و هدیه گرفتن بیندازد اما سالها است فلسطینیان به ویژه ساکنان غزه این ایام را در هراس از آتش پرانی های صهیونیست ها و در سرمای ناشی از تحریم همه جانبه این رژیم می گذرانند.
غفلت بخشی از افکار عمومی جهان همزمان با آغاز جشن های سال نو میلادی نیز فرصتی برای ماجراجویی به صهیونیست ها می دهد تا آسوده از انتقادهای گسترده به ویژه در کشورهای اروپایی، بخشی از نقشه های خود را پیاده کنند.
نمونه آن را دی ماه 1387 دیدیم که طی 22 روز بمباران زمینی، هوایی و دریایی غزه نزدیک به 1500 نفر جان خود را از دست دادند.
اینک نیز به نظر می رسد تصمیم سوم دی ماه رژیم صهیونیستی برای ساخت 307 واحد مسکونی تازه در شهرک غیرقانونی «راموت» و نیز 73 واحد در شهرک «جبل ابوغنیم» از جمله همین نقشه ها است؛ امری که دستکم طی یک سال گذشته بارها با واکنش منفی کشورهای غربی حتی آمریکا روبرو شده و گفت و گوهای سازش به میانداری وزیر امور خارجه این کشور را به بن بست کشانده است.
این اقدام برخلاف کنوانسیون چهارم ژنو مصوب سال 1949 میلادی (1328 خورشیدی) در پشتیبانی از غیرنظامیان در زمان جنگ است که چارچوب هایی برای دولت های اشغالگر تعیین و کنوانسیون چهارم لاهه مصوب 1907 میلادی (1286 خورشیدی) درباره حقوق اشغال مسلحانه را تکمیل می کند.
البته رژیم صهیونیستی بارها گفته است به صورت دوژوره کنوانسیون چهارم ژنو را در سرزمین اشغالی اعمال نمی کند.
اهرم های جنگی رژیم صهیونیستی
گرچه انحلال کنست (مجلس رژیم صهیونیستی) و فروپاشی دولت ائتلافی در آذرماه به دنبال انتقادهای داخلی به ویژه در زمینه بودجه بندی و اقتصاد آسیب دیده بر اثر جنگ 51 روزه غزه صورت گرفت اما این روزها به نظر می رسد دست «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر این رژیم، برای پیش راندن ماشین جنگی خود بازتر شده است.
این را می توان از افزایش خریدهای نظامی رژیم صهیونیستی دریافت که در آخرین مورد، پنجم دی ماه تارنمای خبری «العهد» لبنان به نقل از نتانیاهو نوشت این رژیم قرارداد خرید چهار جنگنده مدل «ساعر 5» از آلمان را به امضا رساند.
از سوی دیگر، سوم دی ماه پس از ترور «تیسیر السمیری» یکی از اعضای گردان های «عزالدین قسام» شاخه نظامی جنبش مقاومت اسلامی فلسطین (حماس)، یک سرباز صهیونیست در جنوب نوار غزه زخمی شد تا به همین بهانه دومین حمله هوایی این رژیم به منطقه طی چند روز گذشته رقم بخورد.
به نوشته العهد، نتانیاهو نیز با اشاره به این حوادث گفت: تل آویو نمی تواند حملات صورت گرفته علیه خود از سوی نوار غزه، جولان و لبنان را تحمل کند (1).
همان روز مرکز اطلاع رسانی فلسطین نوشت نیروی هوایی ارتش رژیم اشغالگر قدس 2 سکوی سامانه ضد موشکی گنبد به اصطلاح «آهنین» را در شهر «بئرالسبع» و شهرک یهودی «نتیوت» در جنوب نوار غزه مستقر کرده است.
ششم دی ماه نیز رادیو رژیم صهیونیستی به نقل از منابع نظامی این رژیم اعلام کرد «تغییرها در مرزهای غزه نگران کننده بوده و جبهه داخلی اسراییل دستورهایی را درباره احتیاط و آماده باش کامل دریافت کرده است».
تاکید این منابع بر اینکه «عملیات ورود سلاح به نوار غزه و نیروی مقاومت از سرگرفته شده است»، مقدمه چینی برای اعمال فشارهای بیشتر بر این منطقه است که بر پایه یکی از بندهای قرارداد آتش بس پس از جنگ 51 روزه باید راه های انتقال مواد غذایی، بهداشتی و مصالح ساختمانی به غزه گشوده می شد.
از سوی دیگر، تشدید تدابیر امنیتی اطراف غزه و استقرار موشک های بیشتر در سامانه گنبد آهنین در شرایطی روی می دهد که رسانه های صهیونیستی طی چند روز گذشته حماس را درصدد تدارک برای آغاز نبردی تازه معرفی کرده اند.
برای نمونه چهارم دی ماه تارنمای روزنامه صهیونیستی «یدیعوت آحارونوت» با انتشار ویدیویی اعلام کرد حماس برای جنگ احتمالی در آینده آماده می شود (2).
این در حالی است که یک روز پیش از آن العهد به نقل از «موشه یعلون» وزیر جنگ رژیم صهیونیستی، نوشته بود: حماس خواهان تنش نیست و به نظر نمی رسد بخواهد در برهه کنونی اوضاع را متشنج کند.
تنش ها در نوار غزه نگرانی دفتر نمایندگی ویژه سازمان ملل متحد درخاورمیانه را به همراه داشت؛ به طوری که چهارم دی ماه طی بیانیه ای از 2 طرف خواست با پرهیز از اقدام های تحریک آمیز نگذارند آتش بسی که بیست و ششم ماه اوت امسال (چهارم شهریور) در پی تلاش های گسترده بین المللی برقرار شد، شکسته شود (3).
فشارهای دیپلماتیک بر رژیم صهیونیستی
رژیم صهیونیستی در حالی همزمان با آغاز جشن های سال نو میلادی اوضاع غزه را دوباره ناآرام کرده است که سنگینی نگاه مجامع منطقه ای و بین المللی را احساس می کند.
پس از آغاز دور تازه به رسمیت شناختن کشور مستقل فلسطینی از سوی کشورهای اروپایی به ویژه دولت سوئد و مجالس انگلیس، فرانسه، اسپانیا، ایرلند و پرتغال، سوم دی ماه روزنامه صهیونیستی «هاآرتص» به نقل از وزیر امور خارجه رژیم صهیونیستی نوشت: سونامی دیپلماتیک علیه دولت یهود در راه است (4).
مشابه چنین سخنی را سال 1391 از زبان مقام های صهیونیستی شنیده بودیم؛ پیش از آنکه تلاش های فلسطین برای تغییر وضع خود از نهاد ناظر به دولت ناظر غیرعضو نتیجه دهد.
اینک نیز پس از پذیرش فلسطین به عنوان عضو دیوان کیفری بین المللی، قطعنامه ای به شورای امنیت سازمان ملل متحد داده شده که طی آن برنامه ای برای خروج کامل صهیونیست ها از بخش های اشغال شده پس از سال 1967 میلادی (1346 خورشیدی) آمده است.
رژیم صهیونیستی در آن سال شرق بیت المقدس و کرانه باختری را اشغال کرد.
این رژیم همچنین بیت المقدس را مرکز دولت خودخوانده یهود می داند؛ اقدامی که از سوی جامعه بین المللی به رسمیت شناخته نشده است. با این همه طی چند ماه گذشته صهیونیست های تندرو با هتک حرمت این مکان مقدس و اصرار برای حضور در آن بارها جنجال آفریدند.
بر پایه توافقنامه 1967 میلادی که پس از اشغال بیت المقدس امضا شد، فقط مسلمانان اجازه دارند به محوطه مسجدالاقصی وارد شوند و یهودیان باید در برابر «دیوار ندبه» در غرب این مسجد به عبادت بپردازند.
در چنین شرایطی است که شامگاه هشتم دی ماه اعضای شورای امنیت سازمان ملل متحد به بررسی قطعنامه پیشنهادی خواهند پرداخت.
گرچه آمریکا تهدید کرده است این قطعنامه را وتو خواهد کرد اما اوضاع در طرف فلسطینی نیز چندان آرام نیست.
فروردین ماه امسال پس از شکست گفت و گوهای سازش، دولت وفاق ملی با حضور گروه های جنبش آزادی بخش میهنی فلسطین (فتح) و جنبش مقاومت فلسطین (حماس) تشکیل شد.
با این همه، برخی رهبران حماس از محتوای قطعنامه ای که پس از مداخله های فرانسه تغییرهایی در آن داده شده است، خرسند نیستند.
در پیش نویس این قطعنامه تشکیل کشور مستقل فلسطینی بر پایه مرزهای 1967، پایان اشغالگری رژیم صهیونیستی بر این مناطق تا سال 2017 میلادی (1396 خورشیدی) و آغاز گفت و گوهای یک ساله برای توافق درباره اجرای این قطعنامه در نظر گرفته شده است.
دوم دی ماه سخنگوی جنبش حماس اعلام کرد «حماس با هر گونه پیش نویس قطعنامه ای که دربرگیرنده حقوق ملت فلسطین و اصول ثابت ملی به ویژه درباره سرزمین فلسطین، قدس و حق بازگشت آوارگان فلسطینی نباشد، مخالف است».
وی از تشکیلات خودگردان فلسطین خواست این پیش نویس را پس بگیرد و گفت: این پیش نویس همه فلسطینی ها را دربرنمی گیرد و با مخالفت گسترده ای روبرو است.
ششم دی ماه نیز «محمود الزهار» یکی از مقام های بلندپایه حماس، گفت: حماس پیش نویس این قطعنامه را قبول ندارد؛ زیرا تمرکز آن بر مرزهای 1967 است نه کلیت تاریخی فلسطین.
به نوشته خبرگزاری فلسطینی «معا»، وی تاکید کرد این جنبش فقط قطعنامه ای را می پذیرد که در آن مرزهای 1948 نوشته شده باشد (5).
گرچه پیش از این مهرماه امسال «صائب عریقات» مذاکره کننده بلندپایه سازمان آزادیبخش فلسطین، تاکید کرده بود اگر آمریکا قطعنامه کشور فلسطین در سازمان ملل را وتو کند، فلسطین برای پیوستن به 522 سازمان و پیمان بین المللی اقدام خواهد کرد (6)، با این همه به نظر می رسد گروه های فلسطینی و اعضای محور مقاومت با هر قطعنامه ای که مخالف روند «از بحر تا نهر» باشد، مخالفند.
در چنین شرایطی، رژیم صهیونیستی در وهله نخست از پشتیبانی کشورهای غربی به ویژه آمریکا مطمئن است.
در وهله بعدی نیز می داند حتی در صورت تصویب این قطعنامه به دلیل مخالفت برخی گروه های فلسطینی و مهلت یک ساله گفت و گو درباره اجرای آن فرصت هر گونه سنگ اندازی را خواهد داشت.
از این رو، رژیم اشغالگر قدس با بهره گیری از غفلت افکار عمومی در چنین روزهایی دوباره آتش جنگ در نوار غزه را به راه انداخته است تا افزون بر بهانه تراشی برای شکست آتش بس نیم بند جنگ 51 روزه و افزایش فشار برای مردم جنگ زده این منطقه آن هم در فصل سرما، سامانه موشکی تقویت شده خود را پس از شناسایی ضعف های آن طی درگیری های پیشین، بار دیگر در معرض آزمون بگذارد.
البته گروه های مقاومت طی 51 روز پایداری در نوار غزه نشان دادند در برابر هر تغییر ساختار نظامی رژیم صهیونیستی، نیروی خود را آنچنان ارتقا می بخشند و دستاوردهای تازه ای را رو می کنند که چرخ های ماشین جنگی این رژیم درون باتلاق نابودی گیر کند.
منبع: ایرنا
نظر شما