نفت و مذاكرات هسته‌اي
به نظر مي‌رسد كه توطئه‌اي سياسي در ارتباط با كاهش نفت در جريان است. از اين حيث كه عربستان و متحدانش براي اينكه قدرت آسيب بيشتري نسبت به اقتصادهايي مانند اقتصاد ايران و روسيه بيابند دست به دست همديگر داده‌اند تا با كاهش قيمت نفت اين آسيب را عيني و عملي سازند. با توجه به اينكه نفت يك مقوله اقتصادی سياسي است اين موضوع نيز از هر دو عنصر سياسي و اقتصادي كه شامل همان افزايش مقدار عرضه است بهره مي‌برد.
كاهش درآمدهاي نفتي ايران در طول مذاكرات هسته‌اي مي‌تواند اثرگذاري منفي داشته باشد و با توجه به اين نكته كه عربستان سعودي از بازيگران اصلي اين كاهش قيمت نفت است مي‌توان نوعي همسويي و همكاري را ميان عربستان و آمريكا در این زمینه مشاهده کرد. برخلاف برخي مولفه هاي ديگر كه به نظر مي‌رسد در آنها شاهد نوعي اختلاف ميان عربستان و آمريكا هستيم اما در اين مورد كماكان همسویی در سياست‌هاي اين دو كشور وجود دارد. اما به هر حال دولت ايران بايد با تجديد نظر دوباره در سازماندهي‌هاي سياسي تلاش خود را به اين امر معطوف می‌دارد كه تا جاي ممكن از حضور در مذاكرات با موضع ضعف دور شود. چرا كه به هر حال هر جرياني كه با موضع ضعف در مذاكرات شركت کند قاعدتا ممكن است نتواند نقشي مثبت ايفا کند و يكي از اهداف توطئه‌گران نفتي اين است كه بتوانند تا جاي ممكن از ايفاي نقشي مثبت توسط ايران در مذاكرات هسته‌اي جلوگيري کنند بلكه بتوانند امتيازهاي بيشتر و غير منصفانه‌اي بگيرند.
ايران نيز بايد به گونه‌اي سياستگذاري كند كه بتواند اين نقش و توطئه را در سياست‌هاي هسته‌اي و همچنين مذاكرات پيرامون آن كمتر كند. که حصول اين نتيجه كار بيشتري مي‌طلبد اما اينگونه نيز نيست كه امكان ناپذير باشد.البته در بلندمدت نيز بعيد است كه اين توطئه‌گران نفتي بتوانند قيمت را در همين حد و اندازه و با همين آمار و ارقام نگه دارند، چراكه بعضي از محاسبات نشان مي‌دهند كه هزينه استخراج نفت در بعضي كشور‌ها بالاست و در صورت پايين آمدن بيش از حد قيمت نفت بعضي از حوزه‌ها از عرصه انتفاع خارج مي‌شوند. اما به هر حال هيچكدام از اينها سبب نمی‌شوند كه ما همچنان يك دولت بزرگ، حجيم و ناكارآمد و يك بخش بزرگ شبه دولتي داشته باشيم.همانطور که سبب نمي‌شود كه ما كماكان هزينه‌هاي سنگين غيرتوسعه‌اي بر خود تحميل کنیم يا مجموعا اقتصاد حاوي فساد و رانتخواري داشته باشيم و همچنين نگاهي سياسي به اقتصاد معطوف کنیم. بلكه بايد نگاهي علمي، كارشناسي و منطقي به قضايا داشته باشیم تا بتوان در آن صورت امكان خروج از بن‌بست‌ها را يافت. به هر حال در عرصه بين‌المللي، دولت ايران بايد ديپلماسي فعالتري در پيش گيرد تا بتواند با همكاري كشورهاي نفتي چه در اوپك و چه خارج از اوپك مجموعا در حد توان تلاشي به خرج دهد تا بتواند از تحميل قيمتهاي غيرواقعي بر نفت جلوگيري كند. در بعد داخلي نيز از آنجا كه يكي از آفتهاي بسيار بزرگ اقتصاد ايران وابستگي زياد به اقتصاد نفتي است بايد تلاش كند كه تا جاي ممكن به سمت و سوي اقتصاد مستقل از صادرات هاي نفتي برود؛ چرا كه اين وابستگي نفتي همانطور كه در گذشته نيز خساراتي به بار آورده است همچنان نيز تاثير پررنگ خود را در بودجه نشان مي‌دهد.
منبع: روزنامه آرمان
نظر شما