ادعاهای احمد شیرزاد درباره برنامه هسته‌ای
عضو فراکسیون مشارکت در مجلس ششم با بیان اینکه ایران نه منابع اولیه فعالیت هسته‌ای داشته و نه به علوم آن احاطه دارد، گفت: هیچکس در ایران نمی‌داند ما به چه دلیلی به مسیر هسته‌ای شدن پا گذاشته‌ایم و این امر دقیقاً مانند ادامه جنگ بعد از آزادسازی خرمشهر است.
احمد شیرزاد نماینده مجلس ششم در میزگرد درباره یک توافق با موضوع 10 سال مذاکره هسته‌ای که امروز -چهاشنبه- در دانشگاه تهران برگزار شد، با طرح این ادعا که هر فرد و هر دولتی که تصمیم گرفته که جمهوری اسلامی ایران به سمت هسته‌ای شدن برود شاید تصمیم اشتباهی گرفته است، گفت: از مسئولان سازمان انرژی اتمی در زمان مجلس ششم سؤال می‌کردم که استراتژی هسته‌ای ما چیست که هیچکس پاسخ روشنی در این باره به من نمی‌داد.
عضو فراکسیون مشارکت در مجلس ششم با بیان اینکه از این چاه (صنعت هسته‌ای) آبی در نمی‌آید، مگر اینکه برای برخی افراد نانی درآید، افزود: از سال 82 تاکنون دریغ از یک لیوان آب برای کشور.
وی اظهار داشت: هیچکس در ایران نمی‌داند که ما به چه دلیلی به مسیر هسته‌ای شدن پا گذاشته‌ایم و این امر دقیقاً به مانند ادامه جنگ بعد از آزادسازی خرمشهر بود در حالیکه برخی افراد شعارهایی مانند راه قدس از کربلا می‌گذرد را بیان می‌کردند.
شیرزاد اظهار داشت: وقتی در ایران 10 نفر در یک اتاق تصمیم‌گیری می‌کنند وضعیت کشور همین می‌شود.
وی خاطرنشان کرد: در زمینه هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران نه منابع اولیه دارد و نه احاطه به علوم آن را.
ستون نویس روزنامه های اصلاح طلب ادعا کرد: از سال 82 که مسئله پرونده هسته‌ای مطرح شده است به هیچ دستاوردی در این زمینه نرسیده‌ایم و اگر قرار بوده که مسئله هسته‌ای ما را به سمت رشد علمی برساند هیچ سند و کار تحقیقاتی این امر را ثابت نمی‌کند.
وی افزود: چشمه‌های ضعیف اورانیومی در ایران برای تحقیقات پزشکی و کشاورزی کافی است و نیازی به غنی‌سازی بیشتر وجود ندارد. هرچند که اگر تحریم‌ها لغو شود می‌توانیم از طریق بازارهای دنیا آن را خریداری کنیم.
شیرزاد اظهار داشت: تهیه اورانیوم با غنای بالا فقط برای نیروگاه‌های برق است یا برای استفاده در سلاح‌های نظامی.
وی تصریح کرد: اعلام می‌شود که صنعت هسته‌ای باعث رشد صنایع دیگر شده است. در حالیکه هیچ کارگاه و حلقه‌ای در این صنعت به بدنه فناوری کشور هیچگونه تکانی نداده است.
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب با اشاره به اینکه 50هزار نفر در سازمان انرژی اتمی حقوق دریافت می‌کنند، گفت: بودجه فراوان برای صنایع هسته‌ای منجر به هیچگونه تکانی به علم کشور نشده است، ضمن اینکه این سازمان نیز هیچگونه نظارتی را بر نمی‌تابد.
وی افزود: سازمان انرژی اتمی در حلقه بسته‌ای خود را قرار داده و حتی هیچگونه نظارتی بر آن صورت نمی‌گیرد و البته ممکن است که هر اتفاقی در آنجا رخ دهد.
عضو فراکسیون مشارکت در مجلس ششم افزود: تولید اورانیوم در جمهوری اسلامی ایران 10 برابر قیمت جهانی تمام می‌شود. ضمن اینکه هیچگونه برداشتی نیز از معدن ساغند یزد تا کنون به دست نیامده و فقط فعلاً از معدن گچین بندرعباس برداشت می‌کنیم.
وی اظهار داشت: خداوند متعال به کشورمان منابع اورانیوم زیادی اعطاء نکرده است درحالیکه منابع نفت فراوانی داریم.
شیرزاد خاطرنشان کرد: احداث نیروگاه‌های جدید هسته‌ای برای کشورمان وابستگی مطلق را به روسیه به بار خواهد آورد.
وی افزود: در اوایل انقلاب افراد انقلابی با مارکسیست‌ها مشکلات اساسی داشتند و مشخص نیست که چرا هم‌اکنون روس‌ها عزیز و خوب شده‌اند؟
این نماینده مجلس ششم گفت: نظام ایران صادقانه از ابتدای کارش اعلام کرده که سلاح هسته‌ای را نخواسته و نخواهد داشت، ضمن اینکه برخی افراد پیشنهاد خروج از NPT را مطرح می‌کنند و این امر معنایش این است که ما می‌خواهیم راه کره شمالی را برویم و این امر برای ما به هیچ وجه به صلاح نیست.
ستون نویس روزنامه های اصلاح طلب با اشاره به مذاکرات هسته‌ای گفت: جمهوری اسلامی ایران با ورود به صنعت هسته‌ای به خط قرمز برخی قدرت‌های بزرگ وارد شده است و هم‌اکنون باید در میز مذاکرات به آنها بگوییم که اگر ایران پای خود را از خطوط و دایره قرمز آنها عقب‌تر بگذارد چه چیزی را به ایران می‌دهند و این موضوع تنها در میز مذاکرات مشخص می‌شود.
وی با تأکید بر اینکه متأسفانه برخی افراد خصوصاً دلواپسان مسئله هسته‌ای را به ناموس یا ایدئولوژی نظام تبدیل کرده‌اند، افزود: وقتی چیزی به ناموس تبدیل شود نمی‌توان برای آن چانه‌زنی کرد.
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب تصریح کرد: در حال حاضر شورای عالی امنیت ملی به مسئله هسته‌ای نگاه منافع ملی دارد و دیگر به هیچ وجه به این موضوع نگاه ناموسی ندارد.
وی در پایان اظهارنظر فنی هم نمود و ابراز داشت: رآکتور آب سنگین اراک بسیار مضر است و حادثه چرنوبیل از این دست رآکتورها را در خود داشت و حالا در طرف غربی در مذاکرات جمهوری اسلامی ایران می‌گوید که آب سنگین این نیروگاه را با آب سبک عوض کند و این برای ما نیز بهتر است.
شیرزاد با بیان اینکه غرب با نظام جمهوری اسلامی ایران دچار اختلاف است، گفت: طرف غربی در مذاکرات در مورد اورانیوم دپو شده ایران مشکل دارد، در حالی که هیچ گونه نظری در مورد نیروگاه بوشهر ندارد، زیرا دپویی در آنجا صورت نگرفته است.
وی افزود: وقتی اروانیوم به شکل UF6 غنی‌شده دپو می‌شود شبهاتی پیش می‌آید که اگر مجددا به دستگاه سانتریفیوژ بعدی تزریق شود، غنای آن می‌تواند بیشتر شود.
این نماینده مجلس ششم تصریح کرد: وقتی اورانیوم در مخزن نگهداری می‌شود هزینه‌هایی را در بر دارد و وقتی مردم پشت ماشین احمدی‌نژاد می‌دویدند باید این هزینه پرداخت را نیز بدانند.
وی اظهار داشت: شاه‌بیت توافقنامه ژنو برگرداندن اورانیوم غنی شده 20 درصد به 5 درصد است و صالحی رئیس سازمان انرژی اتمی هم اعتراف کرد که اورانیوم 20 درصد را برای میز مذاکرات نگه داشته بودیم.
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب خاطرنشان کرد: کجای ایدئولوژی اعلام شده که باید اورانیوم 20 درصد را نگه داریم.
وی افزود: تعداد 20 هزار دستگاه سانتریفیوژ می‌تواند فرایند به دست آوردن غنای بالا و حرکت به سمت سلاح هسته‌ای را تسریع بخشد و این موضوع برای غرب نگران‌کننده است.
شیرزاد گفت: راکتورهای آب سنگین بسیار بدنام و حادثه‌ساز بوده‌اند و ایرانیان می‌توانند از مسئولان سوال کنند که راکتور ناامن در کشور داریم یا خیر.
وی تصریح کرد: ساخت و بافت رآکتورهای روسیه و شوروی سابق برای به دست آوردن پلوتونیوم است و این امر حساسیت زیادی را برای دیگران دارد.
وی خاطرنشان کرد: حجم ذخایر فعلی اورانیوم تنها کفاف 5 سال ایران را می‌دهد، در حالی که 10 سال هم روس‌ها ضمانت دادند که سوخت هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران را تهیه کنند، پس چرا باید تحریم‌ها و فشارها را تحمل کنیم؟
شیرزاد گفت: اگر جمهوری اسلامی ایران به جای 10 هزار دستگاه سانیتریفیوژ 500 یا هزار و یا حتی 1 دستگاه داشته باشد چه اتفاقی رخ می‌دهد؟
وی با تاکید براینکه جامعه ایرانی رگ زیر بار زور نروی را دارد، افزود: وقتی غرب و دیگران به دنبال ضربه به منافع ملی ما نیستند و خاک کشورمان را نگرفته‌اند، چرا باید فشارها و تحریم‌ها را تحمل کنیم؟
این نماینده مجلس ششم تصریح کرد: برخی افراد و مسئولان متوجه شدند که پافشاری و ایستادگی بر روی تعداد دستگاه‌های سانتریفیوژ منفعتی را برای ما ندارد.
وی اظهار داشت: داشتن فناوری و صنعت هسته‌ای برای کشور ما هزینه تحمل تحریم‌ها و فشارها را در بر داشته است و اگر قرار بود این فشارها را تحمل کنیم، آیا بهتر نبود که نیروگاه و رآکتور کانادایی و یا فرانسوی را خریداری کنیم که بسیار بهتر از نیروگاه‌های عقب‌مانده با تکنولوژی قدیمی روس‌هاست؟
وی تصریح کرد: بیش از 30 شرکت و کارگاه با بودجه‌های مخفی در اختیار سازمان انرژی اتمی است و من از صالحی رئیس این سازمان سؤال می‌کنم که چرا باید پول بیت‌المال را به حلقوم روس‌ها برای تفاهم‌نامه جدید بریزیم.
شیرزاد همچنین افزود: هیچ متولی در ایمنی هسته‌ای در کشورمان وجود ندارد.
شیرزاد گفت: مشکل هسته‌ای ایران از زمانی آغاز شد که این موضوع به شورای عالی امنیت ملی رفت و خود ما پذیرفتیم که این امر موضوعی امنیتی است و راه نقادی آن را بستیم.
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب تصریح کرد: ما مثل کبک سرمان را زیر برف کرده‌ایم، ولی غرب با کمک عکسبرداری‌های هوایی و اقدامات سازمان مجاهدین خلق سر به زنگاه بر علیه ایران وارد عمل شدند.
شیرزاد تصریح کرد: تحلیلی که 30 سال پیش نظام ایران را به سمتی برد که می‌خواهیم با صنعت و فناوری هسته‌ای قدرت ملی خود را افزایش دهیم، تصویری اشتباه بود و به نظر می‌رسد که برخی افراد در مسیر مسافرت به روسیه و چین و احداث شرکت‌های قطعه‌ساز برای صنعت هسته‌ای به پول‌های هنگفتی رسیده‌اند.
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب در پایان اظهار داشت: در حالی که هم‌اکنون فناوری هسته‌ای را به دست آورده و علم آن را یاد گرفته‌ایم پس فرقی نمی‌کند که چه تعدادی دستگاه سانتریفیوژ در کشور داشته باشیم.