چون کسی که رکعت آخر بفهمد بی وضوست/«زحمتکش»
دست ما کوتاه و دستان شما در دست دوست
خاطراتی که شما دارید، ما را آرزوست
دشمنان از رو برو خنجر زدند و دوستان...
کاش بر میگشتم و می ایستادم رو به دوست!
آنچه از تو برده ایم این زخم های کهنه است
آنچه از ما برده ای ای عشق، عمری آبروست
حاصل یک عمر پیش چشممان بر باد رفت
چون کسی که رکعت آخر بفهمد بی وضوست
"حسین زحمتکش"
نظر شما